Οταν οι τρείς Μοίρες σταθούν πάνω από την κούνια ενός νεογέννητου που το λένε Κώστα Καραμανλή, δεν έχουν και πολλά πράγματα να κάνουν. Αντε να προσθέσουν (έτσι για λόγους συμπαντικής ισορροπίας) κανένα αγκαθάκι στον έτσι κι αλλιώς στρωμένο με ροδοπέταλα δρόμο της ζωής του μικρού. Ετσι είναι η ζωή, άνιση.
Γενικώς, το να σε λένε Καραμανλή, Παπανδρέου ή Μητσοτάκη είναι το απόλυτο προσόν, πώς να το κάνουμε; Προκόβεις και (παρα)προκόβεις δίχως να χρειαστεί να κάνεις πολλά πράγματα. Καμια φορά και δίχως να κουνήσεις καν το δακτυλάκι σου. Και μετά, πάνω που το πράγμα πάει ρολόι, σκάει ξαφνικά μύτη το αγκάθι που λέγαμε. Που στον ευρωπαϊκής κουλτούρας ΟΣΕ μας έχει την κωδική ονομασία «τράκα».
Τι σκέφτεται και πώς αντιδρά ο Κώστας Αχιλλέα Καραμανλής με όσα του καταμαρτυρούν και του ζητούν; Αναρωτηθήκατε; Οχι, μην υιοθετήσετε τον εύκολο δρόμο να βάλετε τον Καραμανλή να σκέφτεται σαν εσάς, που είστε απλός, καθημερινός άνθρωπος. Μπείτε εσείς στα παπούτσια του και σκεφτείτε σαν Καραμανλής. Να σας πω λοιπόν εγώ πώς σκέφτεται.
Με το που έγινε το δυστύχημα εμφανίστηκε ειλικρινώς συντετριμμένος (δεν του το αμφισβήτησε κανένας αυτό) και μόλις είδε τον Πρωθυπουργό παραιτήθηκε. Είναι συνηθισμένο αυτό στο πολιτικό μας προσωπικό; Καθόλου. Αρα, ήδη έκανε περισσότερα απ’ όσα έκαναν άλλοι που βρέθηκαν στη θέση του.
Τώρα η αντιπολίτευση βάζει θέμα να μην είναι ούτε υποψήφιος βουλευτής. Ναι, αλλά και να παραιτούνταν από την υποψηφιότητα, πάλι η αντιπολίτευση δεν θα ήταν ικανοποιημένη. Θα ζητούσε τη δίωξή του ή την εκτέλεσή του στο Σύνταγμα. Αρα οι κινήσεις του δεν μπορεί να έχουν στόχο την ικανοποίηση των πολιτικών του αντιπάλων, αυτοί δεν θα ικανοποιηθούν ποτέ.
Στην πραγματικότητα, του ζητούν να τελειώσει την πολιτική του καριέρα εδώ. Για τα Τέμπη. Που είναι μεν δραματικό ως γεγονός, αλλά που αργά ή γρήγορα θα ξεχαστεί. Θυμάται κανείς ποιος ήταν αρμόδιος υπουργός στα άλλα Τέμπη, με το λεωφορείο; Ή όταν βούλιαξε το Σάμινα;
Και ποιοι του ζητούν να τερματίσει την καριέρα του; Αυτοί που όταν βρέθηκαν ή αν τύχει και βρεθούν στη δική του θέση έκαναν και θα ξανακάνουν τα κορόιδα, επιστρατεύοντας χίλιες δικαιολογίες για να παραμείνουν στην πολιτική; Δεν είδε δα και κανέναν του ΣΥΡΙΖΑ να εξαφανίζεται από προσώπου γης για το Μάτι. Ολοι εδώ τριγυρίζουνμ και μάλιστα ως κατήγοροι.
Μα το ζητά και ο κόσμος, θα του πουν κάποιοι. Στα καφενεία, στις διαδηλώσεις, στα social media. Ναι, καλά, τον είδε και τον κόσμο πόσο σταθερός στις απόψεις του είναι. Το 2015 ήταν στις πλατείες των αγανακτισμένων και το 2019 ψήφιζε μαζικά Μητσοτάκη. Κι έπειτα, αν είναι δίκαιη η καταφυγή στον κόσμο, θα μπει υποψήφιος και ας αποφασίσουν οι ψηφοφόροι. Οχι δυο μέτρα και δυο σταθμά.
Του λένε ότι σ’ εκείνη την απάντηση που έδωσε στη Βουλή το παράκανε με το «θα ‘πρεπε να ντρέπεστε που αμφισβητείτε την ασφάλεια των σιδηροδρόμων». Ε, εντάξει, το παράκανε, αλλά αρκεί αυτός ο λόγος για να εξοβελιστεί δια παντός από την πολιτική σκηνή; Στο τέλος-τέλος, πολιτικές ευθύνες έχει, όχι ποινικές.
Ως φορέας ενός μεγάλου πολιτικού ονόματος ξέρει ότι τα ‘χει αυτά η πολιτική. Τα πολύ-πάνω και τα πολύ-κάτω. Και ξέρει πως αν στο πρώτο πολύ-κάτω τα παρατήσει και γίνει αόρατος, δεν πρόκειται ποτέ να πετύχει τα περιπόθητα πολύ-πάνω. Και μη του πείτε πως δεν είναι έτσι, διότι απλώς δεν καταλαβαίνετε τι σημαίνει να κουβαλά στους ώμους του (ως πλεονέκτημα αλλά και ως άχθος) μια μεγάλη οικογενειακή παράδοση.
Ο γέρο-Καραμανλής έφτασε να φύγει κάποτε λαθραία από τη χώρα με ψευδώνυμο και δείτε σε τι Ολυμπο έφτασε μετά. Ο Κώστας Αλέκου Καραμανλής κατηγορούνταν επί χρόνια ως ένας αντελώς ανίκανος που χρεοκόπησε την Ελλάδα και τώρα αποχώρησε μέσα σε γενικό σεβασμό. Τον γερο-Μητσοτάκη τον λέγανε αποστάτη και του πετούσαν σκουπίδια και μετά έγινε Πρωθυπουργός.
Τον Γιώργο Παπανδρέου τον κυνηγούσαν για τα Καστελόριζα και τώρα όλοι τον αγαπάνε. Τον Βαγγέλη τον Βενιζέλο τον μισούσε μια ολόκληρη χώρα και τώρα τον υπολήπτονται και τον επικαλούνται άπαντες. Ο Κώστας Καραμανλής τζούνιορ, δηλαδή, θα πληρώσει για όλους αυτούς κι άλλους τόσους; Ε, όχι. Είπαμε.
Δεν τον ρώτησα πως σκέπτεται πριν τα γράψω όλα τούτα, αλλά βάζω τρεις μισθούς στοίχημα ότι έχω κάνει διάνα…