Δεν ξέρω τι περιμένω να δω να σχολιάζεται σε μια ορκωμοσία νέας Βουλής. Αλλά κι αυτό που σχολιάζεται κατά κόρον, όχι μόνο σε αυτή τη Βουλή αλλά σε όλες, αφορά περισσότερο τους fashion experts, όπως η Βίκυ Καγιά. Αυτοί σίγουρα έχουν λόγο να μελετήσουν τις στυλιστικές επιλογές των βουλευτών (των βουλευτίνων για την ακρίβεια) και να ανακαλύψουν τις πιο καλοντυμένες και κείνες που έκαναν τα πιο πολλά στυλιστικά ατοπήματα, φτάνοντας στο Σύνταγμα.
Όχι ότι δεν με ενδιαφέρει κι εμένα να δω τι φοράει η μια και τι η άλλη, αλλά με ενδιαφέρει ως καταναλώτρια και όχι ως πολίτη. Ως καταναλώτρια, δεν λέω, λάτρεψα το μοβ κοστούμι και τις πορτοκαλί γόβες με τις οποίες η Νόνη Δούνια ανέβηκε τα σκαλιά της Βουλής, αλλά και το αέρινο ροζ φόρεμα της Όλγας Κεφαλογιάννη. Πολύ σέξι και το total black outfit της Έλενας Ράπτη, ωραίο για να πας για ποτάκι. Αλλά και το κουφετί φορεματάκι της Κατερίνας Μονογιού, ό,τι πρέπει για γάμους-βαφτίσεις.
Ως πολίτη όμως, δεν με ενδιαφέρουν τα ρούχα της κάθε βουλευτίνας. Δεν με ενδιαφέρει πώς η κυρία τάδε θα πάει να ορκιστεί ή τουλάχιστον, δεν θα έπρεπε να με ενδιαφέρει. Ως γυναίκα πολίτη μάλιστα, με ενοχλεί να βλέπω τις γυναίκες-βουλευτές να σχολιάζονται συνεχώς και πάνω απ’ όλα για το τι φοράνε και για το πώς φαίνονται. Δεν είναι παίκτριες στο Shopping Star οι βουλευτίνες, παρόλα αυτά, σε κάθε τους εμφάνιση σε τέτοιου είδους εκδηλώσεις, ορκωμοσίες, ανασχηματισμούς και συγκεντρώσεις παντός τύπου, ως τέτοιες τις αντιμετωπίζουμε.
Και αν δεν είναι τα ρούχα τους, είναι η εμφάνιση. Το αμέσως επόμενο που μας ενδιαφέρει να σχολιάσουμε. Από τις 61 γυναίκες βουλευτές εφέτος, σε ποιες έπεσε η προσοχή; Στις νέες και στις ωραίες. Αναρωτιέμαι, αν η Έφη Αχτσιόγλου και η νεοεισερχόμενη Δόμνα Μιχαηλίδου, θα τραβούσαν πάνω τους την προσοχή, αν δεν είχαν τον παραπάνω συνδυασμό, νιάτα και καλή εξωτερική εικόνα. Αναρωτιέμαι επίσης, πόσοι ξέρουν τα βιογραφικά και τις ικανότητές τους, εκτός από το ότι είναι νέες κι ωραίες.
Πολύ φοβάμαι ότι οι περισσότεροι μένουν στα φορέματα και στις γόβες, στα νιάτα και στην ομορφιά της εκάστοτε πολιτικού. Όχι αδίκως βέβαια, αυτά προβάλλονται περισσότερο, και σε αυτά δίνεται βάση. Τόση βάση, που λειτουργούν και ως κριτήριο για το τι άποψη θα διαμορφώσεις γι’ αυτήν. Εμμέσως, πλην σαφώς, αυτό σε καλούν να κάνεις τίτλοι, όπως: “οι εντυπωσιακές κυρίες που κέρδισαν πόντους με το στυλ τους” και “οι κυρίες που τράβηξαν πάνω τους τα φλας στην ορκωμοσία”. Σε προδιαθέτουν να τις ξεχωρίσεις κι εσύ και να σχηματίσεις μια πιο θετική άποψη γι’ αυτές. Όχι επειδή είναι καλές σαν πολιτικοί, αλλά επειδή είναι καλές στο να επιλέγουν κάτι κομψό μέσα απ’ τη ντουλάπα τους. Ή, επειδή η φύση τις προίκισε και ο χρόνος δεν τους έχει πάρει ακόμα αυτή την προίκα.
Δεν έχω δει να σχολιάζεται έτσι κανένας άντρας βουλευτής. Στον άνδρα η προσοχή δεν πέφτει τόσο απροκάλυπτα στην επιφάνεια. Εκτός αν ο βουλευτής φοράει μια γραβάτα με τη γαλανόλευκη πάνω, όπως του Κωνσταντίνου Μπογδάνου. Αλλά αυτό, είναι άλλο.