Σύμφωνοι, η επιλογή του ραδιοσταθμού στη Ρόδο δεν ταίριαζε με το star quality που έχει οικοδομήσει εδώ και μήνες ο Στέφανος Κασσελάκης. Η δημοσιογράφος που έκανε τις ερωτήσεις δεν κολλούσε π,χ. με το saga των συνεντεύξεων στον Γιώργο Λιάγκα στο στούντιο, έξω από το στρατόπεδο στη Θήβα, ή με την ξενάγηση στο εξοχικό των Σπετσών. Ούτε με τη θεματολογία όπως οι κάλτσες του προέδρου, το νεσεσέρ του φαντάρου, ο γάμος και η αρχιτεκτονική στα διαμερίσματα και τις βίλες.
Την Παρασκευή (31/5), εννέα μέρες προ των ευρωεκλογών, ο κ. Κασσελάκης έβγαλε προς τα έξω μια άλλη όψη. Εναν χαρακτήρα που δεν τον είχαμε δει και δεν ταιριάζει με το προφίλ του νέου και cool πολιτικού που εμφανίζει στα social media: o πρόεδρος εκνευρίστηκε από τις (ομολογουμένως αιχμηρές) ερωτήσεις της δημοσιογράφου του Real Voice FM της Ρόδου, Ρένας Παυλάκη, την κατήγγειλε για «προπαγάνδα» και έφυγε από το στούντιο.
Στη συνέχεια, τα κανάλια επικοινωνίας του ΣΥΡΙΖΑ πέρασαν το μήνυμα στο διαδίκτυο ότι η κυρία Παυλάκη είναι διευθύντρια του γραφείου Τύπου του περιφερειάρχη Νοτίου Αιγαίου, Γιώργου Χατζημάρκου (που στηρίχθηκε από την ΝΔ), κάτι που όμως δεν κρύβει η ίδια και το γράφει στα προφίλ που διατηρεί στα social media. Δεν το γνώριζαν αυτό στον ΣΥΡΙΖΑ όταν έκλεισαν τη συνέντευξη του κ. Κασσελάκη;
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ διαθέτει πλέον κάποια εμπειρία στην πολιτική. Σχεδόν μόνον ως πρόεδρος, αλλά εμπειρία είναι κι αυτή. Εχει απαντήσει σε γνωστούς δημοσιογράφους, όπως ο Λιάγκας και ο Ευαγγελάτος —και μάλιστα μέσα στα ίδια του τα σπίτια—, έχει αντιμετωπίσει με επιτυχία την αμφισβήτηση από τον Αλ. Τσίπρα στο Συνέδριο του Φεβρουαρίου και μέχρι πρότινος έδειχνε να ανεβαίνει στις δημοσκοπήσεις.
Οι τελευταίες επτά ημέρες προ των εκλογών είναι η περίοδος που «λιώνουν τα σίδερα» για τους πολιτικούς αρχηγούς. Πρέπει να βγάλουν ένα πρόγραμμα με συνεχείς συνεντεύξεις, ταξίδια, ομιλίες, σέλφι, χαιρετούρες σε πλατείες και συσκέψεις με το στενό επιτελείο τους, συχνά εν κινήσει. Εκεί είναι που πρέπει να δείξουν χαρακτήρα, να αντιμετωπίσουν την κούραση των προηγούμενων εβδομάδων και να μην κάνουν το «λάθος».
Ο κ. Κασσελάκης κατεβαίνει για πρώτη φορά σε εθνική κάλπη. Και εκτός από την επιμονή της δημοσιογράφου στη Ρόδο, φάνηκε ότι τον αποσυντόνισαν και άλλα πράγματα. Είναι, για παράδειγμα, προφανές ότι εντός του ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει ακριβώς συστράτευση. Υπάρχουν πολλοί που περιμένουν την επομένη των ευρωεκλογών και τις πρωτοβουλίες που λέγεται ότι θα αναλάβει ο Αλ. Τσίπρας, ιδίως αν το αποτέλεσμα είναι κάτω από το 17% των εθνικών εκλογών.
Επίσης, οι δημοσκοπήσεις που έδωσαν ώθηση στον κ. Κασσελάκη όταν ο ΣΥΡΙΖΑ προσπέρασε το ΠΑΣΟΚ μετά τον Φεβρουάριο δεν δείχνουν συνέχιση της ανοδικής τάσης. Προς το παρόν μία μόνο δημοσκόπηση, αυτή της Prorata στις 30/5 (εδώ), δίνει τρίτο κόμμα τον ΣΥΡΙΖΑ. Ολες οι υπόλοιπες τον εμφανίζουν δεύτερο. Είναι όμως διάχυτη η αίσθηση ότι τα λάθη που έχει κάνει ο πρόεδρος του κόμματος, η υπερβολική δόση μεταπολιτικής, οι παλινωδίες, ακόμη και η επίδειξη της οικονομικής του επιφάνειας, μπορεί να του στοιχίσουν στην κάλπη.
Προσφάτως η εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, Βούλα Κεχαγιά, κατέβασε με δηλώσεις της στο Naftemporiki TV τον πήχη των προσδοκιών. Είπε ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτή τη στιγμή σε ποσοστά μεταξύ 15-16% σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις. Αρα, δεν θα ήταν κακό ένα αποτέλεσμα στο 15%».
Λογικό ως τακτική πριν από την κάλπη, ωστόσο όσοι περιμένουν την αποτυχία του κ. Κασσελάκη είναι βέβαιο ότι θα θυμηθούν όσα δήλωνε στο παρελθόν. Για παράδειγμα, ότι κάποτε δήλωνε ότι στόχος του ΣΥΡΙΖΑ είναι η πρωτιά στις ευρωεκλογές (εδώ στις 4/12) ή την πρόσφατη αποστροφή του (στις 25/5 στον ANT1) ότι «είμαστε κοντά να πετύχουμε το 2 μπροστά στο ποσοστό μας».
Σε κάθε περίπτωση, αν την τελευταία εβδομάδα, που «λιώνουν τα σίδερα», ο κ. Κασσελάκης χάσει εντελώς την ψυχραιμία του και τραβήξει στα άκρα το αμάλγαμα τραμπισμού και ΣΥΡΙΖΑϊκής στοχοποίησης των πάντων, όσων δεν είναι μαζί μας (το trademark της περιόδου 2012-2023), δεν αποκλείεται να δούμε δεύτερο το ΠΑΣΟΚ την άλλη Κυριακή.
Και για έναν λόγο ακόμη. Το πνεύμα της θυμωμένης τοξικότητας κάνει έντονο κοντράστ με το saga του πλούσιου και cool αριστερού που υπόσχεται να ανοίξει τα σαλόνια στον λαό. Το δεύτερο έχει πάντα πέραση, από την εποχή της Φίνος Φιλμς, το πρώτο καταποντίστηκε μετά τη δεκαετία της κρίσης. Είναι πια μια δοκιμασμένη συνταγή αποτυχίας.