Όταν τα τρία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ (Θεοχαρόπουλος, Ζαχαριάδης, Ραγκούσης) δημοσιοποίησαν την πρότασή τους να αποχωρήσει το κόμμα από την Ευρωπαϊκή Αριστερά και να προσχωρήσει στην Ομάδα των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών, δεν πρέπει να ήμουν ο μόνος που σκέφτηκε ότι είναι «μπροστινοί» του Κασσελάκη. Ότι, δηλαδή, είχαν προηγουμένως έρθει σε συνεννόηση με τον πρόεδρο του κόμματος, ο οποίος φέρεται από την αρχή της θητείας του να θέλει να «στρίψει» το κόμμα προς το Κέντρο, κάτι που οι «3» το υποστηρίζουν, πιο-ξεκάθαρα-δεν-γίνεται, στην πρότασή τους. Και ότι έθεσαν δημοσίως την πρόταση λίγες ημέρες πριν από τη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής, αυτό το Σαββατοκύριακο, ώστε να αποτελέσει θέμα συζήτησης.
Αυτά νόμιζα. Έκανα λάθος. Από τις διαρροές από το «περιβάλλον» Κασσελάκη αποδεικνύεται ότι όχι μόνο δεν υπήρξε συνεννόηση, αλλά, αντιθέτως, ο πρόεδρος είναι μέχρι και ενοχλημένος.
Γιατί;
Ίσως «τσίτωσε» ακριβώς επειδή οι «τρεις» έκαναν μια συγκεκριμένη πολιτική πρόταση – την πρώτη έπειτα από πολλούς μήνες, στους οποίους κυριαρχεί το κουτσομπολιό και η επικοινωνιοθηρία, στρατηγικές επιλογές (πες το και εμμονές) του Στέφανου Κασσελάκη, που φαίνεται να έχει «αλλεργία» σε συζητήσεις περί πολιτικής και ιδεολογίας.
Ίσως προτιμά ο Στέφανος Κασσελάκης να κυριαρχήσουν στην Κεντρική Επιτροπή οι κουβέντες για τη μάζωξη στις Σπέτσες, για την «πρόταση του Μητσοτάκη να τον κάνει υπουργό» και για το €1 εκατ που απέσυρε ο οργανισμός «Έτερον» από την «Αυγή», όταν φάνηκε ότι ο Κασσελάκης θα κέρδιζε τις εσωκομματικές εκλογές από την Αχτσιόγλου (θέμα που «αγκάλιασε», βεβαίως, ο Παύλος Πολάκης).
Ίσως πάλι να θεωρεί ο πρόεδρος ότι τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι «καλό» να τοποθετούνται δημοσίως, αν προηγουμένως δεν έχουν λάβει την «ευλογία» του – κλασικό δείγμα ανασφαλούς «ηγέτη».
Όπως και να έχει, η πρόταση έγινε. Και ο πρόεδρος αντέδρασε αρνητικά. Τουλάχιστον έως τη στιγμή που γράφονται τούτες οι γραμμές. Διότι δεν το ’χει σε τίποτα απόψε, το Σαββατοκύριακο ή σε έναν μήνα, να το «γυρίσει». Θα βρει τον τρόπο, όπως θα βρει τον τρόπο να «φαίνεται» ότι είναι «δικό του», αρκεί να τον εξυπηρετεί εκείνη τη στιγμή στα σχέδιά του. Τα οποία, όμως, τουλάχιστον για τον ΣΥΡΙΖΑ, κανείς δεν ξέρει ποια είναι.
Ναι, ξέρουμε τον προσωπικό στόχο του, θέλει να γίνει πρωθυπουργός, το λέει και το ξαναλέει. Το πώς, με ποιους και με ποια πολιτική πλατφόρμα θα επιχειρήσει να το πετύχει, δεν μας λέει, ούτε σε εμάς, αλλά όπως φαίνεται, ούτε καν στα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ…
Έξι μήνες μετά τη συντριβή του στις εθνικές εκλογές και λιγότερους από έξι έως τις επόμενες Ευρωεκλογές, ο ΣΥΡΙΖΑ του Στέφανου Κασσελάκη δεν ασκεί πολιτική. Δεν κάνει καν, δεν ανέχεται κουβέντες πολιτικές. Κάνει, και κάνουμε, κουβέντες περί Κασσελάκη.
Καλά θα πάει (και) αυτό…