| CreativeProtagon / Shutterstock
Απόψεις

Οπως στο δημοψήφισμα…

Αν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ συγκροτούν το ευρωπαϊκό τόξο του πολιτικού χάρτη, το υπόλοιπο τοπίο είναι σπαρμένο από διάφορα σχήματα που εμφανίζονται ως αντισυστημικά, ορισμένα δε ως εντελώς «ψεκασμένα». Συζητάμε για την ανάγκη συγκρότησης κεντροαριστερού πόλου, αλλά στο μέλλον ίσως θυμηθούμε τους συσχετισμούς του δημοψηφίσματος Τσίπρα
Κώστας Γιαννακίδης

Ας ρίξουμε μια ματιά στα ποσοστά των δημοσκοπήσεων, αφήνοντας στην άκρη τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ.

Τρίτο κόμμα είναι η «Ελληνική Λύση» του Κυριάκου Βελόπουλου, ενός πολιτικού αρχηγού που διαθέτει, μέσω τηλεοπτικών δικτύων, αλοιφές, λύσεις για τα εθνικά θέματα και αμέριστη συμπαράσταση στον Πούτιν.

Ακολουθεί το ΚΚΕ που έχει ως σκοπό την κατάλυση της δημοκρατίας αστικού τύπου με την εγκαθίδρυση της δικτατορίας του προλεταριάτου ή τέλος πάντων, την επανάσταση. Ενα κόμμα με έντονα «θρησκευτικά» στοιχεία στον λόγο και στη σκέψη του.

Στη συνέχεια συναντάμε τον ΣΥΡΙΖΑ στην πορεία του προς ρευστοποίηση, εξαέρωση, πείτε το όπως θέλετε. Ενα κόμμα ανερμάτιστο που σπαράσσεται από διαλυτικούς σκυλοκαβγάδες.

Συνεχίζοντας την περιήγηση, πέφτουμε πάνω στη Ζωή Κωνσταντοπούλου. Δεν χρειάζεται περιγραφή.

Ακολουθούν οι θρησκόληπτοι χριστιανοί που δεν θέλουν τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση στα σχολεία και ένας φασιστικός συρφετός που περνάει απαρατήρητος. Τέλος, πάντα εντός της Βουλής, υπάρχει και η Νέα Αριστερά που, παρά τη νιότη της, δεν έχει μέλλον.

Επίσης οι δημοσκοπήσεις καταγράφουν ως ραγδαίως ανερχόμενη την Αφροδίτη Λατινοπούλου που προσπαθεί να κοπιάρει Μελόνι, ενώ εντοπίζουν σφυγμό και στο κόμμα του Γιάνη Βαρουφάκη, το οποίο αντιπροσωπεύει κάτι θολό και σίγουρα παλαβό.

Τώρα επιστρέφουμε στην αρχή της λίστας, παίρνουμε τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, κάνουμε τις απαραίτητες αναγωγές στα στοιχεία των δημοσκοπήσεων και βρίσκουμε ότι και οι δύο μαζί, συγκεντρώνουν, στην καλύτερη περίπτωση, περίπου 42% του εκλογικού σώματος. Και τώρα ας δοκιμάσουμε κάτι αυθαίρετο. Βάφουμε με το ίδιο χρώμα, ας πούμε το μπλε της Ευρώπης, τον πολιτικό χώρο που καταλαμβάνουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Είναι, ας πούμε, ο χώρος του ευρωπαϊκού προσανατολισμού και της κοινής λογικής σε κάποια βασικά θέματα. Ομως ξέρετε και τι άλλο είναι; Ενα ποσοστό που ισοδυναμεί με το «Ναι» στο δημοψήφισμα του Τσίπρα. Ολοι οι υπόλοιποι είχαν ψηφίσει «Οχι».

Τα τελευταία χρόνια συζητάμε για την ανάγκη δημιουργίας ενός νέου πόλου στην Κεντροαριστερά, ως αντίβαρο στην ηγεμονία της Νέας Δημοκρατίας. Ναι, είναι λογικό και αυτονόητο. Ομως αν κοιτάξεις από ψηλά τη συνολική εικόνα, σκέφτεσαι ότι ίσως στο μέλλον χρειαστούμε έναν ισχυρό πόλο για να αντιμετωπίσει την «αντισυστημική» απειλή.