Για την επιτυχία σε οποιαδήποτε δουλειά, σε οποιοδήποτε έργο, απαιτούνται γνώση και εμπειρία. Για να γίνεις επιτυχημένος ζητιάνος (στη χώρα μας αυτό έχει γίνει προσοδοφόρο επάγγελμα) χρειάζεσαι λίγη γνώση και λίγη εμπειρία. Για να γίνεις πυρηνικός φυσικός, χρειάζεσαι μεγάλες ποσότητες και από τα δύο. Οσο πιο δύσκολο το έργο, τόσο μεγαλύτερη η απαιτούμενη γνώση και εμπειρία.
Υπάρχουν, όμως, δύο εξαιρετικά δύσκολα έργα, ας τα πούμε επαγγέλματα, για την άσκηση των οποίων δεν απαιτείται καμία γνώση, καμία εμπειρία και καμία σχετική με το έργο προϋπόθεση. Αυτά τα δύο επαγγέλματα είναι του γονέα, δηλαδή της μητέρας και του πατέρα, και του πολιτικού. Το επάγγελμα του πολιτικού δεν είναι μέρος αυτού του άρθρου και δεν σας αφορά ως υπουργό, αλλά σας αφορά το περί γονέων.
Οι πιο κρίσιμες και δύσκολες στιγμές της ζωής των ανθρώπων είναι αυτές που έχουν σχέση με τα παιδιά τους: την υγεία τους, την ανατροφή τους, τη μόρφωσή τους, τις συναναστροφές τους, την ικανότητά τους να αντιμετωπίσουν δυσκολίες και γενικά την προστασία τους και την προετοιμασία για να εισέλθουν σε ένα περίπλοκο και δύσκολο κόσμο.
Σε μια σύγχρονη κοινωνία όπου δεν ξέρεις ποιος είναι ο διπλανός σου, αν είναι ανώμαλος, αν είναι παιδεραστής, αν είναι βιαστής, αν είναι κλέφτης, αν είναι απατεώνας, αν είναι έμπορος ναρκωτικών, υπάρχει μεγάλη ανάγκη σωστής προετοιμασίας και φροντίδας των παιδιών για να αντιμετωπίσουν ενδεχόμενες δυσκολίες, και γονικής παρέμβασης όταν κρίνεται αναγκαίο.
Αυτό όμως είναι εξαιρετικά δύσκολο έργο για το οποίο είμαστε όλοι, ως γονείς, απροετοίμαστοι. Βέβαια, όλοι έχουμε εμπειρίες από το σπίτι όπου μεγαλώσαμε, αλλά αυτό δεν είναι αρκετό και επιπλέον οι εμπειρίες αυτές μπορεί να είναι κακές μάλλον, παρά καλές. Επίσης, ο κόσμος αλλάζει και οι εμπειρίες μιας γενιάς μπορεί να μην είναι αρκετές ή κατάλληλες για την επομένη.
Με βάση τα ανωτέρω, νομίζω κυρία Ζαχαράκη ότι θα είναι μεγάλη η συμβολή μιας προσπάθειας για επιμόρφωση όλων εκείνων που πρόκειται να παντρευτούν και να κάνουν παιδιά. Με απλά λόγια, νομίζω ότι κάθε νέο ζευγάρι πρέπει να ενθαρρύνεται να περνά από μια σειρά μαθημάτων, από ένα σεμινάριο μερικών εβδομάδων, στο οποίο θα μαθαίνει πώς μεγαλώνεις και πώς ανατρέφεις έναν νέο άνθρωπο:. Π.χ. με τι τον τρέφεις, τι συμπεριφορά του μεταδίδεις, πώς του μαθαίνεις να αντιμετωπίζει τις δυσκολίες του σχολείου, το μπούλινγκ ή το βαποράκι που του προσφέρει ναρκωτικά ή βίντεο πορνό κ.τ.λ.
Η λειτουργία του «Σεμιναρίου για μελλοντικούς γονείς» απαιτεί προετοιμασία και κόστος, αλλά εκ πρώτης όψεως φαίνεται ότι αν οργανωθεί σωστά, η συμβολή του και η απόδοσή του σε κοινωνικούς και οικονομικούς όρους μπορεί να είναι τεράστια.
Μια προσωπική εμπειρία ως παράδειγμα. Στο έκτη Γυμνασίου, όταν ήμασταν 16 ετών, δυο συμμαθητές της παρέας μου άρχισαν να καπνίζουν. Οι γονείς τους αμέσως το κατάλαβαν. Ο ένας έφαγε τις σφαλιάρες της χρονιάς του από τον πατέρα του, ο άλλος πήρε από τον πατέρα του μια αγκαλιά και μία συμβουλή, κατά λέξη, όπως μου την μετέφερε ο ίδιος ο συμμαθητής μου: «Ακου, παιδί μου, αν θέλεις να καπνίζεις, εγώ δεν μπορώ να σε σταματήσω. Ομως να ξέρεις ότι κάνεις κακό στην υγεία σου και στην τσέπη σου». Απ’ όσο θυμάμαι, ο πρώτος συνέχισε να καπνίζει, ο άλλος δεν κάπνισε ξανά.
Αν υπήρχε τότε ένα σεμινάριο για γονείς, ο πρώτος συμμαθητής μου μπορεί να είχε γλιτώσει και τις σφαλιάρες και του κόσμου τα λεφτά.
Η πραγματοποίηση του σεμιναρίου για μελλοντικούς γονείς θα προκαλέσει ορισμένα πρακτικά ζητήματα. Για παράδειγμα, τι θα διδάσκεται; Ποιοι θα διδάσκουν; Θα είναι υποχρεωτικά; Πώς και πού θα τα παρακολουθούν οι υποψήφιοι γονείς κ.τ.λ. Για όλα αυτά και για άλλα μικροπροβλήματα υπάρχουν λύσεις με μικρό χρηματικό κόστος.
Για παράδειγμα, τα μαθήματα μπορεί να είναι και διαδικτυακά ώστε να μπορούν να τα παρακολουθούν οι μελλοντικοί γονείς σε κάθε πόλη και σε κάθε χωριό, οι διδάσκοντες μπορεί να εναλλάσσονται, το διδακτικό υλικό μπορεί να εμπλουτίζεται κ.τ.λ.
Υπάρχουν λύσεις για όλα, αρκεί να γίνει η αρχή.
Είθε.