«Ποια είναι η γυναίκα με το καυτό μινι-σορτς;». Δεν ρωτώ εγώ, ρωτούν οι τίτλοι που βλέπω να συνωστίζονται μπροστά μου. Σα να έχουν συνεννοηθεί όλοι μαζί και τιτλοφορούν με τις ίδιες λέξεις τα δημοσιεύματα τους. Οποία έλλειψη πρωτοτυπίας και λεξιλογίου. Και σεβασμού.
Φυσικά, πριν εμφανιστούν οι τίτλοι, έχουν εμφανιστεί τα σχόλια στα κοινωνικά δίκτυα για την εν λόγω κυρία, που τη φωτογράφισε ο φακός να κατεβαίνει τα σκαλιά του Προεδρικού Μεγάρου με ένα μαύρο κοντό σορτς, αγκαζέ με έναν κύριο. Ειρωνικά σχόλια, όπως «Πούυ νόμιζε αυτή ότι πάει; Στα μπουζούκια;», αλλά και άλλα που επικεντρώνονταν στο πώς είναι το σώμα της και αν τα πόδια της είναι κατάλληλα για σορτς.
Να πούμε ότι τέτοιου είδους σχολιασμοί είναι σεξιστικοί; Ας το πούμε ακόμα μια φορά. Είναι άλλωστε σύνηθες, σε τέτοιου είδους εκδηλώσεις, να πετάγονται σεξιστικές κορώνες από παντού. Είναι επίσης σύνηθες να σχολιάζεται η ενδυματολογική επιλογή του καθενός και ιδιαιτέρως όσων ξεφεύγουν από έναν κλασικό κανόνα.
Φοράς μίνι σορτς στο Προεδρικό Μέγαρο, στη δεξίωση για τα 48 χρόνια από την Αποκατάσταση της Δημοκρατίας; Σκας μύτη με σαγιονάρα; Θα υποστείς την κριτική. Θα την υποστείς ακόμα κι αν κινηθείς σε ασφαλές έδαφος, ακολουθώντας τον κώδικα του dresscode για τέτοιου είδους περιστάσεις. Την κριτική δεν την αποφεύγεις. Αλλά κριτική από κριτική έχει διαφορά, πώς να το κάνουμε.
Θέλω να πω, εν έτει 2022 δεν χρειάζεται να αντιδρούμε σαν νευρόσπαστα επειδή μια γυναίκα φόρεσε μίνι σορτς σε μια δεξίωση στο Προεδρικό Μέγαρο. Εμάς μας έπιασε αμόκ συντηρητισμού μόλις είδαμε λίγο παραπάνω γυμνό πόδι στο Προεδρικό, λες και έγινε κανένα έγκλημα. Και όπως συμβαίνει συνήθως σ’ αυτές τις περιπτώσεις, η έκρηξη του συντηρητισμού εκφράστηκε με το λεξικό του μισογυνισμού. Eνας οχετός προσβολών που στοχεύουν στο γυναικείο σώμα και ένα ντόμινο κριτικών που μπλέκουν την ενδυματολογική επιλογή μιας γυναίκας με την αντίληψη και την αξία της.
Μπορούμε απλώς να πούμε ότι θεωρούμε μια γυναίκα κακοντυμένη. Αλλά όχι, πρέπει να εκτοξεύσουμε βέλη με δηλητήριο, πρέπει να την εξευτελίσουμε. Και μετά, έρχεται και ο τίτλος της έμμεσης υποτίμησης: «Η γυναίκα με το καυτό σορτς». Δεν έχει όνομα αυτός ο άνθρωπος, δεν έχει ταυτότητα, τον προσδιορίζει μόνο ένα κομμάτι ύφασμα (ενώ τον κύριο που περπατούσε μαζί της τον ανέφεραν με το όνομα του).
Τουλάχιστον, πίσω από τον τίτλο υπάρχει και η πληροφορία και ο περίεργος που θα κάνει κλικ θα τη μάθει. Η κυρία που μπήκε με σορτς στο Προεδρικό Μέγαρο και περπάτησε αγκαζέ με τον καλλιτεχνικό διευθυντή του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης Ορέστη Ανδρεαδάκη, είναι η Εύη Καλογηροπούλου. Μια καλλιτέχνης με αξιόλογο έργο, εικαστικός και σκηνοθέτης, που έχει βραβευτεί δύο φορές στις Κάννες. Η τελευταία ήταν φέτος, για τη μικρού μήκους ταινία της «Στον θρόνο του Ξέρξη», με τον Γιώργο Μαζωνάκη.
Και στο κόκκινο χαλί των Καννών ήταν σούπερ σέξι, αλλά εκεί δεν μας πείραξε. Αλλωστε και οι τίτλοι δεν την προσδιόριζαν τότε με βάση αυτό που φορούσε. Εκεί ήταν η σκηνοθέτης που μας έκανε περήφανους. Δεν κοιτάζαμε τα μπούτια τότε. Κι αν τα κοιτάζαμε, τότε τα θαυμάζαμε.