Για να λέμε τα πράγματα όπως έχουν κι όχι όπως τα ελπίζουν οι Συριζαίοι ή τα φαντάζονται οι Νεοδημοκράτες, ήταν θέμα χρόνου να σκάσει μια ιστορία σαν του Πάτση. Εγώ απορούσα που τριάμισι χρόνια τώρα δεν είχε εμφανιστεί κάτι παρόμοιο, ετοιμαζόμουν μάλιστα να αρθρογραφήσω ότι ο Μητσοτάκης θα ήταν ο πρώτος Πρωθυπουργός που θα τέλειωνε την θητεία του δίχως να έχει φορτωθεί κάποιον μικρό ή μεγάλο απατεώνα στην πλάτη του. Δεν πρόλαβα να το γράψω, με πρόλαβε ο Πολάκης που έβγαλε τον Πάτση στη σέντρα.
Ας μην κοροϊδευόμαστε, το σύστημα ευνοεί και εκτρέφει του Πάτσηδες. Και να μπουκάρουν σε αυτό και στη συνέχεια να μεγαλουργήσουν εντός του. Η κοινωνία μας, το πολιτικό μας σύστημα και ο τρόπος λειτουργίας του κράτους και των κυβερνήσεων μας, είναι γεμάτα ευκαιρίες για ικανούς, έξυπνους, καταφερτζήδες και ανενδοίαστους ανθρώπους. Μαζεύονται σαν τις μύγες γύρω από το μέλι όταν δουν ότι ένα κόμμα οδεύει για εξουσία, του προσφέρουν ακριβώς αυτά που χρειάζεται (ψηφαλάκια, κοινωνική επιφάνεια, καλό επαγγελματικό όνομα, επαφή με τις τοπικές κοινωνίες), διαπλέκονται εντός του με χαρακτηριστική ευκολία και μετά κάνουν τις δουλειές τους κολυμπώντας σαν το ψάρι μέσα στο νερό.
Τώρα όλοι εγκαλούν την ΝΔ γιατί δεν έκανε προεκλογικό έλεγχο για το ποιον των υποψηφίων του και καλούν όλα τα κόμματα να φτιάξουν αξιόπιστες κρισάρες για κείνους που θέλουν να προωθήσουν στην Βουλή. Σαχλαμάρες. Οπως ο ληστής είναι πάντα ένα βήμα μπροστά από την αστυνομία, έτσι και κείνος που θέλει να πλουτίσει (μέσα ή μέσω της πολιτικής) είναι πάντα δυο βήματα μπροστά από κάθε σύστημα πολιτικής αξιολόγησης. Διαβάζω επίσης ότι η υπόθεση Πάτση είναι η απόλυτη ευκαιρία να καταργηθεί κάθε σύστημα απευθείας αναθέσεων. Άλλη μπούρδα. Όσο ένας δημόσιος διαγωνισμός για μια δουλειά που πρέπει να γίνει αύριο θα θέλει τρία χρόνια για να ωριμάσει, οι απευθείας αναθέσεις θα ζουν και θα βασιλεύουν.
Διαβάζω επίσης ότι οι παλαιοδεξιοί κατηγορούν τον Μητσοτάκη ότι έβαλε τους Πασόκους στο κράτος και το νέμονται, ενώ οι Συριζαίοι (που θέλουν τους Πασόκους) τον κατηγορούν ότι ως κλασσικός δεξιός κυβερνήτης ρημάζει το δημόσιο χρήμα. Ανοησίες. Οι Πάτσηδες ευδοκιμούν παντού, το ηθικό πλεονέκτημα ενός κόμματος ή μιας παράταξης είναι το απόλυτο μύθευμα. Το μόνο που παγίως απομένει στους αρχηγούς, είναι να προσεύχονται να μην τους βγει κανένας τέτοιος στην επιφάνεια σε κρίσιμη στιγμή και η εκ των υστέρων ταχύτητα τους να τον πετσοκόβουν πριν κακοφορμίσει. Να κόψουν δηλαδή γρήγορα το δάκτυλο τους, πριν χρειαστεί να κόψουν ολόκληρο χέρι τους ή λόγω αδρανείας πάθουν ανήκεστο βλάβη (Καραμανλής-Βατοπέδι). .
Είμαι απαισιόδοξος νομίζετε; Ενδεχομένως. Όμως είμαι εντός της πραγματικότητας. Εξάλλου, στο χωριό μου λένε «το αγώι κάνει τον αγωγιάτη» και στην μη-πανεπιστημιακή πιάτσα λένε ότι «η προσφορά δημιουργεί την ζήτηση». Και ο πιο ράθυμος θα μπει στον δρόμο όταν ζοριστεί και ο πιο έντιμος θα μπει στον πειρασμό όταν γύρω του τρέχει χρήμα. Φανταστείτε τι γίνεται με τους Πάτσηδες που είναι ευθύς εξ αρχής και ενεργητικότατοι και στοχοπροσηλωμένοι να οικονομήσουν