Βαριέμαι να ακούω την ίδια συζήτηση εδώ και δεκαετίες. Αν εξαιρέσουμε τα δυο-τρία πολύ σκληρά χρόνια της χρεοκοπίας και τα δύο της πανδημίας, κατά τα λοιπά η αντιπαράθεση αυτή επαναλαμβάνεται αδιάλειπτα και πανομοιότυπα κάθε χρόνο, σαν την λειτουργία της Αγίας Παρασκευής. «Πού βρίσκουν τα λεφτά οι Έλληνες και φεύγουν κατά εκατοντάδες χιλιάδες σε κάθε γιορταστικό τριήμερο – τετραήμερο;»
Οι επιμέρους χρηματοοικονομικοί υπολογισμοί μοιάζουν με φωτοτυπία των προγόνων τους του ’80 και του ‘90, με μόνα αλλαγμένα τα νούμερα. Πόσο θα ξοδέψει μια οικογένεια που πάει τετραήμερο σ’ ένα νησί για Πάσχα ή για Χριστούγεννα ή για την αργία του Αγίου Πνεύματος; «Τόσα τα εισιτήρια, τόσα οι βενζίνες, τόσα η διαμονή, τόσα το φαγητό, τόσα οι καφέδες και τα παγωτά… πω πω, κοίτα πόσα μαζεύονται. Ένας μισθός και βάλε». Και έρχεται μετά αβίαστο το συμπέρασμα. «Και ύστερα όλοι διαμαρτύρονται πως τους δέρνει η φτώχεια!»
Άχαρη και γελοία συζήτηση, που γίνεται πραγματικά ανόητη όταν παρεισφρήσει εντός της και η δήθεν πολιτική ανάλυση. Με τους εκάστοτε κυβερνητικούς να λένε ότι «άρα υπάρχει χρήμα στις τσέπες» και τους εκάστοτε αντικυβερνητικούς να αντιτείνουν ότι «πάντα θα υπάρχουν εκατό χιλιάδες που έχουν να ξοδέψουν, τα υπόλοιπα εκατομμύρια που υποφέρουν να κοιτάζετε».
Συχνότατα επιστρατεύονται και δευτερεύοντα επιχειρήματα ένθεν κακείθεν. «Έχει τόσο πολύ μπαφιάσει ο κόσμος που θα φύγει για να ξεδώσει ένα τετραήμερο, ακόμα κι αν μετά περάσει τον μήνα με παξιμάδι και ελιές», λένε οι αντικυβερνητικοί. «Με τόσα επιδόματα που δίνει η κυβέρνηση, όχι μόνο τετραήμερα αλλά και δεκαπενθήμερα θα φεύγουν, κορόιδα είναι να κάτσουν να δουλέψουν;» απαντούν οι φιλοκυβερνητικοί.
Ας μην βαυκαλίζονται ούτε οι μεν, ούτε οι δε. Ο αριθμός των αυτοκινήτων που φρακάρει στα διόδια δεν είναι μεζούρα επιβράβευσης ή καταψήφισης μιας κυβέρνησης. Ούτε τα γεμάτα τραπέζια των ταβερνείων κάτω από τον ορεινό πλάτανο ή των ουζάδικων στην άκρη του κύματος. Ξέρω μαγαζιά στα οποία τρως με δέκα ευρώ, ξέρω και άλλα που τρως με εκατόν πενήντα το άτομο. Στα Τζουμέρκα μπορείς να πας με την τζιπάρα σου, μπορείς και με το ΚΤΕΛ. Στα νησιά υπάρχουν καταλύματα των πεντακοσίων την βραδιά, αλλά και Airbnb που στοιχίζουν δεκαπέντε ευρώ ανά άτομο την βραδιά, αν πάνε ως μεγάλη παρέα.
Θυμάμαι χρονιές ευμάρειας που άδειαζε θριαμβικά η Αθήνα, αλλά η κυβέρνηση καταψηφίστηκε τον επόμενο μήνα. Όπως θυμάμαι και εποχές ψιλομιζέριας με τον κόσμο να μένει στην Αθήνα λόγω στενότητας, που όμως αυτό δεν έσκασε αντικυβερνητικά στην κάλπη. Μην το ψάχνετε με αυτόν τον τρόπο, δεν θα βγάλετε πολιτική άκρη. Για άλλους λόγους ψηφίζει ή καταψηφίζει ο κόσμος κυβερνήσεις και αντιπολιτεύσεις, όχι διότι έφυγε ή δεν έφυγε για Πάσχα στην Πάρο ή στα Γιάννενα.