Σιχαίνομαι αυτή την φράση, αλλά εγώ σας τα ‘χα γράψει από την πρώτη βδομάδα. Η υπόθεση ης 12χρονης θα γίνει τέτοιο τηλεοπτικό και διαδικτυακό σίριαλ, που μπροστά του θα ωχριά η ιστορία της Πισπιρίγκου και του Μπάμπη του πιλότου. Δυστυχώς δικαιώθηκα σε τέτοιο βαθμό, που ακόμα κι εγώ απόμεινα εμβρόντητος. Μια απέραντη, τερατώδης γλίτσα απλώνεται μέσα και πάνω στην ελληνική κοινωνία, όμοια με πετρελαιοκηλίδα που τροφοδοτείται όχι από κάποιο βυθισμένο καραβάκι, αλλά από μια υπόγεια λίμνη μεγαλύτερη της Ευρώπης. Ατέλειωτη η πηχτή βρώμα που αναδύεται και απλώνεται στα σπίτια μας, μπαίνοντας όχι από την χαραμάδα της πόρτας μας αλλά από την οθόνη της τηλεόρασης και του υπολογιστή μας.
Δεν ξέρω αν το ‘χετε αντιληφθεί, αλλά ζούμε στιγμές τηλεοπτικής αποκάλυψης. Αστέρες της φρίκης και της δημόσιας διαπόμπευσης, διαπρέπουν μέσα στο σαλονάκι μας. Ενημερώνουν τη Μαρίτσα την καθαρίστρια πόσοι βρωμιάρηδες αλλοδαποί και ημεδαποί έπαιρναν την 12χρονη ανά μισάωρο μέσα στο μπουρδέλο, αποκαλύπτουν στον λιγούρη φορτηγατζή τα μηνύματα της μάνας προς το εκδιδόμενο παιδί της, εξηγούν στον κρυφοδιεστραμμένο οικογενειάρχη πώς γίνονται τα ραντεβού για βιασμό ανήλικης, αναλύουν στον υποκριτή νεωκόρο τα κρίσιμα σημεία της ψυχιατρικής πραγματογνωμοσύνης για ένα ψυχικά τεμαχισμένο κοριτσάκι.
Και μετά ταύτα, έμπλεοι τηλεοπτικού θριάμβου, εκφράζουν απαραιτήτως τον αποτροπιασμό τους και αναρωτιούνται οργίλοι πού είναι το κράτος και γιατί δεν υπάρχουν κοινωνικές δομές προστασίας. Που αν πράγματι υπήρχαν, αυτοί θα ήταν οι πρώτοι που θα ‘πρεπε να μπουζουριάσουν. Και να τους κόψουν πάραυτα την γλώσσα. Αλλά τι τα θέλετε; Ενός βιασμού, μύριοι έπονται. Καθωσπρέπει βιασμοί και καλοπληρωμένοι. Κάτω από τον πάτο υπάρχει ο απόπατος και κάτω απ’ τον απόπατο αυτό το (ολοένα και διευρυνόμενο) αυτό κομμάτι της τηλεόρασης μας.
Και λουφάζουμε εμείς οι ολίγοι εναπομείναντες μιας δημοσιογραφίας με έρμα, όταν στον δρόμο οι δυο στους τρεις που μας σταματούν, μας ρωτούν με το στόμα γεμάτο σάλια αν το κοριτσάκι βιαζόταν μόνο κατά φύση ή και παρά φύση, με τον άλλον τρίτο να μας φτύνει κατάμουτρα λέγοντας «ντροπή σας». Ότι εδώ, ξέρετε, δεν ισχύει το «η μισή ντροπή δική τους και η μισή δική μας». Εδώ ισχύει το «όλη η ντροπή δική μας και όλη η τηλεοπτική επιτυχία δική τους».