Η τοποθέτηση της Τασίας Χριστοδουλοπούλου για το πώς σχεδιάζει ο ΣΥΡΙΖΑ τη «δεύτερη φορά Αριστερά» δεν εξέπληξε όσους γνωρίζουν τη νοοτροπία που επικρατεί στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. «Να μπούμε σε όλους τους θεσμούς του κράτους με τους δικούς μας ανθρώπους» πρότεινε η πρώην υπουργός, «να μπορούμε επί τόπου να τους επηρεάζουμε».
Πώς θα γίνει αυτό; «Έχω κάτσει και έχω σκεφτεί τι έκανε το ΠΑΣΟΚ για να κυριαρχήσει το 1981 και γιατί τότε η Ν.Δ μιλούσε για πρασινοφρουρούς. Είχανε ρίξει όλο το κόμμα μέσα σε όλους τους θεσμούς και προσπαθούσαν πραγματικά να τους ανατρέψουνε μέσα στο ίδιο τους το σπίτι. Αυτό είναι νομίζω το μάθημα». Όντως, αυτό είναι το μάθημα και η Τασία Χριστοδουλοπούλου το έχει μελετήσει καλά και έχει καταλήξει στο συμπέρασμα που ταιριάζει στο δικό της κόμμα. Από όλη τη διαδρομή του ΠΑΣΟΚ στη μεταπολίτευση, αυτό που ταιριάζει στον ΣΥΡΙΖΑ και αξίζει να αντιγράψει είναι οι «πρασινοφρουροί». Καθένας με τα πρότυπά του!
Γιατί δεν εξεπλάγησαν όσοι ξέρουν τον ΣΥΡΙΖΑ με αυτά που είπε η Χριστοδουλοπούλου; Απλά ήρθε δεύτερη, ή μάλλον τρίτη. Πρώτος ήρθε ο Τσίπρας, με τους «αρμούς της εξουσίας», που πρέπει να τους ελέγξει ο ΣΥΡΙΖΑ τη δεύτερη φορά. Δεύτερος ήρθε ο Πολάκης με το «η άλλη φορά θα είναι αλλιώς». Τρίτη η Τασία, αλλά με πρότυπο το ΠΑΣΟΚ!
Οτι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πάρει στο πολιτικό σκηνικό τη θέση του παλιού ΠΑΣΟΚ το ξέρουμε, δεν είναι κάτι καινούργιο. Οτι πήρε και στελέχη και ψηφοφόρους ουδείς μπορεί να το αμφισβητήσει. Το καινούργιο που μας ομολόγησε η κυρία Τασία είναι ποιο ΠΑΣΟΚ έχει ως πρότυπο και θέλει να αντιγράψει ο ΣΥΡΙΖΑ. Μήπως το ΠΑΣΟΚ του ΑΣΕΠ; Οχι! Μήπως το ΠΑΣΟΚ της Διαύγειας; Οχι, βέβαια! Μήπως το ΠΑΣΟΚ του open gov; Ούτε κατά διάνοια! Το ΠΑΣΟΚ που θαυμάζει ο ΣΥΡΙΖΑ και ονειρεύεται να μιμηθεί είναι το ΠΑΣΟΚ των πρασινοφρουρών. Δηλαδή, το ΠΑΣΟΚ των κλαδικών, του κομματικού κράτους, των ημετέρων, για το οποίο κάθε άλλο παρά υπερήφανη νιώθει η λεγόμενη δημοκρατική παράταξη. Το ΠΑΣΟΚ το οποίο μάχονταν εκείνη την εποχή οι δυνάμεις της ανανεωτικής Αριστεράς! Σε εκείνο το ξεχασμένο και απαξιωμένο ΠΑΣΟΚ θέλει να μοιάσει ο ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα, σε πιο… προηγμένη εκδοχή. Διότι πλέον δεν αρκεί να πάρεις το κράτος με Συριζοφρουρούς, πρέπει να μπορείς να στείλεις και κανέναν πολιτικό αντίπαλο φυλακή. Το είχε πει καθαρά ο Πολάκης: «Θα κερδίσουμε τις εκλογές αν βάλουμε κάποιους φυλακή».
Οι πρασινοφρουροί αποτελούν ανάμνηση μιας εποχής που ευτυχώς ανήκει πια στο παρελθόν και έχει καταδικαστεί στη συνείδηση του ελληνικού λαού, μαζί με τα «δικά μας παιδιά» (γαλάζια παιδιά) για τα οποία μιλούσε ο Γιώργος Καρατζαφέρης, όταν ακόμη βρισκόταν στη Νέα Δημοκρατία. Η νοσταλγία της κυρίας Τασίας για εκείνη την περίοδο, θα μπορούσε να είναι γραφική, αν δεν ήταν επικίνδυνη. Βλέπετε, οι πρασινοφρουροί έπιασαν τα πόστα για να ελέγξουν το σύστημα, που ήλεγχε μέχρι το 1981 η Δεξιά, δεν το πήγαν όμως τόσο μακριά όσο το πήγε ο ΣΥΡΙΖΑ στην «πρώτη φορά Αριστερά». Δεν έστησαν σκευωρία στους πολιτικούς τους αντιπάλους. Δεν βάλθηκαν να τους στείλουν στης φυλακής τα σίδερα, ούτε πάθαιναν τα νεύρα τους όταν τους έβλεπαν στο εντευκτήριο της Βουλής δίχως… τσίγκινο σωβρακάκι.
Η κυρία Τασία έκατσε και σκέφτηκε, όπως λέει, ίσως έκλεισε και λίγο τα μάτια της και ονειρεύτηκε τους Συριζοφρουρούς του μέλλοντός μας, πιο κραταιούς και πιο αποφασισμένους από τους πρασινοφρουρούς, να δρουν… «ατάκα κι επί τόπου», παίρνοντας εντολές από τον Παύλο Πολάκη και τους συντρόφους του. Ανοίγοντας τα μάτια και βγαίνοντας από το νοσταλγικό της οίστρο για τα 80s, ίσως κάτσει και σκεφτεί λίγο καλύτερα. Τότε ίσως καταλάβει ότι αυτά που είπε συνιστούν την πλήρη επιβεβαίωση των κατηγοριών με τις οποίες βαρύνεται το κόμμα της στα πορίσματα των προανακριτικών που βρίσκονται στα χέρια της Δικαιοσύνης. Πλήρη επιβεβαίωση για το τι και πώς το επεδίωξε ο ΣΥΡΙΖΑ, παρέα με τους ΑΝΕΛ και με κάποιους άλλους αφανείς εταίρους, στο θεσμικό πεδίο, μέσω των Συριζοφρουρών της «πρώτης φοράς Αριστερά».
Τα αποκαλυπτικά λόγια της Τασίας αποτελούν έναν πρόσθετο λόγο για να ξανασκεφτεί το σημερινό ΠΑΣΟΚ (ΚΙΝΑΛ) τι σχέση θέλει να έχει με τον ΣΥΡΙΖΑ. Θέλει να το θαυμάζουν και να το μιμούνται ως το κόμμα των πρασινοφρουρών ή ως το κόμμα του ΑΣΕΠ, της Διαύγειας, του Οpen Gov; Ανήκει ή όχι σταθερά και απαρέγκλιτα στο μέτωπο των δυνάμεων που μάχονται για την υπεράσπιση των θεσμών, τη διάκριση των εξουσιών, την ποιότητα της δημοκρατίας; Οι απαντήσεις θα πρέπει να είναι αυτονόητες για ένα κόμμα που κοιτάζει στο μέλλον και θέλει να ξαναγίνει πρωταγωνιστής στο πολιτικό σκηνικό.