Ο Μένιος Φουρθιώτης έκανε Πάσχα στη φυλακή καθώς κρίθηκε προσωρινά κρατούμενος για πράξεις κακουργηματικού χαρακτήρα, δηλαδή για τη σκηνοθετημένη επίθεση στο σπίτι του προκειμένου να εξασφαλίσει αστυνομική παρουσία. Ο λόγος για τον οποίο επέμενε να φρουρείται από αστυνομικούς παραμένει ανεξιχνίαστος. Ενδεχομένως να συνδέεται με την άποψη του περί κοινωνικού status. Ένας άνθρωπος που ζει σε βίλα στον Διόνυσο έχει τη δυνατότητα να πληρώσει για την ασφάλεια του. Ο Φουρθιώτης δεν ήθελε.
Βρέθηκε στριμωγμένος μετά την καταγγελία του εκδότη Βαξεβάνη, σύμφωνα με την οποία αγόρασε συμβόλαιο θανάτου εις βάρος του — αυτό μένει να διερευνηθεί. Ο θόρυβος γύρω από το πρόσωπο του είχε ξεκινήσει νωρίτερα, όταν, εκτός από τη σκανδαλώδη φρούρηση του, αποκαλύφθηκε η επιδότησή του με εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ από τα προγράμματα για την αντιμετώπιση της πανδημίας.
Κοινώς αν δεν υπήρχε η στημένη επίθεση έξω από το σπίτι του και οι καταγγελίες του Βαξεβάνη, το μόνο που είχε να κάνει ο Φουρθιώτης ήταν να λουφάξει κάπου ήσυχα χωρίς να προκαλεί. Ο θόρυβος για τη φρούρηση και τις θηριώδεις επιδοτήσεις θα ατονούσε, σε λίγες μέρες κανείς δεν θα ασχολιόταν μαζί του εκτός και αν ο ίδιος το επεδίωκε, κυρίως μέσω της εφημερίδας που εκδίδει. Διότι, όπως έχει αποκαλύψει, θρέφει πολιτικές φιλοδοξίες και σκοπεύει να πολιτευτεί με τη Νέα Δημοκρατία, αν και από το κόμμα ισχυρίζονται ότι δεν τον γνωρίζουν.
Για τη διαδρομή του Μένιου Φουρθιώτη έχουν γραφτεί όλα ή σχεδόν όλα. Άρχισε να βρίσκεται μπροστά στο φακό ως συνεργάτης του μάνατζερ Σπύρου Ρέβη, που ειδικευόταν στα μοντέλα, ανέλαβε την προώθηση της Τζούλιας Αλεξανδράτου στον χώρο του αισθησιακού σινεμά, παρουσίαζε τηλε-παιχνίδια που καλούν τους θεατές να τηλεφωνούν με υψηλή χρέωση και βρέθηκε να συμμετέχει σε ένα δαιδαλώδες πλέγμα επιχειρήσεων. Μέσα σε λίγα χρόνια είχε βίλα με πισίνα.
Η ιστορία του είναι διδακτική και μάλιστα από δύο πλευρές. Από τη μία βλέπεις ότι δεν είναι δα και τόσο δύσκολο να πλουτίσεις χωρίς κανένας να έχει καταλάβει τι ακριβώς κάνεις. Και από την άλλη αντιλαμβάνεσαι ότι το «σύστημα» σε ανέχεται μέχρι να πατήσεις κάποιο κάλο ή να πέσει ξαφνικά ο προβολέας πάνω σου.
Και είναι λογικό τώρα να σκέφτεσαι ότι υπάρχουν και άλλοι σαν τον Φουρθιώτη. Που πλούτισαν από το πουθενά, που σκάνε ένα χαμόγελο σε δύσκολες ερωτήσεις, διατηρούν μια καλή επαφή με τη σφαίρα της δημοσιότητας, αλλά γενικώς δεν προκαλούν, δεν δίνουν δικαιώματα. Που έχουν και αυτοί τις άκρες τους στα γρανάζια της εξουσίας, αλλά δεν τις επιδεικνύουν. Και σκέφτομαι ότι ίσως να είναι σχετικά εύκολο να γίνεις Φουρθιώτης. Το δύσκολο είναι να μη συμπεριφέρεσαι σαν Φουρθιώτης.