Παράδεισος. «Η Ελλάδα είναι ένας παράδεισος», είπε ο Τομ Χανκς σε μια αίθουσα γεμάτη δημοσιογράφους τη βραδιά των Χρυσών Σφαιρών, κρατώντας το Βραβείο Σεσίλ Μπ. ΝτεΜίλ στα χέρια. Λίγες ημέρες νωρίτερα είχε λάβει και την τιμητική πολιτογράφησή του ως Ελληνας Πολίτης, από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
«Η οικογένειά μου πηγαίνει εδώ και χρόνια στην Ελλάδα. Εχω πάει σε όλον τον κόσμο, στα πιο όμορφα μέρη του κόσμου, κανένα όμως δεν ξεπερνά την Ελλάδα. Η γη, ο ουρανός, η θάλασσα. Είναι καλά για την ψυχή σου. Είναι μέρος που σε γιατρεύει».
Μια δήλωση που φέρνει χαμόγελα. Υπερηφάνεια. Δικαίως.
Είναι πολύ γενναιόδωρα τα λόγια του Χανκς. Και ο αντίκτυπός τους μεγεθύνεται από τη σφαίρα της διασημότητάς του, αλλά και της αποδοχής και της επιρροής που έχει στο διεθνές στερέωμα.
Είναι μια ευκαιρία να καμαρώσουμε. Να χαρούμε.
Να κοιτάξουμε όμως και στον καθρέφτη. Και να αναρωτηθούμε πόσο αυτά που εννοεί με τα λόγια του ο Τομ Χανκς, τα έχουμε αντιληφθεί στον τόπο που ζούμε. Και πόσο τον εκτιμούμε τον τόπο αυτόν. Ή μήπως και πάλι ετεροπροσδιοριζόμαστε; Αφού μας αποθέωσε ο Τομ Χανκς…
Εχουμε αντιληφθεί τι εννοούσε με τη λέξη «παράδεισος»;
Η Ελλάδα έλαβε ακόμα μια φορά τα εύσημα. Για τα απλά. Για τη γη, τον ουρανό, τη θάλασσά της. Αυτά που εμείς θεωρούμε αυτονόητα. Τόσο ώστε να μην τα ξεχωρίζουμε ως μοναδικά χαρίσματα.
Και όμως, τα ξεχώρισε ένας άνθρωπος που είχε την ευκαιρία να ταξιδέψει πολύ και να βρεθεί στα πιο όμορφα μέρη, σε όλο τον κόσμο. Και που έχοντας γευτεί την πολυτέλεια στην υλική μορφή της, την αναγνωρίζει και την επιζητά στα ουσιώδη. Στη γη, στον ουρανό και στη θάλασσα. Στα μη «αυτονόητα». Αρκεί να ταξιδέψεις λίγο στον κόσμο για να το καταλάβεις.
Ο Τομ Χανκς επέλεξε να κάνει το σπίτι των διακοπών του στην Αντίπαρο. Χάρη και στην ελληνικής καταγωγής σύζυγό του. Κλείνει σχεδόν 20 χρόνια σε αυτό το μικρό νησί, που όταν το ανακάλυψε ήταν ακόμα ένας ψαρότοπος για λίγους. Ο ίδιος έχει επιλέξει και την Πάτμο, αλλά και τη Σίφνο όπου του αρέσει να πηγαίνει για φαγητό. Τρία νησιά μικρά, με ταυτότητα, που έχουν κρατήσει – ευτυχώς ακόμα – την ισορροπία τους. Για διαφορετικούς λόγους το καθένα.
Ο βραβευμένος ηθοποιός είναι ένας από τους πολλούς διάσημους που κάνουν διακοπές στην Ελλάδα. Η Γκόλντι Χόουν και ο Κερτ Ράσελ έρχονται σχεδόν κάθε χρόνο στη Σκιάθο. Ο Κριστιάνο Ρονάλντο απολαμβάνει τη Μεσσηνία. Ο Μάθιου ΜακΚόναχι το 2018 έλεγε για την Ελλάδα: «βρισκόμουν για τρεις εβδομάδες στον παράδεισο», περιγράφοντας τις διακοπές του στην Αντίπαρο και στη Μύκονο.
Αντίστοιχα, το 2017 ο Γουίλ Σμιθ και τα παιδιά του μάζευαν σακούλες σκουπίδια από έναν άλλο παράδεισο, την παραλία στους Αντίπαξους. Και το 2019 ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο ανήρτησε βίντεο στο Instagram για τα σκουπίδια στον βυθό της Ανδρου.
Ο παράδεισος λοιπόν που περιγράφει ο Τομ Χανκς δεν είναι δεδομένος. Χρειάζεται να διαφυλαχθεί.
Και εκεί πρέπει να σταθούμε, καθώς κοιταζόμαστε στον καθρέφτη. Και να παραδεχθούμε ότι εμείς δεν έχουμε αποδώσει τέτοια εύσημα στον τόπο μας. Κυρίως στην πράξη, γιατί τα λόγια είναι εύκολα. Αν και ακόμα και σε αυτά είμαστε φτωχοί. Και κοιτάμε αλλού. Θαυμάζουμε περισσότερο τις εξωτικές παραλίες, την ύπαιθρο της Ευρώπης και τις ξενικές γεύσεις.
Λίγοι είμαστε αυτοί που, μετά από περιήγηση στον κόσμο, θα παραδεχθούμε ότι η Ελλάδα προσφέρει δεδομένα για ευ ζην, τα οποία δεν συναντώνται μαζί και εύκολα αλλού. Τα οποία κωδικοποιούνται στη γη, στον ουρανό και στη θάλασσα, όπως είπε ο Χανκς. Στα απλά και αληθινά. Που δεν χρειάζονται φτιασίδωμα. Αλλά σεβασμό και προστασία. Για να συνεχίσουν να υπάρχουν. Και να αναδειχθούν.
Πολύ συχνά στην επικοινωνία της εξωστρέφειας τονίζεται ότι η Ελλάδα δεν είναι μόνο «ήλιος και θάλασσα». Λες και αυτά είναι κουσούρια για έναν τόπο διακοπών. Η φράση έχει γίνει κλισέ, για να τονίσει πόσα άλλα συνθέτουν το παζλ της χώρας. Προφανώς και η Ελλάδα δεν είναι μόνο «ήλιος και θάλασσα».
Είναι όμως τόπος διακοπών.
Και έχει τον ήλιο και τη θάλασσα «που γιατρεύουν την ψυχή».