Ο θρύλος, ένας από τους πιο σύγχρονους, είναι ότι ο Αλέξης Τσίπρας γνωρίζει καλά τη σκακιέρα της πολιτικής και ως εκ τούτου μπορεί με μια κίνηση ματ να βγάλει νοκ άουτ τους αντιπάλους του. Η εντύπωση αυτή βασίζεται στο αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι την προηγούμενη δεκαετία πήρε ένα κόμμα του 4% και το πήγε στο 36%.
Δεν λαμβάνεται βέβαια υπ’ όψιν η αντίστροφη πορεία: ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έπεσε με τον ίδιο αρχηγό από το 36% στο 17,8% –και ότι οι τρεις διαδοχικές συντριβές σε εθνικές κάλπες ήταν όλες δικές του.
Τέλος πάντων, ο μύθος του μεγάλου τακτικιστή, του μετρ των κινήσεων, συνεχίζει να τον ακολουθεί, ίσως επειδή στην Ελλάδα η πολιτική μυθολογία είναι πιο αγαπημένη από την πολιτική πραγματικότητα.
Και σε αυτή τη ρουτίνα των εξαιρετικών κινήσεων του γκραν μετρ της πολιτικής, προστέθηκε ως «κίνηση ματ» μια τελευταία: η πριμοδότηση της υποψηφιότητας του Στέφανο Κασσελάκη από τον κ. Τσίπρα και την περίφημη «παρέα» (Παππάς, Πολάκης κλπ.).
Ας δούμε όμως κάποιες από τις προηγούμενες επιλογές-κινήσεις του κ. Τσίπρα, οι οποίες αρχικά προκάλεσαν μεγάλη εντύπωση, έξαψη και έντονο θόρυβο αλλά στη συνέχεια…:
–Δημοψήφισμα. Οταν η προσχηματική διαπραγμάτευση άγγιξε τα όρια της και τελείωναν ο χρόνος και τα χρήματα στα ταμεία του κράτους, ο Τσίπρας και οι στενοί του σύμβουλοι σκέφτηκαν την ιδέα να μεταφέρουν το βάρος του «Ναι» ή του «Οχι» για τη λήψη μέτρων στους πολίτες. Δημοψήφισμα. Η απόφαση χαιρετίστηκε με πανηγυρισμούς, έκρηξη υπερηφάνειας στους δρόμους και θρίαμβο στην κάλπη με 62%. Το «μετά» ήταν το τρίτο μνημόνιο και η υποθήκευση της δημόσιας περιουσίας για 99 έτη.
–Τηλεοπτικές άδειες. Η διαδικασία της δημοπρασίας με τους καναλάρχες κλεισμένους σε σφραγισμένα δωμάτια-μπουντρούμια και τον Νίκο Παππά να υπερηφανεύεται κόβοντας βόλτες απέξω προκάλεσε θόρυβο και εντυπώσεις. Το ίδιο και τα ποσά. Το «μετά» ήταν η απόφαση του ΣτΕ που έκρινε τη διαδικασία αντισυνταγματική και το Ειδικό Δικαστήριο που καταδίκασε με «13-0» τον Παππά.
–Δέκα κάλπες. Ο Τσίπρας και «παρέα» επένδυσαν πολιτικά στο σκάνδαλο Novartis και σε ψευδείς μαρτυρίες ακόμη και για τροχήλατες βαλίτσες που ανέβαιναν τα σκαλιά του Μαξίμου επί κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου. Προκάλεσαν θόρυβο και έντονες εντυπώσεις, ιδίως όταν στήθηκαν δέκα κάλπες στη Βουλή. Το «μετά» είναι γνωστό. Αθωώθηκαν και οι δέκα κατηγορούμενοι ενώ ο Δημήτρης –«το μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως ελληνικού κράτους»– Παπαγγελόπουλος καταδικάστηκε από το Ειδικό Δικαστήριο.
Σήμερα, τα στελέχη της εσωκομματικής αντιπολίτευσης στον ΣΥΡΙΖΑ (Αχτσιόγλου, Τσακαλώτος, Φίλης) δοκιμάζουν το δηλητήριο που χύνουν εναντίον τους τα τρολ του μηχανισμού Τσίπρα. Ενα δηλητήριο με το οποίο δεν είχαν προφανώς κανένα απολύτως πρόβλημα, όσο οι συκοφαντικές επιθέσεις απευθύνονταν σε πολιτικούς τους αντιπάλους ή και σε οποιαδήποτε πρόσωπο εκτός ΣΥΡΙΖΑ έθετε ερωτήματα για το ηθικό πλεονέκτημα της «παρέας».
Υπο μια έννοια, αυτές τις ημέρες παρακολουθούμε μια διπλή Νέμεσι. Των εσωκομματικών αντιπάλων του Τσίπρα από τον ίδιο και την «παρέα» του, και, από την άλλη, του ίδιου του Τσίπρα (και της «παρέας») από τις δευτερογενείς συνέπειες των -εκ πρώτης όψεως- ευφυών επιλογών τους. Μένει να φανεί αν η εντυπωσιακή κίνηση με τον Κασσελάκη θα είναι το ίδιο αποτυχημένη με τις προηγούμενες.