Ο Τζίμης Πανούσης έχει μία πρόζα για την αφήγηση ενός παλαιού αριστερού που διατηρούσε οικόπεδο δίπλα στην πηγάδα του Μελιγαλά. Για όσους δεν γνωρίζουν τα ιστορικά, στον Μελιγαλά Μεσσηνίας ο ΕΛΑΣ, υπό τον Βελουχιώτη, εκτέλεσε ταγματασφαλίτες, αλλά και αμάχους. Οι εκτελέσεις έγιναν δίπλα στην περίφημη πηγάδα, όπου αργότερα ανεγέρθηκε μνημείο.
Στην αφήγηση, που μεταφέρει ο Τζίμης, ο ιδιοκτήτης του οικοπέδου έκανε γεώτρηση για να βγάλει νερό, αλλά η αντλία ανέβαζε μόνο αίμα. Ομως ως παλιός αριστερός είχε βρει την εξήγηση: ήταν προβοκάτσια.
Να το ακούσετε, είναι μικρό και έχει πλάκα.
Και περιγράφει σε κάποιο βαθμό πολλά από όσα ακούστηκαν μετά την επίθεση που δέχθηκε ο Γιάνης Βαρουφάκης στα Εξάρχεια. Από ποιους; Αν θέλουμε να συνδυάσουμε την ανακοίνωση της Αστυνομίας και την εκδοχή Βαρουφάκη, η επίθεση έγινε από αναρχικούς που έμοιαζαν με μπράβους. Διότι ο Βαρουφάκης έσπευσε να το ξεκαθαρίσει: δεν ήταν αριστεροί, δεν ήταν κομμουνιστές, μήτε αναρχικοί, ήταν μπράβοι της νύχτας. Λογικό. Θα ήταν δύσκολο να πει ότι δέχθηκε επίθεση από τους ανθρώπους που περιμένει να τον κρατήσουν μέσα στη Βουλή. Ισως πάλι, όντως να του φάνηκαν ως μπράβοι. Παρεμπιπτόντως καλό είναι να μας εξηγήσει πώς κατάλαβε ότι οι δράστες δεν ήταν αναρχικοί. Υπάρχει σαφές ενδυματολογικό στιλ στον χώρο;
Ο εκπρόσωπος του ΜΕΡΑ25 μίλησε για προβοκάτσια. Δεν ξέρω αν κατέχει πλήρως το νόημα της λέξης, αλλά καλό θα ήταν να το διευκρινίσει. Τι είδους προβοκάτσια θα μπορούσε να προβλέπει επίθεση στον Βαρουφάκη; Ενδεχομένως μία που σκοπό θα είχε να πλήξει την κυβέρνηση. Αν μη τι άλλο, το να σπάνε τη μύτη ενός πολιτικού αρχηγού στο κέντρο της πρωτεύουσας, θέτει υπό αμφισβήτηση όλες τις διακηρύξεις περί ασφάλειας, δυναμώνει την πολιτική ένταση και καλλιεργεί κάτι από το κλίμα ανωμαλίας παρελθoυσών δεκαετιών. Διαβάσαμε και άλλες ανοησίες. Ας πούμε, για κυβερνητικό σχέδιο αποπροσανατολισμού, για παρακρατικούς, δράστες που είχαν το κούρεμα ασφαλίτη κ.λπ.
Το συμπέρασμα; Αν δεν τους ταυτοποιούσαν άμεσα, θα ακούγαμε τέρατα. Μπορεί και να τα βλέπαμε στους δρόμους. Και από την άλλη, καταλαβαίνεις πόσο εύκολο είναι να γίνουν τα πράγματα άνω κάτω στη χώρα. Πολύ πιο εύκολο από όσο νομίζεις.
Αντίστοιχη επίθεση, ευτυχώς όχι της ίδιας έντασης, είχαμε και κατά του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρη Βίτσα, ενός ανθρώπου ήπιων τόνων. Και αυτή η επίθεση έγινε από συλλογικότητα που μάλιστα ανέλαβε και την ευθύνη. Περιμένω να δω το ύφος και τoν τόνο δηλώσεων και ανακοινώσεων. Θα καταγγελθούν ως φασιστικές οι επιθέσεις ή θα θεωρηθούν ατυχή γεγονότα μιας και τα νεύρα όλων μας είναι τεντωμένα; Πόσο μάλλον αυτών των παιδιών που μεγάλωσαν στα μνημόνια και τα λοιπά και τα λοιπά.