«Η Αυτού Βασιλική Υψηλότητα, Πρίγκιπας Παύλος, τέως Διάδοχος Πρίγκιπας της Ελλάδος και Πρίγκιπας της Δανίας», όπως προσφωνείται σήμερα όταν πάει για τσάι σε κάποιο από τα εναπομείναντα παλάτια της Ευρώπης για να δει κάποιον μακρινό του βασιλικό μπάρμπα, πέρασε δια του πληρεξουσίου δικηγόρου του το κατώφλι του ληξιαρχείου Αθηνών.
Και απέκτησε κανονικό επίθετο, όπως όλοι οι έλληνες πολίτες, που είναι το «Ντεγκρές». Ούτε διάδοχος, ούτε πρίγκιπας, ούτε βασιλόπαις, ούτε πορφυρογέννητος, τίτλους εξάλλου που απαγορεύει ρητά το ελληνικό Σύνταγμα. Απλώς Παύλος Ντεγκρές, το λοιπόν. Χαίρω πολύ, Δημήτρης Ευθυμάκης.
Για να πάρει το «Ντεγκρές», όμως, θα έχει υπευθύνως και ανεπιφυλάκτως δηλώσει ενώπιον του ληξιάρχου Αθηνών, ότι σέβεται το Σύνταγμα, ότι αποδέχεται και αναγνωρίζει το πολίτευμα της Προεδρευομένης Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας και το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος της 8ης Δεκεμβρίου 1974. Επίσης, ότι παραιτείται από κάθε είδους διεκδίκηση η οποία συνδέεται με την κατά το παρελθόν άσκηση πολιτειακού αξιώματος ή την κατοχή οποιουδήποτε τίτλου.
Σαν να λέμε, ο Παύλος δεν διαφέρει πλέον από τον τελευταίο κάτοικο ενός χωριού της Πίνδου ή από μια γιαγιά μιας κωμόπολης της νότιας Κρήτης. Απλώς Ντεγκρές. Ολα καλά, welcome Pavlo De Grèce to the Greek Club, να δεις τι τραβάμε εμείς τα απλά ανθρωπάκια, τώρα που έγινες ένας από μας.
Παλιότερα, και μόνο η δημοσιοποίηση αυτής της πρόθεσης θα είχε ξεσηκώσει θύελλα διαμαρτυριών, κυρίως από την πλευρά της Αριστεράς. Τώρα διακρίνω σοβαρότητα και μάλλον αδιαφορία. Τέλος τα φοβικά σύνδρομα, δεν άκουσα κανέναν να ζητά την άρνηση εφαρμογής του υπάρχοντος νόμου που ορίζει τα παραπάνω, ούτε κανέναν να φωνάζει να τον διώξουμε από τη χώρα, ούτε κάποιον να ανησυχεί ότι επίκειται παλινόρθωση της βασιλείας στην Ελλάδα. Ωριμάσαμε, έστω πολιτειακά; Μάλλον.
Ακουσα όμως κάτι άλλα, που δείχνουν ότι, αντιθέτως προς την πολιτειακή μας ωρίμανση, πολιτικά είμαστε τελείως άγουροι. Ακουσα ότι η κυβέρνηση παραχωρεί ιθαγένεια και επίθετο «στο πλαίσιο του ανοίγματος που κάνει ο Μητσοτάκης στην Ακροδεξιά, ως αποτέλεσμα της πίεσης που δέχεται εντός της ΝΔ από τη λαϊκή Δεξιά του». Μεγαλύτερη σαχλαμάρα δεν έχω ξανακούσει εδώ και καιρό.
Ο Μητσοτάκης και η σημερινή ΝΔ έχουν με τους εναπομείναντες βασιλόφρονες όση σχέση έχει ο φάντης με το ρετσινόλαδο (που έγραφε και ο Βλαδίμηρος Λένιν). Και αν κάτι επιθυμεί διακαώς ο Πρωθυπουργός στη σημερινή συγκυρία, είναι να παραμείνει η πέραν της ΝΔ Δεξιά ένα ψηφιδωτό μικρών κομμάτων με ηγετίσκους που τρώγονται σαν τα σκυλιά, όπως συμβαίνει σήμερα.
Αν υποθέσουμε ότι ο Παύλος Ντεγκρές έχει σκοπό να ασχοληθεί ενεργά με την ελληνική πολιτική, τότε αυτό θα αποτελούσε αξιοπρόσεκτη απειλή για την Κεντροδεξιά. Θεωρητικά, θα μπορούσε να είναι ο άνθρωπος που θα συνενώσει όλα τα ακροδεξιά κομματίδια σε ένα μεγαλύτερο και πολύ πιο παρεμβατικό από τα υπάρχοντα.
Καθότι και το παράστημα έχει, και τη μοντέρνα εμφάνιση, και τις σπουδές, και την περιουσία, και την ιστορία, ώστε να φτιάξει έναν τέτοιο μύθο. Δεν ξέρω αν θέλει να το κάνει ο Ντεγκρές, υποψιάζομαι όμως ότι δεν απέχει τρομερά από τις μακροπρόθεσμες προθέσεις του.
Θυμάστε ότι το 2001 εξελέγη πρωθυπουργός της Βουλγαρίας ο Συμεών Σαξ Κομπουργκότσκι, βασιλιάς της χώρας που γύρισε από την εξορία μετά από πέντε δεκαετίες. Και ο Ντεγκρές θα το έχει ακούσει, δεν μπορεί, αυτά τα κουτσομπολιά κυκλοφορούν στα βασιλικά σαλόνια.
Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί ο Μητσοτάκης να προωθεί τέτοιο σχέδιο. Ανόητος είναι;