Αυτό δεν είναι ένα πολιτικό κείμενο. Είναι όμως ένα κείμενο που γράφτηκε με αφορμή μια πολιτική ομιλία. Η οποία ακούστηκε διαφορετική από τις άλλες.
Η εισαγωγική ομιλία του Πρωθυπουργού στο πλαίσιο των προγραμματικών δηλώσεων της νέας κυβέρνησης στη Βουλή ξεκίνησε όπως όλες. Τεχνικά. Με δέκα νομοσχέδια ενόψει.
Με προτεραιότητα σε καίρια ζητούμενα για την οικονομία – μείωση της φορολογίας και εξάλειψη των προσκομμάτων στην επιχειρηματικότητα και τις επενδύσεις – στελέχωση με προσλήψεις στην Υγεία, ενίσχυση της ασφάλειας, μεταρρυθμίσεις στην Παιδεία και στη Δικαιοσύνη, δραστικά μέτρα για τη διάσωση της ΔΕΗ, εξωστρέφεια των ελληνικών επιχειρήσεων, ψηφιοποίηση της Δημόσιας Διοίκησης.
Ολα αναγκαία από καιρό.
Τα αυτονόητα για μια χώρα που βρίσκεται στο Πάνθεον των αναπτυγμένων. Ή, τουλάχιστον, που θέλει να συγκαταλέγεται σε αυτές.
Ακολουθούν πέντε εμβληματικά έργα: επέκταση Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου και ενοποίηση με το Μετσόβιο Πολυτεχνείο, αξιοποίηση κτήματος Τατοΐου, μεταφορά φυλακών Κορυδαλλού εκτός αστικού ιστού, μητροπολιτικό πάρκο και κέντρο καινοτομίας στη Δραπετσώνα, εκσυγχρονισμός εγκαταστάσεων της ΔΕΘ.
Ολα τους με συμβολισμούς: παρεμβάσεις με αποδέκτη την κοινωνία και την απασχόληση σε Αττική και Θεσσαλονίκη. Δίνοντας το στίγμα της αναπτυξιακής στρατηγικής.
Κάποια στοιχεία όμως, προς το τέλος, έκαναν την ομιλία να ξεχωρίσει στα αυτιά όσων έχουν ακούσει παρόμοιες σε προγραμματικές δηλώσεις.
Ηταν αυτά που περιγράφουν το όραμα, που δίνουν το στίγμα της επόμενης μέρας, που απεικονίζουν πώς θα ήθελες να είναι η ζωή σου σε πέντε ή δέκα χρόνια από σήμερα.
Αυτά που σε εμπνέουν. Που χαράσσουν το μονοπάτι για να το ακολουθήσεις.
Αυτά περιέγραψε ο Κυριάκος Μητσοτάκης ολοκληρώνοντας το τεχνικό σκέλος.
Ξεκινώντας (τυχαία;) από την εφαρμογή του αντικαπνιστικού νόμου, το μεγαλύτερο «ανέκδοτο» μέχρι σήμερα στη χώρα, ίσως τη μόνη ευρωπαϊκή στην οποία δεν μπόρεσε να εφαρμοστεί. Για να συνεχίσει με σχέδια για την ενεργειακή αυτονομία των μικρών νησιών σε συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα, σχέδιο ηλεκτροκίνησης με ορίζοντα τετραετίας και προτεραιότητα την ανανέωση των μέσων μαζικής μεταφοράς αλλά και την κατάργηση των πλαστικών μιας χρήσης το 2021. «Γιατί η χώρα με την πιο όμορφη φύση, οφείλει και να την προστατεύσει. Εμπρακτα».
Ο Πρωθυπουργός μίλησε για την ανάπτυξη μικρών ξενοδοχειακών υποδομών με άμεση σύνδεση με την αγροτική παραγωγή στο Τατόι, την ενίσχυση ποιοτικής καλλιέργειας και των ελληνικών βοτάνων.
Σε επιμέρους αναφορές του υπογράμμισε το δίκτυο μαρινών που προωθεί το υπουργείο Τουρισμού, καθώς και κίνητρα για τη νηολόγηση σκαφών αναψυχής που θα παραμένουν στη χώρα. Μια ακόμη αναξιοποίητη ακόμα πτυχή του τουριστικού προϊόντος. Αλλά και τον στόχο του υπουργείου Πολιτισμού για διπλασιασμό των εσόδων των μουσείων και αρχαιολογικών πόρων. Τη στήριξη από το υπουργείο Παιδείας για ίδρυση αγγλόφωνων τμημάτων σε συνεργασία με τα δημόσια πανεπιστήμια της χώρας, για την προσέλκυση έως και 10.000 ξένων φοιτητών. Την ανάπτυξη του ιαματικού τουρισμού από το υπουργείο Υγείας και τα συναρμόδια υπουργεία, παράλληλα με τη δημιουργία κέντρων παραθερισμού υψηλών προδιαγραφών για ξένους πολίτες τρίτης ηλικίας. Την παραγωγή και εξαγωγή προϊόντων από θεραπευτικά και αρωματικά φυτά της ελληνικής γης.
«Η Ελλάδα επιβάλλεται και μπορεί να γίνει πρωταγωνίστρια σε αυτό που αποκαλείται διεθνώς Silver economy και να μετατραπεί σε ένα παγκόσμιο κέντρο ευεξίας και καλής ζωής», τόνισε.
Ειδική μνεία έκανε στην «πράσινη ατζέντα». Η ανάπτυξη «στην πατρίδα μας ή θα σεβαστεί το περιβάλλον ή απλά δεν θα είναι βιώσιμη». Και αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας ή με τη διαχείριση και αξιοποίηση απορριμμάτων -δύο ακόμα «ανέκδοτα». Αλλά και με τη συνειδητοποίηση και ενσωμάτωση μιας «πράσινης» συμπεριφοράς. Με κίνητρα σε επιχειρήσεις για την προσαρμογή τους στην κυκλική οικονομία και επανακατάρτιση των εργαζομένων.
Γιατί η προστασία του περιβάλλοντος έχει από μόνη της αναπτυξιακό χαρακτήρα.
«Είναι μια μεγάλη ευκαιρία να αξιοποιήσει η Ελλάδα το σημαντικότερο συγκριτικό της πλεονέκτημα, που δεν είναι άλλο από την απαράμιλλη φυσική της ομορφιά και τον μοναδικό πολιτιστικό της πλούτο».
Ολα αυτά μπορεί να ακούγονται ωραία. Όπως και άλλα ωραία που έχουμε ακούσει. Ακούγονται όμως και συγκεκριμένα. Και συνθέτουν μαζί την εικόνα μιας χώρας όπου ένας σύγχρονος, πολιτισμένος άνθρωπος αισθάνεται ότι θέλει να ζει και να είναι παραγωγικός.
Ολα αυτά θα γίνουν;
«Είναι στο χέρι μας», είπε ο Πρωθυπουργός.
Αρκεί να είναι και στο μυαλό μας.
Και μπορεί αυτά να μη φέρουν άμεσα πίσω τους 500.000 συμπολίτες μας που έφυγαν στο εξωτερικό, αναζητώντας δουλειά και καλύτερη προοπτική ζωής.
Βοηθούν όμως αυτούς που είναι εδώ να μη μετανιώνουν που έμειναν…