«O λύκος κι αν εγέρασε κι άσπρισε το μαλλί του, μήτε τη γνώμη άλλαξε, μήτε την κεφαλή του».
Ηρθε η ώρα να πιστέψουμε ότι οι παροιμίες του σοφού λαού δεν έχουν καμία βάση: Ο ώριμος Τσίπρας δεν έχει καμία σχέση με τον πολιτικό που στοχοποιούσε τους «εχθρούς» του όσο αποκτούσε εξουσία: πολιτικούς αρχηγούς, δικαστικούς, εκδότες, δημοσιογράφους, απλούς πολίτες που έγραφαν στο Facebook ότι έπρεπε να μείνουμε στην Ευρώπη. Οποιος δεν ήταν μαζί μας ήταν εναντίον μας. Απλή, σταράτη σταλινική προσέγγιση. Απενοχοποιημένη. Στο όνομα του λαού φυσικά, και με όπλο το ηθικό πλεονέκτημα που δικαιολογεί τα πάντα.
Ο μηχανισμός της λεγόμενης «υπόγας των τρολ», συντονισμένος με συγκεκριμένα Μέσα Ενημέρωσης έσπερνε τον φόβο μέσω της παραδειγματικής διαπόμπευσης των διαφωνούντων. Από το 2011 ως το 2023 ήξερες από πριν τι θα πάθεις αν τολμούσες να αμφισβητήσεις όσα έλεγε ο αρχηγός. Γιατί είχες δει να το παθαίνουν άλλοι. Αυτομάτως ήσουν γερμανοτσολιάς, εξωνημένος, άνθρωπος της τρόικας, παιδεραστής κ.ο.κ. Αυτός ήταν ο πολιτικός πολιτισμός του Τσίπρα και της παρέας του ΣΥΡΙΖΑ για πάνω από μια δεκαετία.
Ολα αυτά άλλαξαν, υποτίθεται, τους τελευταίους 15 μήνες. Δημοσίως ο Αλέξης Τσίπρας εμφανίζεται ενωτικός στις ομιλίες του και κινείται θεσμικά. Ηδη, σύμφωνα με δημοσιεύματα, θα πραγματοποιηθεί σύσκεψη υπό την προεδρία του για τα Δυτικά Βαλκάνια (10-11 Οκτωβρίου στο Βελιγράδι). Ακολουθεί, στις 22 Οκτωβρίου, νέα εκδήλωση του Ινστιτούτου Τσίπρα για την ακρίβεια. «Ο Τσίπρας ανεβάζει στροφές», αναφέρει το σχετικό δημοσίευμα.
Αυτή είναι ασφαλώς η δημόσια εικόνα του rebranding. Υπάρχει όμως και η εικόνα των εξελίξεων στον ΣΥΡΙΖΑ, που είναι απολύτως ξεκάθαρη για όσους μπορούν –στοιχειωδώς– να διαβάζουν τις εξελίξεις. Ο Στέφανος Κασσελάκης, που στηρίχθηκε πριν από έναν χρόνο για την εκδίκηση των εσωτερικών πολιτικών αντιπάλων του Τσίπρα –του Τσακαλώτου, της Αχτσιόγλου, του Χαρίτση κ.λπ.– δεν είναι πια χρήσιμος. Και επειδή έχει αρχίσει να γίνεται επικίνδυνος, ο μόνος τρόπος για να απαλλαγούμε από αυτόν είναι αυτός που ξέρουμε καλά: να αλλάξουμε τους κανόνες και να μετακινήσουμε τα γκολπόστ.
Με τον ίδιο τρόπο που το έκανε ως πρωθυπουργός ο κ. Τσίπρας: μετακινώντας το γκολπόστ της δημοκρατίας και των θεσμικών λειτουργιών. Αν δεν έπιανε ο εκφοβισμός της υπόγας και των φιλικών ΜΜΕ, σειρά είχε ο έλεγχος από την εφορία, ο οικονομικός στραγγαλισμός και η χρεοκοπία. Ενώ για τους πολιτικούς αντιπάλους, στην πιο ακραία εκδήλωσή της, η εχθροπάθεια έλαβε τη μορφή της δημόσιας διαπόμπευσης 10 αντιπάλων, με αντίστοιχες κάλπες στη Βουλή για την υπόθεση της Novartis. Ακόμη και για τον Κώστα Σημίτη κυκλοφόρησαν απειλητικά δημοσιεύματα ότι γίνεται οικονομικός έλεγχος…
Υπάρχει κάποιος που πιστεύει ότι ο Τσίπρας, αυτό που έκανε ως πρωθυπουργός θα είχε κάποιο πρόβλημα να το κάνει στο κόμμα του; Ο Κασσελάκης ούτε ήξερε ούτε και ρώτησε, όπως φαίνεται, πού έμπλεκε. Ας μην ψάχνει τώρα τα καταστατικά και το τι (υποτίθεται ότι) ισχύει για να εξηγήσει πώς βρέθηκε κλειδωμένος έξω από το προεδρικό γραφείο και πώς αύριο μπορεί και να διαγραφεί.
Πίσω έχει το rebranding την ουρά…