Ξέρω έναν άνθρωπο που πριν από αρκετά χρόνια συνελήφθη για παιδική πορνογραφία. Η φωτογραφία του εμφανίστηκε ως και στα δελτία ειδήσεων. Ο ίδιος φώναζε ότι ήταν αθώος, αλλά τα στοιχεία εις βάρος του ήταν συντριπτικά. Η διακίνηση του υλικού γινόταν μέσω της δικής του σύνδεσης. Μόνο που η σύνδεση του ήταν ξεκλείδωτη και η δουλειά γινόταν από τον γείτονα. Οταν αποκαλύφθηκε η αλήθεια, η φωτογραφία του δεν εμφανίστηκε πουθενά. Και η σχετική είδηση έπαιξε τόσο χαμηλά, που μετά βίας την έβρισκες.
Θυμήθηκα αυτήν την υπόθεση μετά την «αποκατάσταση» της εθνικής μας τιμής από τη ΜΚΟ που ισχυρίστηκε ότι οι μετανάστες στον Εβρο βρίσκονταν σε ελληνικό έδαφος, ενώ, στην πραγματικότητα ήταν σε τουρκικό. Και είναι απολύτως βέβαιο ότι ο διεθνής Τύπος δεν θα δείξει για τη διάψευση το ενδιαφέρον που εκδήλωσε για την καταγγελία. Αλλά, θα μου πείτε, εδώ σιωπούν οι εγχώριοι αλληλέγγυοι και ολόκληρος ΣΥΡΙΖΑ, θα γίνει θέμα στον διεθνή Τύπο; Αν και, μεταξύ μας, είναι πιο πιθανό να γράψει κάτι το Spiegel παρά να μιλήσουν οι εγχώριοι αγωνιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Και ασφαλώς η ΜΚΟ που δημιούργησε και εν συνεχεία (προς τιμήν της πάντως αυτό) μάζεψε το θέμα, πέρα από τη φήμη της χώρας, έπληξε και τις Οργανώσεις που εργάζονται με ανοιχτά χαρτιά και παίζουν το παιχνίδι βάσει κανόνων. Αν θέλετε, έπληξε και τους ανθρώπους που μπορεί να βρεθούν σε τραγική θέση, αλλά η ιστορία τους θα παίζει στην κοινή γνώμη ελεγχόμενη ως προς την αξιοπιστία της.
Η αλήθεια είναι ότι πλέον βλέπεις διάφορες ΜΚΟ να συμπεριφέρονται, επικοινωνιακά, με τέτοιον τρόπο ώστε, καμιά φορά, απορείς για τους σκοπούς τους, ειδικά όταν ταυτίζονται με θέσεις και ανακοινώσεις της Τουρκίας. Αυτό δεν είναι παράλογο, αλλά στρατηγική μάρκετινγκ. Οσο οι χώρες, εν προκειμένω Ελλάδα και Ιταλία, εμφανίζονται στα μάτια της διεθνούς κοινής γνώμης ως δολοφόνοι αθώων ψυχών, τόσο υπογραμμίζεται η χρησιμότητα αυτών των οργανώσεων που, περιέργως, καταγγέλλουν μόνο τη δυτική πλευρά του προβλήματος. Προφανώς οι Τούρκοι είναι αρεστοί επειδή δίνουν το κατευόδιο στους κατατρεγμένους που θέλουν να περάσουν στην Ευρώπη.
Οι ΜΚΟ είναι χρήσιμες. Οχι μόνο επειδή καλύπτουν κενά που αφήνει το κράτος, αλλά και επειδή μπορούν να εκθέσουν κρατικές αρχές για την αυθαιρεσία ή την αναλγησία τους. Δυστυχώς αυτό δεν συμβαίνει με όλες τις ΜΚΟ…