Εντάξει, αυτά τα περί Predator που παρακολουθεί και φακελώνει όσους απαντούν στις κλήσεις των δημοσκόπων είναι παραμύθια για νήπια, ούτε καν για μικρά παιδιά. Δεν τα πιστεύουν ούτε οι ίδιοι που τα λένε, κι ας μην αρκέστηκαν να τα διαδώσουν υπογείως, αλλά αποφάσισαν να τα μπουμπουνίσει φόρα-παρτίδα στις τηλεοράσεις ο ίδιος ο Τσίπρας.
Οι φάτσες των δύο εμβρόντητων παρουσιαστών του OPEN την ώρα που άκουγαν τον Τσίπρα να εξηγεί τον απύθμενο φόβο των συριζαίων οπαδών μπροστά στον ύπουλο δημοσκόπο ήταν όλα τα λεφτά. Γι’ αυτό άλλωστε και η φωτογραφία τους με το δάχτυλο στο στόμα και την απορία στο βλέμμα τους έγινε viral.
Πλην, το πράγμα είναι πιο σοβαρό από όσο φαίνεται. Οχι τόσο διότι στις 22 Μαΐου ο Τσίπρας θα μιλήσει για άκυρες εκλογές βίας, νοθείας, φόβου και παρακολουθήσεων, φρονώ ότι δεν θα το κάνει. Ούτε υφίσταται κανένας κίνδυνος επανάληψης του ανένδοτου του 1961. Αφενός διότι ο Τσίπρας προτιμά να μιμείται τον Ανδρέα και όχι τον Γεώργιο Παπανδρέου, αφετέρου διότι μια τέτοια τραμπικού τύπου ζαριά θα ήταν παρακινδυνευμένη για τα κότσια του.
Εχοντας ήδη εξασφαλίσει την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και μετά την πέμπτη ήττα του (τρεις το 2019 και δύο το 2023), πάλι στο ώριμο φρούτο θα καταλήξει. «Πού θα πάει, κάποτε θα τον βαρεθούν τον Μητσοτάκη» θα σκεφτεί. Το επικίνδυνο της όλης (φαιδρής κατά τα λοιπά) υπόθεσης είναι το ξεσάλωμα των σκληρών οπαδών του, των τρολ που τον υπηρετούν και των λογής-λογής ψεκασμένων και συνωμοσιολόγων που θα δουν φως στις θεωρίες του και θα μπουν μέσα.
Ολοι αυτοί θα πεισθούν εύκολα ότι κάτι δεν πήγε καλά στις εκλογές. Και όταν αυτοί (αυτο)πείθονται, το φωνάζουν, το διατυμπανίζουν, το κράζουν. Δεν είναι φυσιολογικοί άνθρωποι να ντραπούν που λένε μπούρδες. Ισα-ίσα που τους ερεθίζει η ιδέα ότι ένα μείγμα καταστολής, φόβου, ασφαλίτικων και καθεστωτικών πρακτικών νόθευσαν το εκλογικό αποτέλεσμα. Αυτοί, ξέρετε, ήδη το πιστεύουν. Αν το αφήσει έστω και κατ’ ελάχιστο να εννοηθεί ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τότε είναι που το γλυκό θα δέσει περίφημα. Και θα γίνει φαρμάκι.
Η εγκυρότητα των εκλογών στην Ελλάδα είναι ένα από τα ελάχιστα δεδομένα που μεταπολιτευτικά δεν αμφισβητήθηκαν ποτέ και από κανέναν. Το άλλο είναι οι εξετάσεις εισαγωγής στα πανεπιστήμια. Το δεύτερο ο Τσίπρας το έχει ήδη ξεκατινιάσει στις πλατείες, καλώντας τα δεκαεπτάχρονα, αντί να διαβάσουν για να φτιάξουν τη ζωή τους, να πάνε απλώς να ψηφίσουν. Το πρώτο, με τις εκλογές, ήδη ψήνεται στις φουφούδες της Κουμουνδούρου. Οχι τίποτε άλλο, αν το αποτολμήσουν, θα συμπέσει και με την αμφισβήτηση της εγκυρότητας των εκλογών από τον Κασιδιάρη.
Βρε, κάτι ιστορικές συμπτώσεις…