Με τους σημερινούς ρυθμούς εμβολιασμού και με τα ήδη κλεισμένα ραντεβού, μέχρι το τέλος Μαρτίου θα έχουν χορηγηθεί 1,6 με 1,7 εκατομμύρια εμβόλια στον ελληνικό πληθυσμό. Αυτό σημαίνει ότι στο τέλος του μήνα που διανύουμε, περίπου 1,2 εκατομμύρια Ελληνες θα έχουν θωρακιστεί πλήρως, έχοντας λάβει και τις δύο δόσεις του εμβολίου. Οι υπόλοιποι 500-600.000, έχοντας κάνει την πρώτη δόση, θα έχουν κατά 50%-60% μειωμένες πιθανότητες να κολλήσουν ή να μεταδώσουν τον ιό και πλήρη προστασία από τη διασωλήνωση ή τον θάνατο. Εντάξει, δεν ακούγεται άσχημο (ειδικά αν κοιτάξεις άλλες ευρωπαϊκές χώρες), όμως με αυτόν τον ρυθμό, πότε θα φτάσουμε στο περιβόητο 70% του ενεργού πληθυσμού που μας απαλλάσσει πλήρως από τον εφιάλτη; Στις αρχές του 2022; Πολύ μακριά.
Εδώ τώρα έρχονται κάποια καλά νέα. Η κυβέρνηση, κοιτάζοντας τα χαρτιά των επιβεβαιωμένων παραδόσεων από τις εταιρείες παραγωγής και έχοντας δοκιμάσει στην πράξη την αποτελεσματικότητα του εμβολιαστικού μηχανισμού της (που σήμερα δουλεύει κάτω του 50% των δυνατοτήτων του), διαβεβαιώνει ότι μέσα στον Απρίλιο θα υπάρξει εκτόξευση. Τι εννοούν; Οτι όσα εμβόλια έγιναν συνολικά από τις 20 Δεκέμβρη μέχρι το τέλος Μαρτίου, θα γίνουν μόνο μέσα στον Απρίλιο. Δηλαδή, μέσα στον επόμενο μήνα θα γίνουν τουλάχιστον άλλοι 1,5 εκατομμύρια εμβολιασμοί. Θεωρητικώς, λοιπόν, την 1η Μαΐου θα έχουμε 3 με 3,2 εκατομμύρια εμβολιασμένους. Πράγματι, αυτό το νούμερο αλλάζει ποιοτικά την κατάσταση, αφού σε αυτούς θα περιλαμβάνονται όλοι οι άνω των 60 χρόνων (ενδέχεται και λίγοι μικρότερης ηλικίας), αλλά και το σύνολο των συμπολιτών μας που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες.
Θα μου πείτε, είναι δυνατόν μέσα σε έναν μόλις μήνα (Απρίλιο) να γίνουν όσοι εμβολιασμοί έγιναν μέσα σε τρεις αθροιστικά (Ιανουάριο-Φεβρουάριο-Μάρτιο); Μήπως η κυβέρνηση μας φλομώνει πάλι με ελπίδες, που ποιος θα τις θυμάται σε δυο μήνες; Θα σας απαντήσω με απόλυτη ειλικρίνεια. Αν μου έλεγαν ότι έφτιαξαν το τέλειο σχέδιο για να αντιμετωπίσουν τον επόμενο χιονιά ή για να πατήσουν στο κεφάλι τη γραφειοκρατία ή για να γλιτώσουν από το μελλοντικό σκάνδαλο παιδεραστίας, θα έβαζα τα γέλια. Τα προαιώνια «δομικά» μας προβλήματα (sic) είτε θέλουν σαράντα χρόνια για να μπαλωθούν, είτε δεν θα φτιάξουν ποτέ. Αλλά για τους εμβολιασμούς, βάζω το χέρι μου στη φωτιά ότι θα το πετύχουν, εφόσον βεβαίως έλθουν τα εμβόλια που περιμένουν.
Δεν ξέρω αν το ‘χετε πάρει χαμπάρι, αλλά πλέον έχουμε δύο κράτη που τρέχουν παράλληλα. Το ένα φτιάχνεται τώρα εξ αρχής, εκ του μηδενός, δίχως κανένα βαρίδι του παρελθόντος, και πάει σφαίρα. Εκπρόσωπός του ο Πιερρακάκης, ένα κομμάτι του οικονομικού επιτελείου, οι διαχειριστές του Ταμείου Ανάκαμψης και ολίγοι υπουργοί εδώ κι εκεί που δεν καταλαβαίνουν τίποτα και βάζουν τις μεταρρυθμίσεις σε πρώτη προτεραιότητα. Το δεύτερο κράτος είναι αυτό του προαιώνιου ελληνικού αραμπά που ακούει μεταρρύθμιση και βγάζει σπυράκια, που κατατρώγεται με αρμοδιότητες και εγκυκλίους πεντηκονταετίας, που πρώτα λέει «όχι» και μετά ακούει την ερώτηση. Αν οι εμβολιασμοί ήταν στα χέρια αυτού του δεύτερου κράτους, την είχαμε βάψει πατριώτες. Ευτυχώς είναι στο πρώτο.
(Επειδή ξέρω και τους μακροπρόθεσμους σχεδιασμούς του εμβολιαστικού επιτελείου, πρόθεσή τους είναι τον Μάιο να γίνουν περισσότεροι εμβολιασμοί από τον Απρίλιο. Δηλαδή κοντά στο 1,3-1,5 εκατομμύρια ακόμα. Απλώς περιμένουν να επιβεβαιώσουν έγγραφα παραδόσεων από τις φαρμακευτικές εταιρείες, πριν τολμήσουν να το πουν κι αυτό. Και καλά κάνουν.)