Και μπαίνουμε τώρα στην αριθμολογία. Οι 140.000 ψηφίσαντες στις εκλογές του ΣΥΡΙΖΑ είναι καλό νούμερο ή μέτριο; Κακό δεν είναι, να είμαστε αντικειμενικοί. Μπροστά στα 62.000 μέλη που είχε ο ΣΥΡΙΖΑ έως το Σάββατο, ο αριθμός τους εμφανίστηκε ανοδικός. Στο κάτω-κάτω, διπλασίασαν τα μέλη τους, έστω και με τη fast track απολίτικη διαδικασία που μέχρι χθες χλεύαζαν. Μπολιασμένη και με λίαν αμφισβητήσιμες έως και γελοίες προσθήκες, όπως αυτή της ψήφου των δεκαπεντάχρονων, των μεταναστών και των τουριστών.
Από την άλλη, θρίαμβο δεν το λες το αποτέλεσμα, όσο κι αν το τραβήξεις από τα μαλλιά. Καλούτσικο προς αξιοπρεπές, θαρρώ πως είναι μια έντιμη περιγραφή. Οταν το (τρίτο) ΠΑΣΟΚ μάζεψε 270.000 ψηφοφόρους και η (σήμερα δεύτερη, κατά τους ισχυρισμούς του Τσίπρα) Νέα Δημοκρατία μάζεψε 420.000 ψηφοφόρους, πόσους άραγε θα έπρεπε να φέρει στις κάλπες του ο ΣΥΡΙΖΑ που (κατά τα λεγόμενά τους) πάει ντουγρού για εξουσία; Ιδού και μια πολιτική με βάση την απλή μέθοδο των τριών, αφού το ρίξαμε στην αριθμητική.
Ας πάμε τώρα στην καθαρά πολιτική ανάλυση. Από όποια πλευρά και αν κοιτάξουμε το αποτέλεσμα της εκλογής Τσίπρα, πάλι θα μπούμε στη φιλολογία του μισογεμάτου ή μισοάδειου ποτηριού. Ή μάλλον των μισογεμάτων ή μισοάδειων ταχυδρομείων, κατά την αστεία δήλωση Τσίπρα την ώρα που ψήφιζε. Αλλά είτε στο μισογεμάτο καταλήξει κανείς είτε στο μισοάδειο, ξέχειλο το ποτήρι (ή το ταχυδρομείο) δεν μπορείς να το πεις. Αυτό το άτιμο «μισό» τους φρενάρει, τους ψαλιδίζει τα φτερά.
Ναι, αλλά «καλούτσικα» και «ψευτοαξιοπρεπή» και «μισογεμάτα» εκλογικά αποτελέσματα δεν στέλνουν προς τον αντίπαλο συντριπτικά μηνύματα. Με τη γλώσσα έξω έφτασε στον Μητσοτάκη ο λογαριασμός που του έστειλε ο Τσίπρας, αν έφτασε και δεν κατέρρευσε ξέπνοος λίγο πριν φτάσει στον προορισμό του. Ας μην κοροϊδεύονται εκεί στην Κουμουνδούρου. Κρατήθηκαν με τη μύτη έξω από το νερό, άντε και με όλο το κεφάλι τους, αλλά η απόβαση της Νορμανδίας που ονειρεύτηκαν και προανήγγειλαν δεν έγινε την Κυριακή. Δεν βαριέσαι, την επόμενη φορά.