| Protagon
Απόψεις

Ο χορός των ανευθυνοϋπεύθυνων μετά την πυρκαγιά και πριν από την πλημμύρα

Λίγα μέτρα από το σημείο που σταμάτησε η πρόσφατη πυρκαγιά της Αττικής φουντώνει μια ζούγκλα στο ρέμα Πολυδρόσου (Χαλανδρίου). Είναι ένα απολύτως χαρακτηριστικό δείγμα της αδυναμίας/ανικανότητας της τοπικής αυτοδιοίκησης να πράξει τα στοιχειώδη ώστε να αποτραπούν καταστροφές
Αγγελος Κωβαίος

Η φωτογραφία αυτής της μικρής ζούγκλας (επάνω) θα μπορούσε να θεωρηθεί ένα πολύ ευχάριστο θέαμα, αν δεν φανέρωνε κάτι πολύ επικίνδυνο και μια καταστροφή εν αναμονή.

Είναι από την περιοχή του Αμαρουσίου, λίγες εκατοντάδες μέτρα από τις οδούς Σωρού και Κυπρίων Αγωνιστών. Για όσους δεν αναγνωρίζουν το σημείο, αυτή η πυκνή, οργιώδης βλάστηση είναι στο ρέμα Πολυδρόσου, γνωστότερο ως ρέμα Χαλανδρίου, που ξεκινά από την Πεντέλη, διατρέχει τους δήμους Βριλησσίων, Μελισσίων, Αμαρουσίου, Χαλανδρίου και καταλήγει σε διάφορες διακλαδώσεις στη Φιλοθέη.

Το συγκεκριμένο σημείο έχει «διαμορφωθεί», όπως φαίνεται στη φωτογραφία, από μια νεροποντή πριν από τρία χρόνια, όταν το υπερχειλισμένο ρέμα παρέσυρε εισόδους κατοικιών της περιοχής, περιβόλους και τμήματα δρόμων.

Από το σημείο αυτό και έπειτα ξεκινούν όλα τα γνωστά χαριτωμένα της ελληνικής πραγματικότητας.

Εδώ και χρόνια οι κάτοικοι της περιοχής απευθύνονται αγωνιωδώς στις αρμόδιες Αρχές, δηλαδή τον Δήμο Αμαρουσίου και την Περιφέρεια Αττικής, προκειμένου να γίνουν οι απαραίτητες και κατεπείγουσες ενέργειες. Εν ολίγοις, οι εργασίες αντιστήριξης της όχθης του ρέματος που βρίσκεται στο Μαρούσι και τα έργα απορροής ομβρίων (αρμοδιότητα του δήμου) και ο καθαρισμός/διευθέτηση της κοίτης του ρέματος (αρμοδιότητα της περιφέρειας).

Η πρόσφατη πυρκαγιά σταμάτησε μόλις λίγες εκατοντάδες μέτρα από το σημείο αυτό. Μπορεί εύκολα να κατανοήσει κάποιος τι θα μπορούσε να είχε συμβεί αν αυτή η κατά άλλα γοητευτική ζούγκλα τυλιγόταν στις φλόγες. Οι καλαμιές είναι πολύ καλό προσάναμμα.

Το ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι στην απέναντι όχθη, η οποία βρίσκεται στα όρια και στην αρμοδιότητα του Δήμου Βριλησσίων, έχουν γίνει σε μεγάλο βαθμό οι αναγκαίες ενέργειες και εργασίες αντιστήριξης. Το αποτέλεσμα όμως είναι ότι δι’ αυτού του τρόπου έχει αλλάξει η ροή του ρέματος και μια ενδεχόμενη (βέβαιη δηλαδή) νεροποντή θα στρέψει τον χείμαρρο με ακόμη μεγαλύτερη ορμή προς την όχθη του Αμαρουσίου και με βεβαιότητα θα παρασύρει ό,τι έχει απομείνει, ενδεχομένως και σπίτια ολόκληρα.

Είναι μια χαρακτηριστική εικόνα για τα όσα δεν συμβαίνουν και για την κενότητα των λόγων όλων των συναρμόδιων ανευθυνοϋπεύθυνων, όπως ακούστηκαν για μία ακόμη φορά πάνω στα αποκαΐδια της πρόσφατης πυρκαγιάς. Που, φυσικά, θα τα πάρει το ποτάμι, μαζί με τις περιουσίες που θα βρεθούν στον δρόμο του, πιθανότητα τους προσεχείς μήνες, εάν δεν γίνουν κατεπειγόντως αυτά που πρέπει να γίνουν.