Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών, με τις καταγγελίες για σεξουαλική αλλά και ηθική παρενόχληση, μας έχουν φέρει αντιμέτωπους με πολύ βαθιά στερεότυπα.
Τα τελευταία τα βλέπεις σε αντιδράσεις που ξεπετάγονται σαν παραφωνίες μέσα στο κύμα συμπαράστασης προς τα θύματα, το οποίο, ευτυχώς, είναι μεγάλο, πράγμα αισιόδοξο.
Ωστόσο, κάποιες παραφωνίες τρυπάνε το τύμπανο της αντίληψής μας τόσο πολύ, που δεν γίνεται να μην τις σχολιάσεις. Πόσο μάλλον όταν προέρχονται από στόματα ανθρώπων που συμπαθείς και εκτιμάς, και θεωρείς αυτονόητο ότι θα πάνε στην πλευρά της λογικής αντίδρασης και όχι εκείνης των προκαταλήψεων.
«Ο Κώστας είναι ένας άντρας ωραίος, υπάρχουν πολλές περιπτώσεις που κορίτσια ήθελαν να είναι μαζί του, είναι φαντασίωση του μισού ελληνικού πληθυσμού και παλαιότερα και συνεχίζει και τώρα. Ας το έχουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας αυτό, ότι αυτού του είδους οι καταγγελίες, με όλο τον σεβασμό στα κορίτσια που τους έχουν δημιουργήσει οι άνθρωποι πρόβλημα, παίρνουν και κάτι μεταφυσικές προεκτάσεις. Το έχω ζήσει κι εγώ προσωπικά. Απλά το αναφέρω», είπε ο Δημήτρης Σταρόβας, σε τηλεφωνική παρέμβαση στην εκπομπή «Ευτυχείτε», αναφερόμενος στις καταγγελίες που έκαναν η Αγγελική Λάμπρη, η Τζένη Μπότση και η Λουκία Μιχαλά για τον φίλο του, Κώστα Σπυρόπουλο.
Δηλαδή, άμα είσαι φαντασίωση των γυναικών, δεν γίνεται να προσβάλεις ή να πληγώσεις γυναίκα; Ούτε να την παρενοχλήσεις σεξουαλικά; Ενας άνδρας-φαντασίωση δεν μπορεί να είναι ένοχος, γιατί αποκλείεται να μην τον ποθείς; Οι ωραίοι είναι υπεράνω πάσης υποψίας, σαν να λέμε;
Μα, τι λέμε;
Ο Δημήτρης Σταρόβας, μετά τις αντιδράσεις από την τοποθέτησή του, σε βίντεο που έβγαλε στο κανάλι του, στο YouTube, εξήγησε γιατί δυσκολεύεται να πιστέψει ότι ο Κώστας Σπυρόπουλος, όπως τον έχει ζήσει, μπορεί να φτάσει στο σημείο να κάνει κάποιον να νιώσει άβολα. Παραδέχτηκε, βέβαια, ότι «…άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου, δεν ήμουν μπροστά, δεν ξέρω τι έγινε 27 χρόνια πριν, για να λέμε και του στραβού το δίκιο».
Καταλαβαίνω γιατί είναι δύσκολο για κάποιον να δεχτεί ότι ένας καλός φίλος του μπορεί να έκανε κάτι τόσο άσχημο, αλλά σίγουρα αυτό δεν μπορεί να συσχετισθεί με το πόσο ωραίος είναι ή με το αν έχει υπάρξει φαντασίωση των γυναικών. Δεν μετράμε τις πράξεις των ανθρώπων με «ωραιόμετρο» ή, τουλάχιστον, δεν πρέπει να τις μετράμε έτσι. Αυτή είναι μια στερεοτυπική διαστρέβλωση.
Την οποία, βέβαια, δεν ακούσαμε μόνο από τον Δημήτρη Σταρόβα. Την ακούμε συχνά, και σε διαφορετικές εκδοχές. Και όσα τεκμήρια αθωότητας δίνει στους ωραίους άνδρες, τόσα τεκμήρια ενοχής δίνει στις ωραίες γυναίκες. Εκεί το «ωραιόμετρο» βγαίνει για να μετρήσει, συνήθως, την αξία της αλήθειας τους, την οποία ισοπεδώνει χωρίς καν να την εξετάσει.
«Δεν την ξέρω την κυρία», «Αυτά τα θέματα τα λύνεις εκείνη τη στιγμή», «Ο Γιώργος Κιμούλης είναι σοβαρός άνθρωπος», «Δεν μπορώ να ξέρω τι έκανε στον συνάδελφο η κυρία», «Και τώρα ασχολούμαστε με τα διάφορα, να μην πω τι… Δεν είναι αυτό που λένε και το αυτό χτενίζεται;» είναι μερικά μόνο απ’ όσα είπε η Χρυσούλα Διαβάτη, όταν της ζητήθηκε η γνώμη της για την αποκάλυψη της Ζέτας Δούκα για τον Γιώργο Κιμούλη.
Μόνο εγώ διακρίνω ότι το «ωραιόμετρο» διαπερνά και αυτές τις δηλώσεις; Αν η Ζέτα Δούκα (και όσες δήλωσαν ηθική παρενόχληση από τον Γιώργο Κιμούλη) δεν ήταν ενζενί ανερχόμενες ηθοποιοί, εμφανίσιμα κορίτσια που βρέθηκαν δίπλα στον καταξιωμένο συνάδελφό τους, θα τις ήξερε άραγε η κυρία Διαβάτη; Θα έμπαινε, έστω, στον κόπο να τις ακούσει, χωρίς να τις υποτιμά τόσο φωναχτά, τόσο απροκάλυπτα;
ΥΓ. Εκείνον τον είπε «συνάδελφο», εκείνη την είπε «κυρία»… Πόσα φανερώνουν οι λέξεις που χρησιμοποιούμε, ε;