| CreativeProtagon
Απόψεις

Οταν έκλαψε η Μαρίνα Πατούλη

Οσο κι αν με ξενίζει ως επιλογή στάσης, δεν μπορώ να μη νιώσω συμπόνια και κατανόηση γι’ αυτή τη γυναίκα. Και σίγουρα, δεν θα την κρίνω για τον τρόπο που επικοινωνεί το πρόβλημά της. Εγώ δεν θα ήθελα να το μάθει κανείς, εκείνη θέλησε να το μάθουμε όλοι
Λίλα Σταμπούλογλου

Το ζεύγος Πατούλη συγκέντρωνε πάντα την προσοχή επάνω του. Η κυρία Πατούλη, ίσως, λίγο περισσότερο. Η αισθητική της, των ρούχων, του σπιτιού, των μαλλιών, της εμφάνισης και γενικώς, του attitude, που λένε και στο χωριό μου, είχε συνήθως τον πρώτο λόγο στο σχολιασμό που εισέπραττε, ως αντίδραση, σε κάθε πέρασμα της από τη δημοσιότητα. Αρκετές φορές, βέβαια, ο σχολιασμός προς το πρόσωπό της κουβαλούσε μεγάλες δόσεις σεξισμού. Και όσο κι αν επικαλούνταν, ως δικαιολογία, μια κριτική επί του κιτς των αισθητικών επιλογών της, στην πραγματικότητα την προσέβαλε και την υποτιμούσε δια μέσου αυτών, ως γυναίκα και ως άνθρωπο.

Η ίδια αντίδραση, η οποία περιστρέφεται γύρω από την αισθητική της, πήρε πάλι τον πρώτο λόγο και τώρα που μάθαμε ότι ο γάμος της αντιμετωπίζει προβλήματα. Για την ακρίβεια, το μάθαμε από την ίδια, και μέσα από τις οθόνες μας, αφού βγήκε και μίλησε σε δύο ψυχαγωγικές εκπομπές, απαντώντας στις φήμες περί χωρισμού, που κυκλοφορούν τον τελευταίο καιρό. Στην πρώτη εκπομπή είπε ότι έχει ένα πρόβλημα υγείας που την οδήγησε στο νοσοκομείο. Σε ερώτηση δημοσιογράφου για το αν έχει επικοινωνία με το σύζυγό της, απάντησε αρνητικά και αρκέστηκε να πει ότι περνάει ένα Γολγοθά με την προσωπική της υγεία και το οικογενειακό της θέμα.

Στη δεύτερη εκπομπή, όμως, ήταν πιο αποκαλυπτική. Είπε ότι ο σύζυγός της ανακοίνωσε ξαφνικά ότι φεύγει, ότι δεν έχει καμία επικοινωνία μαζί του ενώ η ίδια το προσπαθεί, και ότι δεν ξέρει καν πού βρίσκεται και πού μένει. Δήλωσε συντετριμμένη, ξέσπασε σε κλάματα, ευχήθηκε να μην βιώνει καμία γυναίκα αυτό που περνάει η ίδια, μια μορφή πένθους, όπως ανέφερε και προσκάλεσε δημοσίως τον σύζυγό της να εμφανιστεί και να της δώσει απαντήσεις, να καταλάβει γιατί την απαξιώνει έτσι, όπως και να σταθεί δίπλα της στη διαχείριση των προβλημάτων τους.

Ομολογώ ότι μια δημόσια έκθεση των σοβαρών προσωπικών σου θεμάτων, όπως αυτή που έκανε η Μαρίνα Πατούλη στον αέρα τηλεοπτικών εκπομπών, μου προκαλεί αμηχανία. Η, με τόση λεπτομέρεια, αποκάλυψη της προβληματικής σχέσης σου με το έτερον ήμισυ, σε πάνελ, είναι κάτι που απέχει αρκετά από τη δική μου θεώρηση των πραγμάτων. Θεωρώ καλύτερο την προσωπική σου ζωή να την περιφρουρείς και τις φουρτούνες της να τις αντιμετωπίζεις κεκλεισμένων των θυρών, γιατί, διαφορετικά, μοιραία θα τις δεις να γίνονται αντικείμενο κουτσομπολιού από τον καθένα.

Όσο κι αν με ξενίζει, όμως, ως επιλογή στάσης, δεν μπορώ να μη νιώσω συμπόνια και κατανόηση γι’ αυτή τη γυναίκα. Και σίγουρα, δεν θα την κρίνω για τον τρόπο που επικοινωνεί το πρόβλημά της. Εγώ δεν θα ήθελα να το μάθει κανείς, εκείνη θέλησε να το μάθουμε όλοι. Μπορεί να ήταν και μια κίνηση απελπισίας εκ μέρους της, ένας τρόπος να κάνει τον άντρα της να την ακούσει και να επικοινωνήσει μαζί της. Είναι προφανές ότι βιώνει μια δύσκολη κατάσταση, την οποία είναι περιττό να αρχίσουμε να κρίνουμε, λέγοντας ο καθένας το μακρύ και το κοντό του. Και, ειλικρινά, δεν μπορώ να καταλάβω πώς γίνεται αυτή η γυναίκα να εισπράττει, ακόμα και τώρα, σαρκασμό και κοροϊδευτικά σχόλια, από κάποιους που επιμένουν να μπερδεύουν τις τρέσες και τα χρυσά διακοσμητικά του σαλονιού της, με τον πόνο της εγκατάλειψης, τον οποίο βιώνει.

Βέβαια, μια μεγάλη μερίδα κοινού έχει ταχθεί στο πλευρό της και της συμπαραστέκεται, με όχημα το πληκτρολόγιο. Η Μαρίνα Πατούλη έχει τρεντάρει στα social media, και η κατανόηση στα σχόλια που γίνονται σταδιακά υπερισχύει του σαρκασμού. Γιατί όλοι βλέπουν μια γυναίκα να υποφέρει. Τη λένε Μαρίνα Πατούλη, αλλά αυτό που έπαθε το έχουν πάθει πολλές γυναίκες. Δεν έχει σημασία πώς ντύνονται και πώς διακοσμούν το σπίτι τους, σημασία έχει ότι αυτός ο πόνος είναι ίδιος για όλες. Και, μεταξύ μας, είναι αβάσταχτος.

ΥΓ. Δεν ξέρω για σας αλλά εγώ πεσμένο άνθρωπο δεν μου πάει καρδιά, ούτε να τον χτυπήσω μπορώ ούτε να τον τρολάρω. Εκτός κι αν εσείς ποτέ δεν πέσατε στα πατώματα. #πατουλαινα