Το ερώτημα που πρέπει να απασχολεί τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι αν ο Μητσοτάκης έκανε πρόταση το 2019 στον Στέφανο Κασσελάκη να γίνει υπουργός. Το ερώτημα είναι τι θα γινόταν αν του κάνει τώρα. Αν πει «τι 64, τι 65» και προτείνει στον Κασσελάκη να μπει τώρα στην κυβέρνηση – ας πούμε δεύτερος υφυπουργός στο Τουρισμού. Αφήνει τότε στα κρύα των Σπετσών τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ή συνεχίζει να θέλει να δει τα power points;
Ο Στέφανος Κασσελάκης είναι σαφές ότι αντιλαμβάνεται τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ σαν «συνεργάτες» της επιχείρησης που αγόρασε. Συνεργάτες κατά τον αμερικάνικο ευφημισμό που ακόμα και ο παρκαδόρος της επιχείρησης ονομάζεται «συνεργάτης» για να φανεί ότι σε αυτό που κάνουμε we are all together. Και αν χρειαστεί να γίνει και bonding, ο CEO τους φωνάζει για ένα weekend retreat. Οχι βέβαια οπουδήποτε, αλλά στο ranch του στην εξοχή. Από όλη αυτή την ιστορία με τις all inclusive προσκλήσεις στο σπίτι του αφεντικού στις Σπέτσες το μόνο που έλειπε ήταν το barbecue. Με τις κλασικές σταμπωτές αμερικάνικες ποδιές. Ας πούμε εκείνη που λέει «Η άποψη σας δεν περιλαμβάνεται στη συνταγή».
Ο Κασσελάκης έχει μαύρα μεσάνυχτα από την πολιτική σημειολογία. Στις Σπέτσες γίνεται άνετα πολιτικό συνέδριο για την παλινόρθωση της μοναρχίας. Θέλεις να κάνεις συνέδριο βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ; Προφανώς δεν το κάνεις ούτε στις Σπέτσες, ούτε στην Αίγινα που να μεν ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ιστορία αλλά εκεί είναι οι ντάτσες της κομματικής νομενκλατούρας. Αμα θέλεις συνέδριο το κάνεις στην Ικαριά. Ακόμα καλύτερα στη Νίσυρο. Στο κάμπινγκ που πιτσιρικάδες συναντήθηκαν για πρώτη φορά ο Τσίπρας με τον Καμμένο. Εκεί που ο Τσίπρας κατάλαβε ότι ο Καμμένος δεν είναι μπούλης, που ήταν και το πρώτο πετραδάκι για μια αξέχαστη συνεργασία.
Το μόνο βέβαιο είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι για τον Στέφανο Κασσελάκη η εταιρεία που είναι μεγαλομέτοχος, μικρομέτοχοι υπάρχουν και άλλοι που μπορεί να διευκολύνει οικονομικά με κεφαλαιοποιήσεις, να κάνει executive retreats και να ζητάει στο μέλλον στο excel τις αποδόσεις σε ψήφους από τους βουλευτές, όπως ζητάνε από τους πωλητές στις εταιρείες τα charts για τις πωλήσεις. Μια ιδέα θα ήταν και η καθιέρωση του «βουλευτή of the month» με φωτογραφία στην είσοδο της Κουμουνδούρου.
Βλάπτει σε κάτι τίποτα από όλα αυτά; Σε τίποτα. Ακόμα και το τελευταίο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ καταλαβαίνει ότι ζει στην συνέχεια ενός πειράματος που έχει αποτύχει —για να παραφράσω την φράση της μόδας, ενός αλόγου χωρίς κάρο που χαρά γεμάτο μπορεί να σκεφτεί και να πει οτιδήποτε.