Ακόμη κι αν είχε δώσει κάποιος πριν από έναν χρόνο ένα αναλυτικό εγχειρίδιο στον Στέφανο Κασσελάκη για όλα όσα δεν έπρεπε να κάνει, δύσκολα θα το ακολουθούσε τόσο πιστά. Η καταπληκτική του ανάρτηση, το βράδυ της Πέμπτης –κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ–, στην οποία μιλάει για «απίστευτες προβοκάτσιες» και «εκτροπή» και καλεί «τους φίλους του ΣΥΡΙΖΑ να μη διοργανώνουν συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας», είναι μνημείο τραμπισμού. Ο ίδιος ο Τραμπ θα μπορούσε να μάθει πολλά από τον νεαρό κ. Κασσελάκη.
Στην ίδια ανάρτηση, παρεμπιπτόντως, διαμαρτύρεται ότι «μέχρι δήθεν υποστηρικτή μου με καπέλο του Τραμπ επιστράτευσαν!», αναφερόμενος προφανώς στα αστεία memes που κυκλοφόρησαν στα σόσιαλ και δείχνουν έναν από εκείνους τους γραφικούς τύπους με τις προβιές που είχαν εισβάλει τον Ιανουάριο του 2021 στο Καπιτώλιο, και με τη λεζάντα «Κουμουνδούρου τώρα».
Ο Στέφανος Κασσελάκης έχασε και το χιούμορ του μαζί με την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ και μπήκε, όπως φαίνεται, ολόκληρος πλέον στον ρόλο του θύματος, του πραξικοπηματικά εκδιωχθέντος ηγέτη, ενός ανθρώπου που τον πολεμάει λυσσαλέα το σύστημα, αλλά ο λαός τον στηρίζει.
Ο «λαός», στο μεταξύ, σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, δεν φτάνει καν το 10%, ενώ από αυτό μετά βίας ένα 18% τον θέλει για πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ. Οι δε «συγκεντρώσεις» τις οποίες παρενέβη δημόσια για να αποτρέψει, είναι καμιά 20αριά τρελαμένοι που μαζεύτηκαν έξω από την Κουμουνδούρου και έβριζαν χυδαία –of all people– τον Αλέκο Φλαμπουράρη.
Είναι, σε αναλογία, οι ίδιοι που κάνουν τζέρτζελο στα σόσιαλ, ανεβάζοντας 70 αναρτήσεις την ημέρα, με τις οποίες αναλύουν το καταστατικό του ΣΥΡΙΖΑ μέχρι τελευταίας άνω τελείας, αναζητώντας σε αυτό τα κρυφά νοήματα που δεν υπάρχουν. Βοηθάνε σε αυτό και κάποιοι νομικοί και συνταγματολόγοι, οι οποίοι άλλη δουλειά δεν έχουν κι αυτοί από το να κάθονται να κάνουν αναλύσεις λες και κρέμεται η ζωή μας από το τι προβλέπει το καταστατικό του ΣΥΡΙΖΑ.
Οσο τα κομματικά όργανα του ΣΥΡΙΖΑ, το ένα μετά το άλλο, επικυρώνουν την έκπτωση του κ. Κασσελάκη από το αξίωμα το οποίο δεν κατάφερε να κρατήσει ούτε για έναν χρόνο, αυτός συνεχίζει να ζει τον προσωπικό μύθο του, ο οποίος ακολουθεί μια πολύ συγκεκριμένη και γνώριμη πορεία και πλέον έχει φτάσει στο στάδιο της αυτοθυματοποίησης και του εντελώς φαντασιωσικού ηρωισμού.
Ο ίδιος πιθανώς φαντάζεται ότι έτσι όπως είναι κρυμμένος στο καταφύγιό του στις Σπέτσες (και πίνει άπερολ δίπλα στη σηπτική δεξαμενή του), εκατοντάδες χιλιάδες, αν όχι εκατομμύρια άνθρωποι είναι έτοιμοι με ένα νεύμα του να βγουν στους δρόμους και να κάνουν επανάσταση στο όνομά του. Οτι είναι τόσο αγανακτισμένοι, που θα κάψουν το Σύνταγμα ή θα μπουκάρουν στη Βουλή για να αποκαταστήσουν τη νομιμότητα και να τον φέρουν πίσω στους ώμους τους ως θριαμβευτή. Οτι ο ίδιος έχει ιερό χρέος απέναντι στην Ιστορία να τους συγκρατήσει, για χάρη της ομαλότητας. Ο,τι θέλει καθένας φαντάζεται σε αυτή τη ζωή.
Στο μεταξύ, αν δεν έχεις κάνει το λάθος να διαβάσεις μερικές αναρτήσεις οπαδών του και άρα ο αλγόριθμος να σου τους βγάζει συνέχεια μπροστά σου, χαμπάρι δεν θα είχες πάρει τι γίνεται στον ΣΥΡΙΖΑ, διότι βασικά κανείς πλέον δεν ασχολείται με τον ΣΥΡΙΖΑ, πλην των ελαχίστων που ξέρουν ότι αν φύγει ο Κασσελάκης, θα φύγουν κι αυτοί μαζί του.
Ολοι αυτοί, δε, είναι πρώην φανατικοί του Τσίπρα, αλλά μετά έβριζαν τον Τσίπρα διότι ο Κασσελάκης είπε ότι ο Τσίπρας τον υπονομεύει και μετά ήταν φανατικοί του Πολάκη, αλλά μετά έβριζαν τον Πολάκη διότι πήγε εναντίον του Κασσελάκη και τώρα είναι φανατικοί του Κασσελάκη και μετά ποιος ξέρει ποιανού φανατικοί θα είναι –και τελικά ποιος νοιάζεται κιόλας; Σε τελική ανάλυση, εάν ο Κασσελάκης είχε πιο σοβαρούς υποστηρικτές και συμμάχους, δεν θα είχε και αυτήν την κατάληξη. Ισως.
Ολη αυτή η φασαρία είναι εντελώς εσωτερικής κατανάλωσης και ο μόνος λόγος για τον οποίο ασχολούνται κάποιοι είναι επειδή είναι διασκεδαστική. Αυτή τη στιγμή και έτσι όπως έχουν καταλήξει τα πράγματα, τα όσα συμβαίνουν στον ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ δεν αφορούν τη ζωή κανενός μας. Αντιπολίτευση δεν κάνουν, πολιτική δεν κάνουν, δημοσκοπικά φθίνουν, αυτογελοιοποιούνται διαρκώς και ασχολούνται με έναν άνθρωπο που έχει αποκοπεί πλέον πλήρως από την πραγματικότητα.
Ας αφήσουμε, λοιπόν, τον κ. Κασσελάκη να φαντάζεται ότι τα πλήθη των οπαδών του εισβάλλουν στο προσωπικό του «Καπιτώλιο» κι ας πάμε παρακάτω. Οπως είπε πολύ εύστοχα και ο Μπαράκ Ομπάμα για τον Ντόναλντ Τραμπ: «Την έχουμε δει την ταινία – και όλοι ξέρουμε ότι το σίκουελ είναι συνήθως πολύ χειρότερο».