Το ΠΑΜΕ στο Σύνταγμα. Σε τέλεια συμμετρική παράταξη. Λες και ένα παιδί άπλωσε τα στρατιωτάκια του στο χαλί. Με μάσκες και μετρημένες αποστάσεις. Και με κινήσεις κουρδισμένες από το ίδιο χέρι. Αν ήμουν τσολιάς θα πετούσα το όπλο και, καθισμένος στον Άγνωστο, θα έβαζα τα κλάματα, σκουπίζοντας τα δάκρυα στη φουστανέλα.
Αρκετοί απορούν: τι μήνυμα στο κινητό έστειλαν τα μέλη του ΠΑΜΕ για να βρεθούν στο Σύνταγμα. Λάθος ερώτηση. Διότι στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν μέλη. Υπάρχει μόνο το ΠΑΜΕ. Δεν υπάρχουν διαφορετικές ταυτότητες. Μόνο η κομματική. Ένα SMS θα ήταν αρκετό. Στο Σύνταγμα δεν ήταν πολλοί άνθρωποι. Ήταν ένας με διαφορετικά πρόσωπα.
Ασφαλώς και πρόκειται για τη μεγαλύτερη συγκέντρωση που διοργάνωσε ποτέ το ΠΑΜΕ και ας είχε λιγότερο κόσμο από κάθε άλλη χρονιά. Συνετέθη μία χορογραφία που αποδίδει πλήρως αυτό που είναι το ΚΚΕ. Η διάταξη εκφράζει τον φετιχισμό της κομματικής πειθαρχίας, η συμμετρία την έλλειψη ατομικής βούλησης, τα σώματα καταργούνται, γίνονται ψηφίδες μίας ενιαίας εικόνας.
Ναι, συμφωνούμε, εγείρεται θέμα νομιμότητας. Αλλά δείτε λίγο και την άλλη πλευρά. Έζησε, έστω σε μικρή κλίμακα, ένα κομμάτι της επαναστατικής της φαντασίωσης. Αγνοώντας τα περιοριστικά μέτρα του αστικού κράτους και με αυθεντική σοβιετική σημειολογία. Ό,τι πιο κοντά σε Κόκκινη Πλατεία. Ο ψόγος για τη συγκέντρωση είναι άδικος. Δεν μιλάμε για απλούς πολίτες, αλλά για ένα σώμα που ζει σε άλλη εποχή και, απλώς, συχνά κυκλοφορεί ανάμεσά μας.
Και όσο όλο αυτό περιγράφεται με πολιτικούς όρους, τόσο η ουσία του δεν αποκαλύπτεται. Για να καταλάβεις το ΚΚΕ θα πρέπει να το προσεγγίσεις με θρησκευτικούς όρους. Είναι χριστιανοί που δεν προσδοκούν την Ανάσταση, αλλά την Επανάσταση. Πιστοί στο δόγμα, στην ύπαρξη μίας ακλόνητης αλήθειας, αφοριστικοί προς τους αιρετικούς, εμμονικοί με τη διαχρονικότητα των συμβόλων. Στην πραγματικότητα πρόκειται για κάτι που είναι ισχυρότερο από θρησκεία και πιο δεσμευτικό από ιδεολογία: είναι τρόπος ζωής.