Πήγε ο Θανάσης Θεοχαρόπουλος -δεν θα πήγαινε; Εδώ διέλυσε τη ΔΗΜΑΡ για να πάει στον ΣΥΡΙΖΑ. Πήγε και ο Γιάννης Ραγκούσης -δεν θα πήγαινε; Εδώ έβγαινε στην τηλεόραση για να πει ότι τον βασάνιζε ο Παπανδρέου και ο Βενιζέλος να γίνει υπουργός του Παπαδήμου. Πήγε και ο Στέφανος ο Τζουμάκας…
Εδώ κάπου τελειώνει το αστείο και αρχίσει το θλιβερό.
Ο Αλέξης Τσίπρας έκανε ολόκληρη πλατιά απεύθυνση —ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων, δεν τον καταλαβαίνεις πάντα εύκολα— και τελικά, 40 μέρες μετά, κατέληξε με τον Θεοχαρόπουλο και τον Τζουμάκα; Τον Τζουμάκα;
Εντάξει, η εκδήλωση που έκανε ο Πρωθυπουργός στο Γαλάτσι είχε κάτι το πανηγυρικό, ακόμα και η Ρένα Δούρου έβγαλε selfie με τον Ευκλείδη Τσακαλώτο, αλλά και στις τελευταίες ημέρες της Πομπηίας μια χαρά γλέντια έκαναν. Και αν η Metron Analysis τα λέει σωστά, οι μισοί από τους σημερινούς βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα ξαναεκλεγούν και θα πρέπει την επομένη των εκλογών να ψάχνουν για δουλειά -για ορισμένους αυτό συνιστά καταστροφή χειρότερη της Πομπηίας.
Διότι το θέμα είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μοιάζει πλέον να μην πουλάει. Καθόλου. Οχι μόνο δημοσκοπικά, αλλά και ως πολιτικό brand. Ο Αλέξης Τσίπρας προβάλλεται από τον μηχανισμό ως φωτεινός ηγέτης και παγκοσμίου βεληνεκούς -τον αναφέρει ακόμα και ο Πάπας-, αλλά όταν κάνει απεύθυνση πλατιού καλέσματος για ανάχωμα στην Ακροδεξιά τον ακολουθούν μόνο μερικοί γνωστοί και φίλοι: ο Μπίστης, ο Κόκκαλης, ο Τζουμάκας.
Το Σάββατό του, ο παγκόσμιος κ. Τσίπρας το πέρασε στο γραφείο του στη Βουλή συναντώντας κάτι κολοσσούς του προοδευτικού χώρου, όπως ο Κώστας Παϊπουτλίδης, ο Γιάννης Χατζηθεοδοσίου και ο Θάνος Μωραΐτης. Αν δεν σας λένε κάτι τα ονόματά τους μην ανησυχείτε, ούτε στον κ. Τσίπρα έλεγαν αλλά αυτοί βρέθηκαν για να γράψει από κάτω λεζάντα ότι «ξεκινά η συμπόρευση για μια ευρεία κοινωνική και προοδευτική συμμαχία» (εντάξει τον κ. Μωραΐτη τον έχει και στην κυβέρνηση αλλά του αποδείχτηκε πιο χρήσιμος για λεζάντα).
Στην ίδια λεζάντα χώρεσε και κ. Τζουμάκας, ο οποίος επίσης συνάντησε τον κ. Τσίπρα. Επρεπε βέβαια να ήμασταν πιο προετοιμασμένοι για την περίπτωση του συγκεκριμένου πρώην υπουργού του ΠΑΣΟΚ. Πριν κάνα μήνα, ο Κώστας Αρβανίτης τον είχε βγάλει επί μισή ώρα στην εκπομπή του στην ΕΡΤ για να βρίζει τον Σημίτη ως «πρώτο Σόιμπλε» και το ΚΙΝΑΛ ως «ξεπουλημένο» -τότε βεβαια, ο κ. Αρβανίτης ήταν ακόμα ένας αντικειμενικός δημοσιογράφος της ΕΡΤ και όχι υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές.
Εναν μήνα μετά, ο κ. Τζουμάκας μιλούσε στο Γαλάτσι στους Συριζαίους ως συνοδοιπόρος.
Εκτός όμως από θλιβερό είναι μια διαρκής τρολιά. Ο Πρωθυπουργός έλεγε «απευθύνομαι στις Ελληνίδες και στους Ελληνες που γεννήθηκαν τη δεκαετία του ’90 και στις αρχές του 21ου αιώνα» και νωρίτερα τους είχε συστήσει τον Στέφανο τον Τζουμάκα.
Αυτόν βρήκε, αυτόν παρουσίασε, θα πει κάποιος. Σωστό.
Αλλά κάποιος άλλος θα θυμηθεί ένα tweet του Χριστόφορου Βερναρδάκη από το όχι και τόσο μακρινό 2012:
«Ο,τι και να πει ο αγαπητός Τζουμάκας τώρα πια, θα καταταχτεί στη σφαίρα του γραφικού… Στέφανε 20 χρόνια σαχλαμάρας δεν σβήνονται έτσι».
Μόνο που πλέον η σαχλαμάρα δεν είναι του αγαπητού Τζουμάκα. Είναι των χειροκροτητών του.
ΥΓ. Για να καταλάβετε το μέγεθος της σαχλαμάρας, ήταν ο ίδιος ο κ. Τσίπρας ανέφερε στον επίσημο λογαριασμό του στο Twitter ότι με τους κ.κ. Τζουμάκα, Παϊπουτίδη, Μωραΐτη και Χατζηθεοδοσίου «ξεκινά η συμπόρευση για μια ευρεία κοινωνική και προοδευτική συμμαχία». Και λίγες ώρες αργότερα ο κ. Χατζηθεοδοσίου, πρόεδρος του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου της Αθήνας, ουσιαστικά τον διέψευσε!«Εγώ είμαι εδώ και επτά χρόνια πρόεδρος στο επιμελητήριο της Αθήνας. Το θεωρώ τιμή μου. Δέχθηκα μία πρόσκληση από τον Πρωθυπουργό. Είναι τιμή μου να ζητά ο Πρωθυπουργός να με δει. Συζητήσαμε τα θέματα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Πέραν τούτου, ουδέν» είπε. Οσο για το μήνυμα του Πρωθυπουργού στα social media, ο κ. Χατζηθεοδοσίου ανέφερε: «Θέλω να πιστεύω ότι ήταν λάθος αυτού που ανέβασε το tweet. Δεν ρωτήθηκα, δεν απάντησα ποτέ και βεβαίως παραμένω πιστός στις αρχές μου εδώ και σαράντα χρόνια. Είναι γνωστό πως προέρχομαι από το χώρο του ΠΑΣΟΚ αλλά όσο είμαι πρόεδρος ανήκω μόνο στο επιμελητήριο. Εγώ είμαι πιστός στο επιμελητήριο, πολιτικά ανήκω στο ΠΑΣΟΚ. Όσο είμαι πρόεδρος του επιμελητηρίου δεν πρέπει και οφείλω να μην είμαι σε κάποιον πολιτικό χώρο».