Πολύ σωστά ο Βασίλης Κικίλιας μήνυσε το «Μακελειό» για «το αδίκημα της διασποράς ψευδών ειδήσεων, που προκαλούν φόβο στον πληθυσμό», επειδή του έγραψε κάτι για τους χειρισμούς του ως υπουργού. Με τον κορονοϊό δεν παίζουμε και δεν πρέπει να παίζει ούτε μια φαιδρή φυλλάδα που πρέπει να έχει ειδικό κτίριο για να αρχειοθετεί μηνύσεις και αγωγές. Μόνο που καλό θα ήταν ο υπουργός Υγείας να ασχοληθεί και μερικά άλλα ζητήματα που έχουν να κάνουν με τον ιό και τι λέγεται και γράφεται για αυτόν.
Να ασχοληθεί, για παράδειγμα, με έναν συνάδελφό του στη Βουλή —και αρχηγό κόμματος— που για να προλάβει μια νέα αγορά έσπευσε να πουλάει από την τηλεόραση αλοιφές που τάχα προστατεύουν από τον κορονοϊό. Παγκόσμια πατέντα —όχι η αλοιφή, ο συγκεκριμένος τηλεπωλητής που για έναν ανεξήγητο λόγο συνεχίζει να αποτελεί μέρος του πολιτικού συστήματος.
Καλό θα ήταν επίσης ο κ. Κικίλιας να ασχοληθεί και με έναν καθηγητή του ΑΠΘ —επαναλαμβάνω: καθηγητή, του ΑΠΘ— που σε συνέντευξή του στην τηλεόραση δεν είχε πρόβλημα να πει ό,τι θα άκουγες στο ταξί ή στο καφενείο, ότι ο κορονοϊός μπορεί και να είναι κατασκευασμένος τεχνητά και πως έχουν έτοιμο το εμβόλιο για να το ρίξουν στην αγορά όταν θα έχει εξαπλωθεί η επιδημία. Το ότι ειπώθηκε σε κανάλι της Θεσσαλονίκης που κάτι τέτοια συνωμοσιολογικά τα καταναλώνει πιο εύκολα, με τη δημοσιογράφο μάλιστα να βρίσκει «πολύ ενδιαφέρουσα» αυτήν την «άποψη», δεν συνιστά ακαταλόγιστο.
Θα έπρεπε ο κ. Κικίλιας να ασχοληθεί και με μια λοιμωξιολόγο, η οποία, με την ιδιότητα της λοιμωξιολόγου και όχι της πιστής χριστιανής, προέτρεψε από ραδιοφώνου τους εκκλησιαζόμενους να μη φοβούνται τη Θεία Κοινωνία, διότι «τα ίδια έλεγαν και για το AIDS» —ασχέτως αν ο HIV δεν κολλάει με το σάλιο, όπως κολλάει ο Covid-19.
Βέβαια, εδώ πια το ζήτημα ξεπερνάει τον υπουργό, αν και δεν θα έπρεπε. Αφορά συνολικά την κυβέρνηση και το κράτος. Ενα κράτος που δεν έχει πρόβλημα να κλείσει το σύμπαν —σχολεία, δικαστήρια, κινηματογράφους, αθλητικές εγκαταστάσεις— σε τρεις «πληττόμενους» νομούς της χώρας, αλλά να μην ασχοληθεί με τις συναθροίσεις στις εκκλησίες, όπου μάλιστα κατά κανόνα συρρέουν άτομα ευπαθή σε ιούς κλπ. Ενα κράτος που αφήνει την επιστήμη και την λογική να αμφισβητούνται από θρησκειολογικού τύπου προσεγγίσεις και επί μέρες αποφεύγει να διατυπώσει μια ξεκάθαρη, επίσημη και επιστημονική θέση, για το αν η μετάληψη θα έπρεπε να αποφεύγεται, την ώρα μάλιστα που η χώρα προσπαθεί εναγωνίως να περιορίσει την εξάπλωση ενός νέου και επικίνδυνου ιού.
Εντάξει, όταν μια κυβέρνηση έχει αποδεχτεί επισήμως —δια του κυβερνητικού εκπροσώπου— ως λεπτό ζήτημα το ποδόσφαιρο, μπορούμε να καταλάβουμε πόσο διστάζει να αγγίξει το θέμα των λειτουργιών της Εκκλησίας, ακόμα και υπό το πρίσμα της επαπειλούμενης επιδημίας. Οποιος είδε τον (αρμόδιο) υφυπουργό Υγείας Βασίλη Κοντοζαμάνη να προσπαθεί να ψελίσει κάτι μισόλογα στη Βουλή για να απαντήσει στον Παύλο Πολάκη, που βρήκε και αυτός ευκαιρία να καταγγείλει «χριστιανοταλιμπανισμό», καταλαβαίνει την αμηχανία στην οποία έχει περιέλθει ο μηχανισμός.
Ομως η αμηχανία εδώ δεν είναι σύμμαχος και το θέμα δεν λύνεται με μία ακόμη τροπολογία του Γεραπετρίτη. Ο χρόνος μετράει ανάποδα και όταν γίνεται ένας τιτάνιος αγώνας να ιχνηλατηθούν επαφές των κρουσμάτων και να περιοριστεί όσο είναι δυνατόν η διασπορά του κορονοϊού στην κοινότητα, απαιτείται στεγανοποίηση. Την οποία, επιστημονικά τουλάχιστον, δεν εγγυάται η θρησκεία μας. Tουναντίον ενδέχεται να την υπονομεύει με τις τελετουργίες της.
Για να μην παρεξηγηθώ. Αν πιστεύεις, η Θεία Κοινωνία είναι το αίμα και το σώμα του Χριστού, άρα δεν έχεις να φοβάσαι τίποτα, το αντίθετο μάλιστα. Αυτό το ξέρεις βαθιά μέσα σου και δεν χρειάζεται να πάρεις την άδεια του ΕΟΔΥ, ούτε καν να σου το επαναλάβει ο παππάς, ο Μητροπολίτης, ο Αρχιεπίσκοπος οι οποίοι από την πλευρά τους πράττουν στο πλαίσιο της αποστολής τους. Τίθεται βέβαια ένα γενικότερο ζήτημα ότι αν πιστεύεις δεν θα πρέπει να ανησυχείς για τίποτα, —όχι μόνο για τον Covid-19— οπότε τι να σου κάνουν οι γιατροί και οι επιστήμονες, αλλά μετά έρχεται το «άγνωσται αι βουλαί του Κυρίου» και όλα δένουν όμορφα.
Είναι όμως άλλο η θρησκεία, οι πιστοί, οι λειτουργοί της και οι υπέροχες τελετουργίες της και άλλο το επίσημο κράτος. Ή τουλάχιστον θα έπρεπε να είναι άλλο…