Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης διαφωνεί οριζοντίως και καθέτως με το πρόστιμο των 100 ευρώ για κάθε ανεμβολίαστο άνω των 60 χρόνων. Τον είδαμε και στη Βουλή, όπου εμφανίστηκε εξοργισμένος με την οικονομική εξόντωση των φτωχών, που τώρα τρέχουν ξεπαπούτσωτοι στα εμβολιαστικά κέντρα. Από 2.000 εμβολιασμούς πρώτης δόσης ανά ημέρα, εκτοξευτήκαμε ξαφνικά στις 20.000 και βάλε. Κανονικά, σε ’κείνον που αρνείται να εμβολιαστεί για να σώσει τη ζωή του, αλλά εμβολιάζεται για να γλιτώσει ένα κατοστάρικο, θα έπρεπε να επιβάλλεται αυτομάτως πρόστιμο λόγω βλακείας, αλλά ας είναι.
Για τον Τσίπρα μιλάμε τώρα. Ο οποίος είχε επαναστατήσει όταν η κυβέρνηση έδωσε freedom pass στους νεαρούς για να εμβολιαστούν, μιλώντας για «εξαγορά και χαρτζιλίκι», συνοδεύοντας μάλιστα την τότε οργή του με βαρύγδουπες ηθικολογίες, του τύπου «κάποιος πρέπει να πει στον Μητσοτάκη ότι δεν αγοράζονται όλα». Τώρα, η Τσίπρειος οργή έκανε την τακτική κωλοτούμπα της και απέναντι στο πρόστιμο των 100 ευρώ αντιπρότεινε οικονομικά κίνητρα για τους εξηντάρηδες. Είτε ξέχασε τι είχε πει είτε πιστεύει ότι οι μεν νέοι δεν αγοράζονται, αλλά οι γεροντότεροι μια χαρά βγαίνουν στο σφυρί.
Διαφωνεί, λοιπόν, με την εξαγορά των πιτσιρικάδων, αλλά προτείνει εξαγορά των μεγαλύτερων. Διαφωνεί με την υποχρεωτικότητα στους εξήντα συν, θεωρεί εξοντωτικό το πρόστιμο των 100 ευρώ στους ασυνεπείς εξ αυτών, αλλά προτείνει υποχρεωτικό εμβολιασμό στο στράτευμα και στην αστυνομία. Νωρίτερα, ήταν υπέρ της υποχρεωτικότητας στο υγειονομικό προσωπικό, αλλά διαφωνούσε με την αναστολή εργασίας όσων γιατρονοσοκόμων δεν εμβολιάστηκαν. Να υποθέσουμε λοιπόν ότι στην υποχρεωτικότητα που προτείνει στους ενστόλους, δεν περιλαμβάνει ούτε αναστολή εργασίας ούτε πρόστιμο. Αλλά τότε, τι είδους υποχρεωτικότητα προτείνει; Γι’ αυτό σας λέω, δεν βγαίνει άκρη με δαύτον.
Κοινότοπα πράγματα γράφω, αλλά έτσι που πάμε, όταν τελειώσει η πανδημία, δεν θα είμαστε απλώς η χώρα-εξαίρεση στην οποία οι θάνατοι γίνονται αντιπολιτευτικό εργαλείο, αλλά και η μοναδική χώρα στην οποία η αντιπολίτευση θα έχει πάθει μεγαλύτερη πολιτική ζημιά από την κυβέρνηση εξαιτίας της διαχείρισης της πανδημίας. Θα φταίνε, βέβαια, τα «πετσωμένα μέσα», κι όχι ο Τσίπρας με την αλλοπρόσαλλη γραμμή του, αλλά όπως και να το κάνουμε, όλο αυτό δεν δείχνει ηγέτη και παράταξη υψηλών δυνατοτήτων.
Πάντα πίστευα ότι ο Αλέξης Τσίπρας ήταν ένας από τους χειρότερους πρωθυπουργούς της Μεταπολίτευσης. Τώρα τον βλέπω να τρέχει με χίλια για την κατάκτηση ενός ακόμα προσωπικού ρεκόρ. Να γίνει και ο χειρότερος αρχηγός αντιπολίτευσης των τελευταίων δεκαετιών. Κι επειδή η δουλειά του πρωθυπουργού είναι πάντα δυσκολότερη από τη δουλειά του αντιπολιτευόμενου, αν καταφέρει να μας αποδείξει ότι είναι χειρότερος αρχηγός αντιπολίτευσης απ’ όσο κακός ήταν ως πρωθυπουργός, θα πρέπει να του βγάλουμε όλοι το καπέλο. Σπανίζουν τέτοιοι πολιτικοί στις ημέρες μας.