Ο Πάμπλο Ιγκλέσιας, ηγέτης των Podemos, ανακοίνωσε ότι αποχωρεί από την πολιτική, μετά τη δεινή ήττα που υπέστη το κόμμα του στις περιφερειακές εκλογές της Μαδρίτης. Οι Podemos ηττήθηκαν από ένα δεξιό κόμμα που παραπέμπει στον Τραμπ. Τα έχει αυτά η αγορά των λαϊκιστών. Ο ένας μπορεί εύκολα να αρπάξει τη δουλειά από τον άλλον.
Επίσης αυτή η δουλειά στηρίζεται κατά κύριο λόγο σε αρπαχτές. Κάνεις σουξέ για μερικές σεζόν και μετά μπαίνεις στα αζήτητα. Απλώς στην πολιτική μπορείς να φύγεις με μεγαλοστομίες που ακούς μόνο εσύ και ο στενός σου κύκλος. Εβλεπες τον Ιγκλέσιας αγκαλιά με τον Τσίπρα και άκουγες από κάτω το σύνθημα «ΣΥΡΙΖΑ-Podemos Venceremos». Μετά άκουγες και τον Ιγκλέσιας και έλεγες, εντάξει, ο άνθρωπος είναι είτε απατεώνας, είτε κλινικά ονειροπόλος. Και εκεί βρίσκεται το πλεονέκτημα (και το άλλοθι) των λαϊκιστών. Μπορούν να εξωραΐσουν την έλλειψη επαφής με την πραγματικότητα, επικαλούμενοι υπερβατικούς ορισμούς. «Δεν είπα ψέματα, είχα αυταπάτες».
Είναι μεγάλος ο πειρασμός να παρακολουθήσουμε παραλλήλως τους πολιτικούς βίους και των δύο, του Τσίπρα και του Ιγκλέσιας. Ωστόσο θα ήταν αδόκιμο και άδικο, κυρίως για τον Ιγκλέσιας που δεν έφερε τη χώρα του στην εξώπορτα της Ευρώπης. Eπίσης ο ΣΥΡΙΖΑ αντιπροσωπεύει μία παράταξη, όχι πολιτική αρπαχτή. Συνεπώς μπορεί να έχουν κοινά σημεία, αλλά είναι εντελώς διαφορετικές περιπτώσεις που απέχουν πολύ η μία από την άλλη.Γράφονται αρκετά περί ήττας του λαϊκισμού. Συγγνώμη, αλλά είναι λάθος. Ηττήθηκαν οι Podemos στη Μαδρίτη. Κέρδισαν άλλοι λαϊκιστές. Αν απομονώσουμε το πρόσωπο και αφαιρέσουμε τα πολιτικά πρόσημα, το πρόβλημα παραμένει.
Ομοίως γράφονται και μερικά χαιρέκακα για τον Ιγκλέσιας που κάποτε ήταν trendy και τώρα απαξιώθηκε πολιτικά, έφαγε τα μούτρα του και άλλα τέτοια. Δεν ξέρουν τι τους γίνεται. Μόνο ηττημένος δεν είναι ο Ιγκλέσιας. Εμφανίστηκε από το πουθενά το 2014, έκανε «κατάσταση» κατά τα κοινώς λεγόμενα και επί επτά χρόνια κινείται στα κανάλια της εξουσίας στην Ισπανία. Τον έμαθε όλος ο πλανήτης, έγινε κάτι σαν μικρής κλίμακας ημίθεος στη Λατινική Αμερική, θα γυρίζει τον κόσμο για ομιλίες και συνέδρια και θα χρεώνει όσα και ο Βαρουφάκης. Του έμεινε και ένα σπίτι με πισίνα. Μια χαρά.