Στη συμβολή της Πανεπιστημίου με την Κριεζώτου, η Τροχαία έχει στήσει μπλόκο και ελέγχει οδηγούς με δίτροχα. Είναι Δευτέρα πρωί και είμαι σχεδόν σίγουρος ότι το μπλόκο ήταν εκεί και την προηγούμενη εβδομάδα. Η κίνηση είναι σημαντικά πιο αραιή αυτές τις ημέρες, αλλά οι παραβάτες δεν μοιάζει να είναι λίγοι. Λίγο πιο κάτω, στην Πανεπιστημίου, υπάρχουν σταθμευμένα αυτοκίνητα δεξιά και αριστερά του δρόμου. Ναι, απαγορεύεται. Το ίδιο και στους περισσότερους δρόμους του Κέντρου.
Καθώς ο Αύγουστος με βρίσκει ύστερα από πολύ καιρό στην Αθήνα, παρατηρώ ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει στις οδηγικές συνήθειές μας. Στους (πιο) άδειους δρόμους της πόλης, κάποιοι θα αναπτύξουν πιο μεγάλες ταχύτητες, κάποιοι θα περάσουν πιο συχνά με κόκκινο, αρκετοί θα παρκάρουν όπου βρουν και όπως θέλουν, συνήθως μπροστά ή πολύ κοντά στον προορισμό τους, ακόμη και αν αυτός είναι ένα κατάστημα στη Σταδίου. Εννοείται ότι οι τροφοδοσίες γίνονται όποια ώρα θέλει ή έχει ανάγκη ο καθένας, βλέπεις φορτηγά να έχουν σταματήσει στην Ακαδημίας, να φορτώνουν ή να ξεφορτώνουν ή απλώς να είναι εκεί. Το δε διπλοπαρκάρισμα συνεχίζεται, παρότι θέσεις ελεύθερες υπάρχουν, αλλά το διπλοπαρκάρισμα δεν είναι αυτοταπείνωση, είναι μαγκιά…
Και «παραέξω» τα ίδια και χειρότερα. Η δεξιά λωρίδα στη Συγγρού, στην Πατησίων, στην Κηφισίας, είναι από νωρίς το πρωί και όλη μέρα το εύκολο πάρκινγκ για όσους και όσες έχουν ξεμείνει ακόμη στην πρωτεύουσα. Και ας είναι πιο εύκολο πια να παρκάρεις νομότυπα και κανονικά στις κάθετες οδούς.
Βεβαίως, τίποτε από αυτά δεν θα γινόταν αν υπήρχε έλεγχος από την αστυνομία (δημοτική ή μη), αν κάποιες κλήσεις κόβονταν και κάποιες πινακίδες αφαιρούνταν. Είναι, όμως, η εποχή που ένα μεγάλο μέρος των αστυνομικών έχουν άδεια, οι υπόλοιποι μάλλον δεν επαρκούν για να βγουν στους δρόμους και να κόβουν κλήσεις, για την ούτως ή άλλες αποψιλωμένη Τροχαία δεν χρειάζεται να πούμε κάτι, πάλι καλά που κάνει και μπλόκο για μηχανάκια…
Οι μόνοι οι οποίοι κρατάνε τα προσχήματα είναι οι άνδρες της ΕΛ.ΑΣ. που βρίσκονται σε επιφυλακή λόγω της κρίσης στη Μέση Ανατολή και διώχνουν τα οχήματα που είναι «περίεργα» παρκαρισμένα κοντά σε πιθανούς στόχους μιας τρομοκρατικής ενέργειας. Ετσι, τουλάχιστον, γλιτώνει η Ακρόπολη, γιατί αν δεν είχαμε Αραβες και Ισραηλινούς να σφάζονται (και αν δεν είχαμε και άραβες και ισραηλινούς τουρίστες στην Αθήνα), είμαι σίγουρος ότι θα την είχαμε κάνει ένα ακόμη αυγουστιάτικο πάρκινγκ.
Κάπου εδώ, όμως, πρέπει να ολοκληρώσω αυτό το άρθρο, γιατί πρέπει να περάσει το απορριμματοφόρο του Δήμου. Και αυτό σημαίνει ότι πρέπει να μετακινήσω το αυτοκίνητό μου από τη θεσάρα που έχω «πιάσει» στην Πατριάρχου Ιωακείμ, μπροστά ακριβώς από το καφέ όπου απολαμβάνω τον φρέντο μου και τη remote εργασία σε μια πόλη που, έχει δεν έχει κίνηση, μοιάζει ακίνητη (και ανίκητη) στον χρόνο.