Ο Μητσοτάκης είπε ότι του μύρισαν εκλογές. Λες και είναι έγκυος που της μύρισε γαλακτομπούρεκο. Εντάξει, μεταφορικά θα μπορούσε να είναι και έτσι. Ο Μητσοτάκης εγκυμονεί την απόφαση για την ημερομηνία, συνεπώς μπορεί και να του μύρισαν, συμβαίνουν αυτά.
Μετά βγαίνει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος και λέει ότι αν οι εκλογές γίνουν κάπως πρόωρα, κανένας δεν θα κατηγορήσει την κυβέρνηση. Αλλά στη συνέχεια είπε και άλλα. «Πιθανό από την άνοιξη να έχουμε εκλογικές διαδικασίες». Μιλάμε για χρησμό τώρα. Αργότερα συμπλήρωσε ότι οι εκλογές θα γίνουν μετά την άνοιξη, προς το τέλος της τετραετίας. Σημειώνω ότι η άνοιξη φεύγει με το θερινό ηλιοστάσιο, στις 21 Ιουνίου. Τυπικώς, λοιπόν, τίθεται το ερώτημα για αυτό που ακριβώς εννοεί ο Οικονόμου. Πώς προσεγγίζει, δηλαδή, την άνοιξη. Βάσει ημερολογίου ή βάσει καιρικών συνθηκών;
Στο μεταξύ κυκλοφορούν τόσα σενάρια για την ημερομηνία, που μπορείς να παίξεις στοίχημα. Κάποιοι λένε ότι ο Μητσοτάκης θα αιφνιδιάσει και θα προκηρύξει εκλογές αμέσως μετά την ψήφιση του προϋπολογισμού. Ομως διαβάζουμε ότι το σενάριο αυτό αποκλείεται, γιατί στο Μαξίμου επιθυμούν να έχουμε ξεχειμωνιάσει, λες και μιλάμε για τσομπάνους στα χειμαδιά. Διότι, σου λένε, έτσι και πέσουν χιόνια, μαζί με μερικές κολόνες του ρεύματος, καλό είναι να έχεις τους πολίτες μακριά από την κάλπη. Συνεπώς πάμε στον Μάρτιο. Η 19η Μαρτίου μπορεί να είναι καλή μπορεί και όχι. Εξαρτάται πότε θα πέσουν τα χιόνια και θα κοπεί το ρεύμα.
Η 26η Μαρτίου ακούγεται βολική γιατί είναι μετά την εθνική επέτειο και θα υπάρχει κλίμα ανάτασης, ενώ μπορεί να πει και καμιά κουβέντα ο πιλότος του Rafale που θα συγκινήσει και θα συγκλονίσει. «Χρόνια πολλά, Ελλάδα, και αύριο όλοι στις κάλπες». Μετά, λένε, είναι η 9η Απριλίου που μπορεί ο μήνας να έχει εννιά, αλλά είναι η Κυριακή των Βαΐων.
Και αυτό βολεύει τη ΝΔ γιατί θα έρθουν Ελληνες του εξωτερικού για το Πάσχα, ενώ αρκετοί θα φύγουν για τα χωριά τους. (Παρεμπιπτόντως, οι Ελληνες του εξωτερικού δεν δείχνουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για να εγγραφούν στους ειδικούς εκλογικούς καταλόγους. Τζάμπα η ανησυχία για τον κάτοικο του Μπρούκλιν που θα αποφασίζει για το Αιγάλεω.) Μετά είναι οι Πανελλαδικές, τα μπάνια του λαού και η φυγή προς τα νησιά για τη σεζόν, κάτι που, όπως πιστεύουν μερικοί, συμφέρει τη ΝΔ, επειδή η μετακίνηση αυτή αφορά κυρίως νέους.
Δεν ξέρω πώς τα καταφέρνουν οι συνάδελφοι και γράφουν ωραία και σοβαρά ρεπορτάζ επί του θέματος. Διότι η κατάσταση είναι εξοργιστικά φαιδρή, αλλά απολύτως συμβατή με τα πολιτικά ήθη μας. Τζογάρουμε με την ημερομηνία των εκλογών, με την κορυφαία λειτουργία του πολιτεύματος. Και κανένας δεν διαμαρτύρεται. Δεν είναι μόνο η θεσμική διάσταση του θέματος. Είναι και η πρακτική.
Κάποιοι μπορεί να σχεδιάζουν τον γάμο τους ή τη βάφτιση του παιδιού τους. Αλλοι ένα ταξίδι –για να πιάσουμε μόνο τα απλά και τα ανθρώπινα, αφήνοντας στην άκρη την παράλυση ενός ολόκληρου σύμπαντος.
Κατά τη συνταγματική αναθεώρηση είχε πέσει η ιδέα για τη σταθερή ημερομηνία διεξαγωγής των εκλογών. Πώς, ας πούμε, το κάνουν σε κάποιες χώρες που γνωρίζουν πότε θα κάνουν εκλογές με τον τρόπο που εμείς γνωρίζουμε πότε πέφτει το Πάσχα; Κάτι τέτοιο. Δεν πέρασε. Λογικό. Είναι ένα χαρτί στα χέρια του εκάστοτε Πρωθυπουργού.
Ομως αυτό πρέπει να τελειώσει. Ακόμα και αν δεν θεσμοθετηθεί, θα μπορούσε να δημιουργηθεί μία άτυπη παράδοση, μία εθιμική αδιάρρηκτη συμφωνία που να δεσμεύει τους πρωθυπουργούς ώστε να ανακοινώνουν την ημερομηνία των εκλογών έναν χρόνο πριν στηθούν οι κάλπες. Αυτό που συμβαίνει τώρα, είναι στην ουσία του φαιδρό και καιροσκοπικό.