Ενα χούι το έχουμε και πρέπει να το παραδεχτούμε. Μη δούμε κάτι γραφικό, αμέσως θα αρχίσουμε να περιστρεφόμαστε γύρω του σαν τις μύγες. Οσο πιο γραφικό, τόσο περισσότερο θέλουμε να το επεξεργαστούμε. Ως έναν βαθμό, λογικό. Αλλά εμείς δεν μένουμε μόνο στην επεξεργασία, στην παρατήρηση, εμείς κολλάμε στο γραφικό σαν να μην υπάρχει αύριο. Και το κάνουμε πρώτη μούρη, το αναμενόμενο αποτέλεσμα του κολλήματός μας.
Εχουμε κλείσει δεκαήμερο από τη στιγμή που δημοσιοποιήθηκε ότι οι αστυνομικές αρχές ανακάλυψαν το λαγούμι-σπίτι και τον Παλαιοχριστιανό. Εχουμε μπει σε μια άλλη βδομάδα, τα θέματα τρέχουν, αλλά ο Παλαιοχριστιανός καλά κρατεί. Τρεντάρει στα κοινωνικά δίκτυα, μπαίνει στις σκαλέτες ενημερωτικών και ψυχαγωγικών εκπομπών, κοσμεί εξώφυλλα, τον πολιορκούν πλέον μέχρι και για συνεντεύξεις.
Αρχίζουμε να μαθαίνουμε αχρείαστες πληροφορίες για τη ζωή του, όπως ακριβώς τις μαθαίνουμε για διάσημα πρόσωπα. Η ενημέρωση παίρνει πια τη μορφή χιονοστιβάδας κουτσομπολιού. Διαβάζεις τίτλους για το ποιος είναι ο πατέρας του εγγονού του Παλαιοχριστιανού, σε ποια ηλικία γέννησε η κόρη του και πού βρίσκονται τα ενήλικα παιδιά του. Ταμπλόιντ σε συνεχή ροή με φόντο ένα λαγούμι.
Τι νόημα έχει να μάθουμε τόσες λεπτομέρειες για τη ζωή αυτού του ανθρώπου; Εκείνο που ενδιαφέρει, ως πληροφορία, είναι αν η ζωή που επέλεξε να ζει ενδείκνυται για τα ανήλικα παιδιά του. Και γενικότερα, αν έχει κάνει κάτι κακό, ως πολίτης και ως γονιός, για το οποίο πρέπει να πληρώσει. Θα μας το πουν οι Αρχές, όταν έχουν την απάντηση.
Μέχρι να τη βρουν, όμως, εμείς θα αναδείξουμε τον Παλαιοχριστιανό σε σταρ. Θα του δώσουμε, όχι πέντε, εκατόν πέντε λεπτά δημοσιότητας. Θα του ανοίξουμε τον δρόμο για να προβληθεί στις οθόνες σαν επίτιμος καλεσμένος. Δεν αποκλείω να τον δούμε στο τέλος και σε κανένα πάνελ, να σχολιάζει την επικαιρότητα με τον δικό του, παλαιοχριστιανικό, τρόπο.
Ασφαλώς, θα τον σχολιάσουμε με πάθος, τον ίδιο και όσα τον αφορούν. Θα χωριστούμε σε στρατόπεδα και θα κάνουμε ρητορικούς αγώνες με όπλο το ποντίκι του υπολογιστή μας. Από την πρώτη στιγμή, οι χρήστες των κοινωνικών δικτύων άρχισαν να αντιπαρατίθενται για την οικογένεια και τον τρόπο ζωής της. Ο Παλαιοχριστιανός για κάποιους έγινε ένας αντι-ήρωας της σύγχρονης ζωής, που η κακή, φθονερή, μικρόψυχη κοινωνία δεν τον αφήνει στην ησυχία του.
Ενα σουρεαλιστικό γαϊτανάκι σχολίων έχει ξετυλιχθεί γύρω από το λαγούμι των Τρικάλων Κορινθίας, που είναι πια το hot spot της προσοχής. Και ο Παλαιοχριστιανός είναι ένας Φλινστόουν του 21ου αιώνα, τον οποίο επιθυμούμε διακαώς να βλέπουμε σε συνέχειες. Αυτόν και τις κόρες του, των οποίων η εξωτερική εμφάνιση προσέλκυσε το φιλοθέαμον κοινό και το έκανε να χειροκροτήσει με θέρμη: «Μα τι όμορφα κορίτσια ζούνε σε αυτό το λαγούμι! Η φύση γεννά ομορφιά!», διάβασα σε μια ανάρτηση.
Μια ρητορική ασυναρτησίας η οποία, εννοείται, φτάνει και στη συνωμοσία. Η ενημέρωση, σου λένε κάποιοι, περιστρέφεται γύρω από τον Παλαιοχριστιανό για να αποπροσανατολίσει από άλλα θέματα. Οχι, αγαπητοί μου συνωμοσιολόγοι. Η ενημέρωση στρέφεται γύρω από αυτό που πουλάει. Και το λαγούμι του κυρίου αυτού πουλάει σαν ζεστό ψωμάκι. Μας απασχολεί και τους απασχολεί. Είναι φαύλος κύκλος, ξέρετε πώς πάει.
Κάποια στιγμή θα κοπάσει το ενδιαφέρον και ο σούπερ σταρ Παλαιοχριστιανός θα πέσει στην κατηγορία «γραφικά αζήτητα». Θα έρθει ένας άλλος γραφικός να τον αναπληρώσει και θα γίνει ο νέος διάττων αστέρας της προσοχής μας, ένα πεδίο κενό περιεχομένου, στο οποίο, ωστόσο, θα πέσουμε με τα μούτρα για να ανακαλύψουμε κάθε γωνιά του, με την προσήλωση κυνηγού χρυσού.
Η σύγχρονη κοινωνία της πληροφορίας στοιβάζει αναλώσιμους μικροστάρ στο ράφι της. Μια συλλογή σαβούρας που τη μαζεύει με αφοσίωση και η οποία εκτοπίζει εκείνους που θα έπρεπε να είναι στο επίκεντρο της προσοχής της μας επειδή, πραγματικά, κάτι έχουν να πουν και να προσφέρουν. Δυστυχώς, όμως, είναι πολύ βαρετοί για τα γούστα μας.
ΥΓ. Πόση προβολή δίνεται από τα Μέσα, αλλά και από εμάς, τους περισσότερους, στον Παλαιοχριστιανό και πόση στη Μαρία Καρυστιανού, τη μητέρα θύματος στα Τέμπη; Κάποιοι αναρωτήθηκαν και πολύ σωστά.