Το expertise των ξένων τεχνοκρατών που έχουν διοριστεί στις ελληνικές τράπεζες στάθηκε ανίκανο να αντιμετωπίσει τα προβλήματα όπως έδειξε όχι μόνον το μίνι τραπεζικό κραχ της Τετάρτης στο Χρηματιστήριο αλλά και όλες οι προηγούμενες ανάλογες κρίσεις των τελευταίων δύο ετών.
Είναι κοινός τόπος ότι οι δεσμεύσεις που επέβαλαν τα μνημόνια για τις διοικήσεις των τραπεζών ώθησαν και συνεχίζουν να ωθούν στην έξοδο την προηγούμενη γενιά τραπεζιτών και έφεραν στο προσκήνιο στελέχη από το εξωτερικό, που τύποις μεν διέθεταν τα προσόντα αλλά στην πράξη είχαν από μηδενική έως ελάχιστη εμπειρία στη διοίκηση εμπορικών τραπεζών αιχμής.
Το χειρότερο όμως όλων είναι πως αυτοί οι ξενόφερτοι επέδειξαν τρομερή αλαζονεία σε ότι αφορά τη διαχείριση κρίσιμων θεμάτων καθημερινότητας και συνήθους τραπεζικής πρακτικής.
Αυτή ακριβώς η συμπεριφορά δεν είχε και την καλύτερη δυνατή επίδραση στις σχέσεις με τους έλληνες συνεργάτες τους δημιουργώντας ένα εκρηκτικό μείγμα ανικανότητας και ευθυνοφοβίας, από τη μία πλευρά και αδυναμίας για συμπόρευση με στελέχη που γνωρίζουν την ελληνική αγορά, από την άλλη.
Άλλωστε η άγνοια της ελληνικής πραγματικότητας δεν είναι χαρακτηριστικό μόνον των ξένων αλλά και κάποιων Ελλήνων που διοικούν τράπεζες εξ αποστάσεως. Είναι χαρακτηριστικό ότι υπάρχουν υψηλά στελέχη τραπεζών που απουσιάζουν τα τρία τέταρτα του χρόνου στο εξωτερικό. Τα αποτελέσματα όλων αυτών αποτυπώνονται στις επιδόσεις των ελληνικών πιστωτικών ιδρυμάτων.
Τα καταστήματα κάποιων τραπεζών διαμαρτύρονται γιατί δεν γίνεται τίποτα προς το κομμάτι ανάπτυξης των εργασιών. Τα πάντα αρχίζουν και σταματούν στα κόκκινα δάνεια, η εκκαθάριση των οποίων άργησε και αυτή πολύ να δουλέψει…
Αν όμως οι τράπεζες δεν βρουν τρόπο να αναπτύξουν εργασίες αποκομίζοντας κέρδη και αναμένουν μόνον έσοδα από προμήθειες, πολύ δύσκολα, χωρίς ανακτήσεις προβληματικών δανείων, θα καταφέρουν να περάσουν στην επόμενη ημέρα.
Η αναζήτηση κεφαλαίων δεν αποτελεί εύκολη και κυρίως δεν αποτελεί φθηνή υπόθεση στον ευρωπαϊκό Νότο.
Είναι καιρός λοιπόν οι Ευρωπαίοι να παραδεχθούν πως η κατάσταση αυτή πρέπει να αλλάξει και επομένως θα πρέπει να δρομολογηθούν οι κατάλληλες νομοθετικές διορθώσεις που θα αναδείξουν νέα στελέχη στις διοικήσεις των πιστωτικών ιδρυμάτων. Και να θυμηθούν στις Βρυξέλλες και στη Φραγκφούρτη ότι η κρίση στις ΗΠΑ και, στη συνέχεια, στην Ευρώπη είχε ξεκινήσει από τις τράπεζες ενώ στην Ελλάδα ήταν δημοσιονομική που μεταφέρθηκε στις τράπεζες.
Με την αλλαγή της ηγεσίας της Alpha Bank ολοκληρώνεται ο κύκλος της προηγούμενης γενιάς τραπεζιτών, γενιά που συνδέθηκε με την ανάπτυξη της χώρας, είτε θέλουν να το παραδεχθούν οι πιστωτές και οι σύμβουλοί τους, είτε όχι. Άλλωστε είναι χαρακτηριστικό πως η Alpha Bank είναι η τράπεζα με τα λιγότερα προβλήματα αυτή τη στιγμή.
Η Τράπεζα της Ελλάδος, με ιδιαίτερα ενεργό ρόλο, έστω και στα παρασκήνια, σε ό,τι αφορά την επιλογή των διοικήσεων των τραπεζών, θα πρέπει ίσως να καταβάλει κάθε προσπάθεια για να πείσει την ΕΚΤ για τις απαραίτητες αλλαγές. Το αντίθετο θα μπορούσε να αποδειχθεί επικίνδυνο για τα τραπεζικά δρώμενα στη χώρα.