Αν ο Αρης Σπηλιωτόπουλος ήταν ακόμη στη Νέα Δημοκρατία, είναι πολύ πιθανό ότι θα συνυπέγραφε την ερώτηση των 11 βουλευτών της για τις τράπεζες. Πέρα από την ελάχιστη συνάφεια που έχει ως πολιτικός με τον σημερινό πρόεδρο της ΝΔ, στη λίστα βρίσκονται αρκετά πρόσωπα, συνάδελφοι υπουργοί και στελέχη στην κυβέρνησης της ΝΔ που παρέδωσε το 2009 τη χώρα στα τρικυμισμένα κύματα των αγορών —και ουσιαστικά σε καθεστώς χρεοκοπίας.
Οσο κι αν μοιάζει αντιφατικό, πρώην στελέχη μιας κυβέρνησης της ΝΔ που οδήγησε τη χώρα σε πρωτοφανή αστάθεια, να παρεμβαίνουν για τις τράπεζες σε μια κυβέρνηση της ΝΔ που οδήγησε τη χώρα στη σταθερότητα, τελικά δεν είναι. Είναι απολύτως σύμφωνο με αυτό που αντιπροσώπευαν και τότε. Απλά, ανάμεσα στο τότε και στο τώρα, μεσολαβεί μια λεπτομέρεια: η χρεοκοπία. Και στη συνέχεια η σταθεροποίηση της οικονομίας που έφερε ο Μητσοτάκης μετά τους Τσίπρα-Καμμένο (άλλον έναν υπουργό εκείνης της κυβέρνησης της ΝΔ).
Από την άλλη πλευρά, τι σημαίνει ότι πολλοί εκ των 11 έχουν συνδεθεί με μια προηγούμενη κυβέρνηση της ΝΔ; Αυτά που λένε στην ερώτηση που κατέθεσαν στον υπουργό Οικονομικών (διαβάστε εδώ) είναι ή δεν είναι θέματα που απασχολούν τον κόσμο; Μα φυσικά και είναι. Απασχολούν και μάλιστα πολύ. Γι’ αυτό και ο Αλέξης Τσίπρας υποσχέθηκε «νέα σεισάχθεια» το 2014, «μια μερική και σε κάποιες περιπτώσεις ολική διαγραφή χρέους» προς τις τράπεζες. Οταν ο Μάκης Κουρής τού είπε ότι αυτό θα κοστίσει στις τράπεζες «50 δισ. ευρώ και πώς θα τα πληρώσουν», ο Τσίπρας απάντησε: «Δεν είναι 50 δισ., είναι μια αναγκαία διαδικασία, δεν μπορούμε να προχωρήσουμε αλλιώς». Εναν χρόνο μετά οι τράπεζες τινάχτηκαν στον αέρα και οι ηλικιωμένοι λιποθυμούσαν έξω από τα ATM.
Οι «κλασική αντιπολίτευση» που κάνουν εσωκομματικά στον Μητσοτάκη οι 11 βουλευτές έχει όμως δύο αδυναμίες:
♦ Στηρίζεται στην καθιερωμένη συνταγή του λαϊκισμού την οποία εφάρμοσε ο Τσίπρας. Και λέει πως υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να δανείζονται από τις τράπεζες για να αγοράζουν σπίτια και να μην πληρώνουν ποτέ το δάνειο ακόμη και αν μπορούν. Επομένως, χαϊδεύοντας αυτιά μπορείς να γίνεις ευχάριστος, έστω για λίγο. Ιδίως αν δεν κληθείς ποτέ να εφαρμόσεις αυτά που λες. Ο Τσίπρας, δυστυχώς για αυτόν και για τη χώρα, εκλήθη.
♦ Οι 11 βουλευτές, ωστόσο, όχι απλώς δεν θα κληθούν να εφαρμόσουν κάτι από αυτά που λένε, αλλά οι περισσότεροι έχουν ψηφίσει και αυτά που καταγγέλλουν. Και ως βουλευτές που στήριξαν το δεύτερο μνημόνιο μετά το 2012 (επί Σαμαρά), αλλά και στη συνέχεια, όταν η ΝΔ εκλήθη να απαλλάξει τις τράπεζες από τους σκελετούς των κόκκινων δανείων (για να μπορούν να χρηματοδοτούν τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά). Τώρα πιάνουν στασίδι σε πρωινές εκπομπές που κάποτε μας παρουσίαζαν τον Αρτέμη Σώρρα.
Επομένως, αν βγάλει κανείς τα γύρω-γύρω, μένει η ουσία. Και η ουσία είναι πολιτική, αφορά τη συνέχιση των κινήσεων Καραμανλή-Σαμαρά που άρχισαν υπό τα χειροκροτήματα της Βασιλικής Θάνου το καλοκαίρι και την αγωνία που έχει κάθε βουλευτής (ιδίως στη Βόρεια Ελλάδα) για να καταφέρει να επανεκλεγεί. Ομως οι πολίτες δεν νοιάζονται ιδιαίτερα για τα προσωπικά αισθήματα των πολιτικών (ακόμη και των πρώην πρωθυπουργών) και σίγουρα ούτε θέλουν ούτε μπορούν να πληρώσουν μια ακόμη χρεοκοπία.