Η επιμονή του Νίκου Ανδρουλάκη με το ζήτημα των υποκλοπών αγγίζει τα όρια της προσωπικής μανίας. Το θέμα δεν πρόσθεσε ποτέ κάτι στο σακούλι του, ούτε δημοσκοπικά ούτε εκλογικά, όμως είναι δικαίωμα του καθένα να κάνει τις αξιολογήσεις των θεμάτων με τα οποία καταπιάνεται. Αν παρασέρνει κι ένα ολόκληρο κόμμα στις επιλογές αυτές που ως τώρα βγήκαν όλες λάθος, είναι ζήτημα του κόμματος να τον επαναφέρει στον κανονικό δρόμο, όχι των αναλυτών του πολιτικού σκηνικού. Στο τέλος-τέλος, τι θα ήταν ο κάθε άνθρωπος χωρίς τις εμμονές του;
Το τελευταίο επεισόδιο του σίριαλ ήταν η επίσκεψη του κ. Ανδρουλάκη τη Δευτέρα στον επικεφαλής της ΑΔΑΕ Χρήστο Ράμμο. Το προτελευταίο επεισόδιο, ήταν η απόφαση του ΣτΕ να κρίνει αντισυνταγματικό τον παλαιότερο νόμο που όριζε τους όρους και τον τρόπο ενημέρωσης όσων είχαν μπει σε νόμιμη διαδικασία παρακολούθησης από την ΕΥΠ και δεν βρέθηκε κάτι εναντίον τους. Βεβαίως, ο νόμος που κρίθηκε αντισυνταγματικός έχει στο μεταξύ αλλάξει, αλλά αυτό δεν εμπόδισε τον Ανδρουλάκη να πάει ως την ΑΔΑΕ και να ζητήσει επίσπευση των διαδικασιών ενημέρωσης του.
Μπερδεμένο κουβάρι όλη η υπόθεση, αποτελεί βούτυρο στο ψωμί του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ ο οποίος επιμένει σ’ ένα σόου που ως τώρα διόλου δεν τον ευνόησε. Κατά που μάθαμε από πηγές του ΠΑΣΟΚ για την συζήτηση των δύο, ο κ. Ράμμος (που δεν είναι δα και Νεοδημοκράτης) αφενός παρέπεμψε στο μέλλον για να κινηθεί μετά το καθαρογράψιμο της απόφασης (δεν το ήξερε αυτό ο κ. Ανδρουλάκης κι έτρεξε;) και αφετέρου κράτησε πισινή επί της ουσίας. «Εγώ θέλω να ενημερωθείς» φέρεται να του είπε, «αλλά είμαι ένας από τους επτά της ΑΔΑΕ. Δεν ξέρω τι θα κάνουν οι άλλοι έξι».
Οι οποίοι «άλλοι έξι» πόσο νόμιμο θα είναι να συμφωνήσουν να ενημερωθεί ο Ανδρουλάκης, επειδή ένας νόμος που δεν ισχύει πια κρίθηκε αντισυνταγματικός; Και αν συμφωνήσουν να ενημερωθεί, δεν θα πρέπει αυτό να γίνει με βάση τις διατάξεις του ισχύοντος νόμου; Προφανώς, αλλά ποιοι από τους τηλεθεατές που ακούν τις οργίλες δηλώσεις του προέδρου του ΠΑΣΟΚ είναι ικανοί να υπεισέλθουν σε τόσο λεπτά νομικά ζητήματα, που όμως οριοθετούν την νομιμότητα;
Ας μην απορρίπτουμε κάποιους καχύποπτους πολιτικούς παρατηρητές που επιμένουν ότι ο κ. Ανδρουλάκης θέλει και ελπίζει να μην καταφέρει ποτέ να ενημερωθεί επίσημα. Αρνήθηκε -σημειώνουν- να μάθει τους λόγους ανεπίσημα (αλλά ουσιαστικά) από τον κ. Γεραπετρίτη όταν ξέσπασε το θέμα, λέγοντας ότι δεν θέλει να «του τα πει στο αυτί ο υπουργός». Αν όμως είχε κάτσει να του τα πει «στο αυτί», θα είχε κι αυτός ενημερώσει με την σειρά του τον ελληνικό λαό για τους λόγους παρακολούθησης του και το θέμα θα συζητιόταν μέσα στην ελληνική κοινωνία στην ουσιαστική του διάσταση, συνεχίζουν. Είναι προφανές ότι αυτό δεν το ήθελε ο Ανδρουλάκης, αλλά καθίσταται προφανέστερο ότι σήμερα επιμένει να μην θέλει να γίνουν γνωστοί οι λόγοι. Τον βολεύει ο σημερινός αχταρμάς με τον καθέναν να λέει το μακρύ του και το κοντό του, καταλήγουν.
Από τα παραπάνω προκύπτει η πιθανότητα ότι αν η ΑΔΑΕ κρίνει ότι (ανεξαρτήτως της απόφασης του ΣτΕ) ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ πρέπει να ενημερωθεί με βάση τον ισχύοντα σήμερα νόμο, ο κ. Ανδρουλάκης (που επικαλείται την νομιμότητα) δεν θα επαινέσει τα μέλη της ΑΔΑΕ για την νομιμοφροσύνη τους, αλλά θα τα καταγγείλει ότι με κυβερνητική εντολή κόβουν το δικαίωμα του στην ενημέρωση. Παράλληλα, θα μείνουν πάλι στο σκοτάδι οι λόγοι για τους οποίους υπεύθυνοι εισαγγελείς και κρατικοί λειτουργοί έβαλαν υπογραφή για να τον «ακούν». Τελικά, μάλλον πολύ βολικό για τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, λένε οι ίδιοι παρατηρητές. Θα χώσει και λίγο Predator μέσα (όπως έκανε και στις δηλώσεις του έξω από την ΑΔΑΕ) και θα δέσει μια χαρά το γλυκό.
Και κάτι τελευταίο που σημειώνουν: Αν υποθέσουμε ότι όλα τα παραπάνω δεν θα ισχύσουν, αλλά κληθεί επίσημα να του πουν τους λόγους, θα τους αποκαλύψει μετά στον κόσμο; Έχει δεσμευτεί ότι θα το κάνει, αλλά είναι σίγουρος ότι το θέλει; Ξέρει δηλαδή τι θα ακούσει και δεν τον νοιάζει να μαθευτεί ή δεν ξέρει αλλά το ρισκάρει; Και δεν φοβάται μήπως στην συνέχεια ανοίξει μεγάλη δημόσια συζήτηση για το αν οι λόγοι αυτοί ευσταθούσαν ή όχι; Γι αυτό και συμβουλεύουν να μην στοιχηματίζουμε ούτε ένα πεντάευρο ότι ο κ. Ανδρουλάκης θέλει πραγματικά να λήξει αυτός ο κυκεώνας. Αντιθέτως, λένε, μάλλον τον βολεύει μια χαρά η διαιώνιση του…