Ο Τραμπ το είπε στην Πενσιλβάνια, μπροστά στους οπαδούς του, αυτή την Κυριακή: «Αν θες να τηλεφωνήσεις αυτές τις ημέρες στις Ηνωμένες Πολιτείες, ποιον να πάρεις; Δεν υπάρχει κανένας. Γι αυτό λένε “πάρε καλύτερα τον Τραμπ”». Νιώθοντας σιγουριά ότι κερδίζει, με τους δισεκατομμυριούχους φίλους του να φτιάχνουν κλίμα με τα πονταρίσματά τους στις στοιχηματικές εταιρείες (κλίμα που ξεφούσκωσε το Σαββατοκύριακο), ο ρεπουμπλικανός υποψήφιος μιλάει ήδη λες και κέρδισε.
Λέτε αυτό το κλίμα να επηρέασε και τον Κυριάκο Μητσοτάκη και γι’ αυτό να έσπευσε να συναντηθεί (όχι και τόσο) μυστικά με τον Μάικ Πομπέο στην Ελλάδα; Ας το δούμε…
Τον Πομπέο τον γνώρισε ο Μητσοτάκης και τον φιλοξένησε μάλιστα και στο σπίτι του στα Χανιά όταν εκείνος ήταν υπουργός Εξωτερικών στην κυβέρνηση Τραμπ. Σήμερα είναι μέσα στο παιχνίδι της νέας κυβέρνησης αν εκλεγεί ο πολύς Ντόναλντ και σύμφωνα με τα αμερικανικά μίντια αποτελεί ένα από τα φαβορί για τη θέση του υπουργού Αμυνας.
Προς τι όμως αυτή η πρεμούρα για (όχι και τόσο) μυστική συνάντηση και από τους δύο; Διότι καθετί μυστικό (λέμε τώρα, έγινε σχεδόν αμέσως στοχευμένη διαρροή από την κυβέρνηση) διογκώνεται. Με τη (δήθεν) αχλύ μυστηρίου τι θέλει να μας πει ο Πρωθυπουργός;
Ας ξεκινήσουμε ανάποδα. Το γεγονός ότι ο Πομπέο βρέθηκε ξαφνικά στην Ελλάδα, παραπέμπει περισσότερο σε δικό του πλάνο στρατηγικής. Είναι κακό αυτό; Επρεπε ο Μητσοτάκης να πει όχι;
Η επίσκεψη, λίγο πριν από τις αμερικανικές προεδρικές εκλογές, φέρνει στο προσκήνιο την πιθανή επιστροφή του Πομπέο σε μια θέση ισχύος. Το ενδεχόμενο αυτό, φυσικά, τον φέρνει εκ νέου στο κάδρο σε ό,τι αφορά τα ελληνικά συμφέροντα και τις ισορροπίες στην Ανατολική Μεσόγειο, καθιστώντας τη συνάντηση μια κίνηση λογική για τον Πρωθυπουργό.
Αλίμονο αν δεν προετοιμαζόμαστε δια παν ενδεχόμενο έχοντας απέναντί μας τον Ερντογάν. Αλλωστε, όπως πολλοί θυμούνται, οι ΗΠΑ «στράβωσαν» με τον «σουλτάνο» και τους ρωσικούς S-400 επί Τραμπ και Πομπέο, αρκετά πριν τον Μπάιντεν και την Χάρις, με τους οποίους, τελικά, κουτσά-στραβά, ο γείτονας τα βρήκε και πήρε και τα F-16.
Από την πλευρά του, ο Πομπέο φαίνεται να επιδιώκει να ενισχύσει το προφίλ του και να διατηρήσει τις διεθνείς επαφές του ενεργές, ανεξάρτητα από την έκβαση των εκλογών. Η εμφάνισή του σε μια χώρα της Μεσογείου, φορτωμένη με συμβολισμούς, αναδεικνύει ένα προφίλ με γεωπολιτική προοπτική.
Ενώ η Αθήνα, έχοντας δεχτεί το βάρος της γεωπολιτικής έντασης στην Ανατολική Μεσόγειο, θα ήθελε σίγουρα να ξέρει πώς θα κινηθούν οι ΗΠΑ, σε περίπτωση που ο Πομπέο βρεθεί ξανά στο επίκεντρο των αποφάσεων.
Αλλωστε αυτό θα μπορούσε να ισχύει και ως «επένδυση» για το μέλλον. Ο πρώην ΥΠΕΞ των ΗΠΑ θεωρείται από πολλούς πιθανός ηγέτης του Ρεπουμπλικανικού κόμματος στο μέλλον (ιδίως αν χάσει ο Τραμπ) και ίσως βλέπει την Ελλάδα ως έναν κομβικό σύμμαχο για το δικό του γεωπολιτικό αφήγημα. Υπό αυτή την έννοια, η συνάντηση του Μητσοτάκη με τον (εντυπωσιακά αδυνατισμένο) Πομπέο δεν ήταν και τόσο «τραμπική»…
Και η υποτιθέμενη μυστικότητα της συνάντησης; Αυτή ίσως προσθέτει το απαραίτητο «σασπένς» για να δοθεί λίγη σημασία παραπάνω. Και για να τσιμπήσουν οι διάφοροι «μάθε μπαλίτσες» και «εγώ διαβάζω ανάμεσα στις γραμμές» διεθνολόγοι στις πρωϊνές εκπομπές και στα ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έντυπα, Παυλοπουλικής-Καραμανλικής-