Απόψεις

Ο Καραμανλής και η ευθιξία για τα ανθρώπινα

Η παραίτηση του υπουργού Υποδομών και Μεταφορών αμέσως μετά την ανείπωτη τραγωδία - και παρότι δεν είναι η ώρα των ευθυνών- ήταν μια κίνηση που για πολλούς μοιάζει αυτονόητη μπροστά στο δράμα. Για τους έλληνες πολιτικούς είναι πάντως κάτι που δεν συνηθίζεται...
Αλέκος Παπαναστασίου

Το manual της πολιτικής λέει ότι οι πολιτικοί δεν πρέπει να αντιδρούν συναισθηματικά μπροστά στις τραγωδίες. Το δε manual της ελληνικής πολιτικής ζωής –που γράφτηκε από απίθανες φιγούρες που στο παρελθόν αποδείχθηκαν ολίγιστοι μπροστά στο ανθρώπινο δράμα– λέει ότι ο έλληνας υπουργός, όταν συμβαίνει μια καταστροφή στον τομέα ευθύνης του κάνει δύο πράγματα. Πρώτον, λέει ότι ο ίδιος τα έκανε όλα καλά και, δεύτερον, ρίχνει την ευθύνη σε κάποιον συναρμόδιο.

Το βάρος των στιγμών μετά τη σιδηροδρομική τραγωδία στα Τέμπη δεν επιτρέπει και πολλά λόγια για τους υπουργούς Μεταφορών. Οι ευθύνες όλων όσων συμμετείχαν στη διαχρονική απαξίωση των σιδηροδρόμων και στην αδυναμία της Πολιτείας να εγκαταστήσει το ελάχιστο και το αυτονόητο, ένα απλό σύστημα παρακολούθησης της πορείας των τρένων, είναι δεδομένες. Και όπως αναγκαστικά συμβαίνει, αυτός που επί των ημερών του συνέβη το κακό, χρεώνεται ένα σημαντικό μέρος αυτής της ευθύνης —ανεξάρτητα αν έκανε προσπάθειες να αντιστρέψει παθογένειες δεκαετιών ή αν στους άλλους τομείς ευθύνης του, παρήγαγε έργο.

«Οταν συμβαίνει κάτι τόσο τραγικό, δεν είναι δυνατόν να συνεχίζουμε σαν να μην συνέβη» ανέφερε μεταξύ άλλων ο Κώστας Αχ. Καραμανλής στη δήλωση της παραίτησης του λίγες ώρες μετά την πρωινή παρουσία του στο σημείο της τραγωδίας στα Τέμπη. Είπε ότι παραιτείται «ως ελάχιστη ένδειξη σεβασμού στη μνήμη των ανθρώπων που έφυγαν τόσο άδικα και αναλαμβάνοντας την ευθύνη για τα διαχρονικά λάθη του ελληνικού κράτους και του πολιτικού συστήματος». 

«Ο,τι πούμε τώρα είναι πρώιμο και με αυτόν τον τρόπο θα σας έλεγα ότι βεβηλώνουμε τους νεκρούς που χάθηκαν» είχε αναφέρει βουρκωμένος λίγες ώρες πριν, στο σημείο της τραγωδίας.

Η άμεση παραίτησή του, που για πολλούς μοιάζει αυτονόητη μπροστά στο ανθρώπινο δράμα, είναι κάτι που δεν συνηθίζεται από τους έλληνες πολιτικούς. Το ότι βούρκωσε μπροστά στις κάμερες είναι κόντρα στο manual των επικοινωνιολόγων της πολιτικής. Αλλά, αλήθεια, ποιος νοιάζεται τώρα για αυτές τις χαζομάρες όταν υπάρχουν γονείς που περιμένουν να απεγκλωβιστεί και να ταυτοποιηθεί η απανθρακωμένη σορός του παιδιού τους;

Ο κ. Καραμανλής δεν βάδισε λοιπόν στην πεπατημένη που ακολούθησαν στο παρελθόν διάφοροι άλλοι,  «υπουργάρες» – φαιδρές προσωπικότητες από όλα τα κόμματα, που κατέφυγαν σε αστείες δικαιολογίες όταν βρέθηκαν σε ανάλογη θέση.

Αντιλήφθηκε ότι το βάρος των στιγμών επιβάλλει την ευθιξία για τα ανθρώπινα. Αλλωστε ο σοκαρισμένος ελληνικός λαός, μόνο περιφρόνηση και αποστροφή επιφυλάσσει σε όποιον υπουργό, βουλευτή η «πολιτευτάκια» δει να δουλεύει μέσα στην εθνική τραγωδία για το ατομικό του συμφέρον.

ΥΓ. Ο Κώστας Αχ. Καραμανλής, 48 ετών σήμερα, είναι γιος του πρώην υπουργού Αχιλλέα Καραμανλή, του αδελφού του ιδρυτή της ΝΔ, Κωνσταντίνου Καραμανλή. Διεκδίκησε για πρώτη φορά την εκλογή του στο κοινοβούλιο στις εκλογές του 2015. Εξελέγη πρώτος βουλευτής του Νομού Σερρών κάτι που συνέβη και στις εκλογές της 7ης Ιουλίου 2019. Πριν μπει στην πολιτική εργάστηκε ως οικονομολόγος και σύμβουλος επιχειρήσεων και αμέσως μετά τις εκλογές του 2019 ορίστηκε από τον Κυριάκο Μητσοτάκη, υπουργός Υποδομών και Μεταφορών —θέση από την οποία παραιτήθηκε την 1η Μαρτίου του 2023 μετά την τραγωδία στα Τέμπη.