Για την ομάδα Μαξίμου ο στόχος αυτήν την εποχή είναι ένας: να περάσει ότι συνομιλεί ισότιμα με την προοδευτική Ευρώπη στο πλαίσιο της διαμόρφωσης μιας σύγχρονης ατζέντας για το μέλλον της ΕΕ. Ο κυβερνητικός μηχανισμός, βουλευτές, στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, μερικοί πρόθυμοι (Λούκα, Θεοχαρόπουλος κλπ) καθώς και φιλικά ΜΜΕ παπαγαλίζουν το αφήγημα.
Όμως ο ευσεβής πόθος όσο και ευσεβής, παραμένει πόθος…
Διότι ούτε για τους Ευρωσοσιαλιστές, ούτε για τους Πράσινους, ούτε ακόμη για ένα σημαντικό μέρος της ευρωπαϊκής ριζοσπαστικής Αριστεράς, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πια αξιόπιστος συνομιλητής στην Ευρώπη.
Το ευρωπαϊκό αδιέξοδο του κυβερνώντος κόμματος είναι υπαρκτό όπως και η αμηχανία του με ποιους είναι και τι θέλει να κάνει.
Χαρακτηριστική της αγωνίας του ΣΥΡΙΖΑ να απαντήσει στην απομόνωσή του, η διοργάνωση της εκδήλωσης στην Αθήνα -παρουσία του Αλέξη Τσίπρα- ως δήθεν εκδήλωσης των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών. Που όμως δεν είχαν δώσει ούτε ποτέ την έγκρισή τους!
Ο Φρανς Τίμερμανς που είναι ο υποψήφιος των Σοσιαλιστών (PES) για την προεδρία της Κομισιόν ήταν απών και αδιαφορεί. Στον αντίποδα, η επιλογή του σημερινού επικεφαλής τους στο Ευρωκοινοβούλιο, Ούντο Μπούλμαν, είναι μια επιλογή απελπισίας: είναι ένας πολιτικός σε αποδρομή και δεν θα είναι καν υποψήφιος με τη λίστα του SPD.
Στο πρόσφατο συνέδριο του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος , στη Μαδρίτη, στο οποίο φυσικά ο ΣΥΡΙΖΑ δεν συμμετείχε γιατί δεν είναι μέλος του, αλλά ήταν παρούσα η Φώφη Γεννηματά εκπροσωπώντας το ΚΙΝΑΛ, εγκρίθηκε το προεκλογικό πρόγραμμα με τις θέσεις του PES, μεταξύ των οποίων και οι προτάσεις για την κοινωνική συνοχή και την ανάπτυξη. Οι περίφημες προτάσεις της Λούκας Κατσέλη για μια ευρωπαϊκή κοινωνική ατζέντα που υποτίθεται ότι αποτέλεσαν την αφορμή για την εκδήλωση του Κάραβελ, δεν μπήκαν στο τραπέζι
Αλλά και οι Πράσινοι δεν επιθυμούν να έχουν σχέσεις με τον ΣΥΡΙΖΑ. Η υποψήφια τους, Σκα Κέλερ, συνυποψήφια του κ. Τσίπρα το 2014, ήρθε στην Αθήνα την περασμένη εβδομάδα , είχε συναντήσεις με ους Οικολόγους Πράσινους αλλά καμία επαφή με τον ΣΥΡΙΖΑ. Παράλληλα το Die Linke και το κόμμα του Μελανσόν , που είναι μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ στην Ομάδα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, έχουν δημοσίως εκφράσει την δυσαρέσκειά τους για τη στροφή του ΣΥΡΙΖΑ μετά τη συμφωνία για το τρίτο αχρείαστο Μνημόνιο και έχουν περιορίσει κάθε επαφή μαζί του.
Δεν είναι όμως μόνο η στάση του ΣΥΡΙΖΑ που έχει «παγώσει» τους Ευρωπαίους απέναντί του. Είναι η αντίληψη του και ο προσανατολισμός του για την ΕΕ και το μέλλον της.
Μπορεί φαινομενικά να έχει περισσότερα στοιχεία πραγματισμού μετά τη στροφή του ‘15, στην ουσία όμως ο ΣΥΡΙΖΑ είναι σήμερα περισσότερο αντι-ευρωπαϊκό κόμμα παρά ποτέ. Δέχεται την Ευρώπη με μια αντίληψη ήττας και εκβιασμού επειδή δεν του αφήνει το περιθώριο να κάνει ό,τι θέλει στο εσωτερικό της χώρας. Τον αξιολογούν , όπως έγινε σαφές με τη πρόσφατη Εκθεση της Κομισιόν για τη μεταμνημονιακή πορεία της χώρας, πιέζουν για «μεταρρυθμίσεις» που ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θέλει, ενώ εγκαλούν την κυβέρνηση για τη στήριξη στον Μαδούρο.
Για τον ΣΥΡΙΖΑ η ΕΕ παραμένει κακή, ένας μηχανισμός υποβολής, ένα πλέγμα εξουσιών που πρέπει να καταπολεμήσει.
Ωστόσο, Ευρωπαϊκή Ενωση σημαίνει πρώτα απ’ όλα σεβασμό στους θεσμούς. Σημαίνει κανόνες στην οικονομία και στη λειτουργία του κράτους, κοινωνική συνοχή, διαφάνεια, καινοτομία, αριστεία, επιβράβευση της δημιουργικότητας και της επιχειρηματικότητας των πολιτών της. Ευρώπη είναι η δημοκρατία και η συνεννόηση για κοινή πορεία και ασφάλεια των λαών της. Για τον ΣΥΡΙΖΑ Ευρώπη είναι η κριτική και η καταγγελία. Θεωρεί πως για όλα τα δεινά φταίει το ευρωπαϊκό κατεστημένο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να φαίνεται ότι αγωνιά για το μέλλον της Ευρώπης, όμως η όλη στάση του συνιστά αναίρεση του ευρωπαϊσμού.
Οπως όμως είχε εύστοχα τονίσει από το 1998 ο τελευταίος μεγάλος ευρωπαϊστής της Αριστεράς, ο αείμνηστος Μιχάλης Παπαγιαννάκης: «Δεν υπάρχει σήμερα πιο αριστερή πρόταση στη διεθνή πολιτική, μακροχρόνια και ιστορικά, από την ενοποίηση της Ευρώπης. Τελεία! Το λέει όλη η σοβαρή ευρωπαϊκή Αριστερά, αυτή που παλεύει με τα πραγματικά προβλήματα και όχι με τα φαντάσματα».
Θα μπορούσε να το πει κανείς αυτό στον σημερινό ΣΥΡΙΖΑ;