Ας πούμε ότι είσαι ο Γιώργος Καρατζαφέρης. Βράδυ Κυριακής. Κάθεσαι αναπαυτικά στην πολυθρόνα σου και αλλάζεις κανάλια περιμένοντας τα εκλογικά αποτελέσματα. Βλέπεις το κόμμα σου, τον Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό να κερδίζει περίπου το ένα τοις εκατό του εκλογικού σώματος. Αναστενάζεις βαριά. Εντάξει, δεν είναι και η πρώτη φορά.
Και μετά κοιτάς την γενική εικόνα των εκλογών. Η Νέα Δημοκρατία, από την οποία ξεκίνησες, μπορεί να πανηγυρίζει για μία μεγάλη νίκη. Στο ένα τηλεοπτικό πάνελ ίσως δεις τον Αδωνη Γεωργιάδη με ένα τεράστιο χαμόγελο ευτυχίας. Σε άλλο, ίσως πέσεις πάνω στον Μάκη Βορίδη με το γνωστό του βλοσυρό ύφος που όμως δεν είναι αρκετό για να κρύψει τον ενθουσιασμό για το αποτέλεσμα. Και, κάπου εκεί, ίσως προσέξεις ότι ο Κυριάκος Βελόπουλος εξασφαλίζει άνετα μία έδρα στην Ευρωβουλή. Είσαι ο Γιώργος Καρατζαφέρης. Πόσο εύκολα μπορείς να κοιμηθείς το βράδυ;
Στο εξώφυλλο του βιβλίου του Δημήτρη Ψαρρά «Το κρυφό χέρι του Καρατζαφέρη», ο αρχηγός του ΛΑ.Ο.Σ. μιλά με φόντο τους τέσσερις άλλοτε πιστούς του στρατιώτες: Γεωργιάδης, Βορίδης, Βελόπουλος και Λιακόπουλος. Α, υπάρχει και ένα πανό για την Μακεδονία και τον Μέγα Αλέξανδρο. Λογικό ντεκόρ.
Από τους τέσσερις προαναφερθέντες, οι δύο μετακόμισαν στην Νέα Δημοκρατία υιοθετώντας νέο ύφος, ρητορική, λογικά και απόψεις. Ο τρίτος, ο Δημοσθένης Λιακόπουλος έμεινε στα βιβλία του. Και είναι κρίμα. Ισως, αν οι αλησμόνητες εκπομπές του γίνονταν σήμερα, οι ψηφοφόροι θα εκτιμούσαν επιτέλους τις εξειδικευμένες γνώσεις του πάνω στα φλέγοντα ζητήματα των Ελοχίμ, των Νεφελίμ και της κούφιας Γης και θα σηκώνονταν επιτέλους από καρέκλες, ντιβάνια και καναπέδες.
Αυτός που μένει δεν είναι άλλος από τον Κυριάκο Βελόπουλο, την έκπληξη των ευρωεκλογών. Η Ελληνική Λύση θα συγκεντρώσει πάνω από 200.000 ψήφους συμπολιτών μας. Και όλοι βγαίνουν στα ραδιόφωνα, τις τηλεοράσεις και τα κοινωνικά δίκτυα και εκφράζουν την αγανάκτησή τους: «μα είναι δυνατόν να ψηφίσαμε κάποιον που λέει ότι διαθέτει τις επιστολές του Ιησού;» (εδώ).
Και όμως, η ψήφος στην Ελληνική Λύση δεν είναι τίποτα άλλο παρά η αλλαγή σκυτάλης σε μία ατελείωτη κούρσα της λαϊκίστικης, ψεκασμένης (ακρο)Δεξιάς στον ελληνικό πολιτικό στίβο. Μία σκυταλοδρομία δεκαετιών που τελευταία εκφράστηκε από το ΛΑ.ΟΣ., τους Ανεξάρτητους Έλληνες και τώρα την Ελληνική Λύση.
Ο Βελόπουλος βρέθηκε στο κατάλληλο σημείο την κατάλληλη στιγμή. Εκμεταλλεύτηκε τον πολιτικό αφανισμό του κόμματος του Πάνου Καμμένου, τα εσωτερικά προβλήματα της Χρυσής Αυγής και κυριάρχησε στον χώρο. Επίσης, η ψήφος στον Κυριάκο Βελόπουλο το 2019 ουσιαστικά αντικαθιστά την ψήφο στον Βασίλη Λεβέντη το 2015. Ο πρόεδρος της Ελληνικής Λύσης απευθύνεται μέσα από τους τηλεοπτικούς δέκτες σε απολιτίκ, κυρίως ηλικιωμένους ψηφοφόρους πουλώντας αλοιφές, φθηνό πατριωτισμό και εύκολες λύσεις. Μία μερίδα θεατών – ψηφοφόρων απλά κουράστηκαν και άλλαξαν κανάλι πηγαίνοντας από τους «καρκίνους» του Λεβέντη στις «επιστολές του Ιησού» του Βελόπουλου.
Πολιτικά, η Ελληνική Λύση εκφράζει όλες εκείνες τις επικίνδυνες θέσεις της «σύγχρονης» Ακροδεξιάς. Από τους φράχτες και τα ναρκοπέδια στα σύνορα και την υποχρεωτική θητεία για τις γυναίκες που σύμφωνα με το κόμμα «πρέπει να γίνουν ξανά “Σπαρτιάτισσες”» μέχρι τις δοξολογίες στην «ρωσική αρκούδα» που μια μέρα θα ξυπνήσει και θα σώσει την Ελλάδα υπό το βλέμμα –ποιου άλλου;- του Γέροντα Παΐσιου.
Ισως τα άστρο του Βελόπουλου δύσει γρήγορα. Ισως πάλι όχι. Το σίγουρο είναι οι θέσεις που εκφράζει σήμερα η Ελληνική Λύση, όσο και αν μας φαίνονται ξένες, αστείες, επικίνδυνες ή τραγικές εκφράζουν ένα κομμάτι της σύγχρονης Ελλάδας. Ας το χωνέψουμε.
ΥΓ. Την ώρα που γραφόταν αυτό το κείμενο, έγινε γνωστό ότι ο Γιώργος Καρατζαφέρης αποσύρεται από την ενεργό πολιτική.