Στη ΝΔ, τους βγάζουν καμιά εικοσαριά. Τους χωρίζουν μάλιστα σε «σίγουρους» και «επίφοβους». Οι «σίγουροι» θα καταψηφίσουν ή θα απέχουν από την ψηφοφορία για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών έτσι κι αλλιώς, βρέξει – χιονίσει. Οι «επίφοβοι» διαφωνούν κατά βάση με τη ρύθμιση, η τελική τους στάση όμως θα εξαρτηθεί από διάφορους παράγοντες που περισσότερη σχέση έχουν με την προσωπική μακροημέρευσή τους στην πολιτική, παρά με όσα τους ψιθυρίζει στο αυτί η συνείδησή τους.
Για παράδειγμα, από το αν φιλοδοξούν κάποια στιγμή να υπουργοποιηθούν, διότι καταψηφίζοντας μπαίνουν οριστικά στο ρουθούνι του Μητσοτάκη. Επίσης, από τη στάση που θα κρατήσουν οι άλλοι συν-βουλευτές της ΝΔ στον νομό τους, διότι ο κάθε νομός έχει και δεξιό και κεντρώο ακροατήριο. Ολοι χωράνε, αρκεί να πλασαριστούν σωστά. Δίχως αμφιβολία, κι από το πόσο δυνατή είναι η Εκκλησία στην περιοχή τους. Διότι αλλιώς είναι να πολιτεύεσαι στη Μακεδονία δίπλα στο Αγιον Ορος, όπου ακούγονται κατάρες, κι αλλιώς στην Κρήτη, της οποίας ο αρχιεπίσκοπος λέει «Μή κρίνετε, ἵνα μή κριθῆτε».
Στους βουλευτές αναφέρομαι, όχι στους υπουργούς-υφυπουργούς. Αυτοί παίζουν το κεφάλι τους άμεσα και, εξ αυτών, μόνο ο Μάκης Βορίδης διαθέτει την πολιτική δύναμη, ακόμα και αν παραιτηθεί, να ξαναβρεθεί αργότερα σε υπουργικό θώκο. Ολοι οι υπόλοιποι, έτσι και βρεθούν εκτός νυμφώνος λόγω καταψήφισης νομοσχεδίου, φοβούνται ότι δεν θα ξαναμπούν στο ιερό όσο θα υπάρχει Μητσοτάκης. Εξ ου και κάμποσοι από αυτούς θα «πεισθούν» τελικά από το μασάζ που θα γίνει το Σαββατοκύριακο. Με βαριά καρδιά, αλλά θα πεισθούν. Κορόιδα είναι;
Υπάρχουν και τέσσερις-πέντε βουλευτές που τον έχουν άχτι τον Μητσοτάκη και το σύστημα γύρω από αυτόν. Εχουν προσπαθήσει κατ’ επανάληψη να πλησιάσουν στην αυλή, αλλά μάταια, έχουν δηλώσει την απαίτησή τους (λόγω των προσόντων και της προϊστορίας τους, όπως τα βλέπουν οι ίδιοι) να πάρουν ένα υφυπουργείο έστω, αλλά πέντε χρόνια τώρα δεν είδαν φως. Ούτε αναμένουν πια. Αυτοί δεν θα απέχουν απλώς, θα καταψηφίσουν. Υιοθετούν καθαρά εχθρική στάση απέναντι στο Μαξίμου και γαία πυρί μειχθήτω.
Δεν χρειάζεται να γράψω ονόματα, οι κατάλογοι των «σίγουρων», των «επίφοβων», των «παρά τις αντιρρήσεις προτιθέμενων τελικά να πεισθούν» και των καθαρών «υποστηρικτών» είναι αναρτημένοι παντού στο διαδίκτυο. Μικρή χώρα είμαστε, γνωριζόμαστε. Οπότε ξέρουμε ποιος πορεύεται με την αξία του και με τη δύναμη των ιδεών του, αλλά και ποιος παρακαλώντας τον παπά της ενορίας να του δώσει κάνα σταυρουλάκι από τους πιστούς. Κι αν δεν μπορεί να εγγυηθεί σταυρουλάκια σε αυτόν, τουλάχιστον να πει μουλωχτά στο ποίμνιο ότι ο συν-βουλευτής του είναι υπέρ των κίναιδων…