Ρίξτε του μια απλή ματιά. Στο ανέκφραστο πρόσωπο του, στην έπαρση του, στην αλαζονεία του, στην φρικαλέα αδιαφορία του. Χθες αποδείχθηκε με δικαστική βούλα ότι ανατίναξε το ασφαλιστικό σύστημα μιας ολόκληρης χώρας. Ε και; Σκασίλα του. Η δική του απροσμέτρητη διάνοια υποστηρίζει ότι χθες δεν έγινε τίποτα αξιοσημείωτο. Μόνο κάτι δευτερεύον «που αφορά την συγκυρία» όπως είπε. Οπότε προς τι όλος αυτός ο ενοχλητικός δημόσιος θόρυβος, που κάνει το μεταξωτό ποσέτ του να ανατριχιάζει αηδιασμένο μέσα στην τσέπη του;
Κι αφού αυτός πιστεύει ότι δεν συνέβη τίποτα το ουσιώδες, τότε πράγματι δεν συνέβη. Καθότι η πραγματικότητα είναι αυτός. Ούτε όσοι του φώναζαν εδώ και τέσσερα χρόνια ότι ο νόμος του θα καταπέσει, ούτε οι επαγγελματίες που δεν άντεχαν τις εισφορές του, ούτε οι συνταξιούχοι που δεν προλάβαιναν τις μειώσεις του, ούτε οι μελλοντικοί συνταξιούχοι με σαράντα χρόνια ασφάλισης που αναρωτιούνταν γιατί να πάρουν την ίδια σύνταξη με κείνους που δούλεψαν δεκαπέντε χρόνια. Ολοι τους ήταν πληρωμένοι από την κλεπτοκρατία, ταξικοί εχθροί ενός αδιάλλακτου αγνού κομουνιστή που ποτέ δεν παρέδωσε τα όπλα.
Η πραγματικότητα ήταν πάντα αυτός. Από τότε που στην κάτω πλατεία καθοδηγούσε τις μάζες των αγανακτισμένων δίπλα-δίπλα με τον Καζάκη, τον Βαρουφάκη και τον Τσακαλώτο. Από τότε που έλεγε ότι υπάρχει δικαιολογημένη βία των μαζών που έδερνε πρώην υπουργούς στον δρόμο. Από τότε που ως σωστός επαγγελματίας εργατολόγος αναλάμβανε όλες τις μαζικές αγωγές των κατατρεγμένων της κρίσης. Κι ήταν πολλοί, χιλιάδες. Από τότε που ως υπουργός έμπαινε στο Χίλτον και ενώ ετοίμαζε παρέα με την τρόικα το ασφαλιστικό του κρεματόριο, διατυμπάνιζε ότι τους αντιστέκεται σθεναρά. Από τότε που έλεγε στην Βουλή ότι μετά από δυο χρόνια θα άρχιζαν οι αυξήσεις για τους συνταξιούχους.
Και τώρα, με θράσος χιλίων πιθήκων, ξαναστέκει μπροστά σε κάμερες και μικρόφωνα για να πει ότι δεν τρέχει τίποτα και ότι όλο αυτό δεν είναι παρά μια προετοιμασία για να έρθει το «ασφαλιστικό Πινοσέτ». Μήτε αγωνιά, μήτε μετανιώνει για τη ζημιά που έχει κάνει σε εργαζόμενους και συνταξιούχους. Δεν ντρέπεται καν που συνταγματολόγος άνθρωπος, έφτιαξε τον πιο αντισυνταγματικό ever νόμο του ελληνικού κράτους. Σκασίλα του, δεν υπάρχει κανένα θέμα, όλα αυτά είναι κατασκευάσματα των νεοφιλελεύθερων και των ακροδεξιών.
Σιγά μην χαμηλώσει κεφάλι, σιγά μην αναρωτηθεί μήπως έκανε κάποιο λάθος. Αυτές είναι μικροαστικές αμφιβολίες των λιπόψυχων του ταξικού αγώνα, που υιοθετούν την ατζέντα του εχθρού. Στο κάτω-κάτω, μέχρι σήμερα ουδέποτε αναγνώρισε ότι έκανε λάθος και πάντα προς τα πάνω σκαρφάλωνε. Μέχρι υπουργός εξωτερικών έγινε. Γιατί να το αλλάξει τώρα; Το είπε και πρόσφατα στις τηλεοράσεις, έναν μήνα μετά τις εκλογές: «Καλομελέτα κι έρχεται πάλι η εξουσία μας». Αυτή είναι η ιστορική νομοτέλεια, βρε αδερφέ. Κι από πότε μια απόφαση Συμβουλίου Επικρατείας αλλάζει τους ατσάλινους νόμους της ιστορίας;
Κι έπειτα, αυτός λέγεται Γιώργος Κατρούγκαλος, είναι ο πιο καλοντυμένος και καλοπερασμένος κομμουνιστής της Ευρώπης, ποιος λοιπόν μπορεί να ξέρει καλύτερα απ’ αυτόν προς τα πού πορεύεται η χώρα του και η κοινωνία του; Κάτι δικαστάκια της πλάκας; Μόνο αυτός ξέρει.