Αποτελεί ίσως ένα από τα πιο γνωστά –δήθεν χιουμοριστικά– καλτ βίντεο του ελληνικού YouTube. Βρισκόμαστε στο όχι και τόσο μακρινό 2006 και ο Γιώργος Γεωργίου, γνωστός αθλητικογράφος και παρουσιαστής της εκπομπής «Καφενείο των Φιλάθλων», σχολιάζει την Eurovision εκείνης της χρονιάς. Για την ακρίβεια, δεν μιλά για τα τραγούδια, ούτε για τους υποψηφίους του διαγωνισμού. Η κάμερα είναι καρφωμένη πάνω του και εκείνος, πίσω από ένα επιτραπέζιο ποδοσφαιράκι, μιλά για τον παρουσιαστή εκείνης της διοργάνωσης, τον Γιώργο Καπουτζίδη. Λέει:
«Αμ ο άλλος που έκανε την παρουσίαση; Τι αδερφάρα είναι αυτή ρε; Και να λέει από το μικρόφωνο: “Αχου μωρέ, η Αννούλα, βλέπουμε την Αννούλα”… Οξω πούστη κι άσχημε».
Τα γέλια των τεχνικών της εκπομπής δεν μπορούν να συγκρατηθούν και περνούν από τους τηλεοπτικούς δέκτες. Ναι, ξέρω, θα πείτε ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος να ασχολούμαστε με ένα ξεπερασμένο τηλεοπτικό προϊόν γνήσιας trash αισθητικής που έρχεται από μιαν άλλη εποχή. Επιτρέψτε μου, όμως, να σας διαβάσω μερικά από τα πλέον δημοφιλή σχόλια κάτω από το βίντεο που στη νέα μορφή του έχει τίτλο: «ΑΝΑΝΔΡΗ, ΟΜΟΦΟΒΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΣΕ ΚΑΠΟΥΤΖΙΔΗ» (δείτε το –με δική σας ευθύνη– εδώ).
Κάποιος έγραψε, «Το καλύτερο βίντεο του Γεωργίου» και απέσπασε 98 likes, «Παραλίγο να ξεχάσω να το δω σήμερα» γράφει ένας άλλος αποσπώντας 1.000 likes, «φουτουριστικό αριστούργημα» σημειώνει έτερος σχολιαστής.
Ναι. Οι βρισιές του παρουσιαστή έχουν περάσει στην καλτ μυθολογία του Διαδικτύου μαζί με τα ξεσπάσματα του Στέφανου Χίου και τις εκπομπές της Σίας Λιαροπούλου. Ηταν –και είναι ακόμη και σήμερα– φυσιολογικό να ακούσεις μία από τις παραπάνω ομοφοβικές ατάκες του δημοσιογράφου να αναπαράγονται εν είδει πλάκας, ακόμα και από άτομα υπεράνω πάσης υποψίας.
Ο ίδιος ο Καπουτζίδης είχε σχολιάσει μάλιστα το συγκεκριμένο τηλεοπτικό απόσπασμα αρκετά χρόνια μετά (δείτε εδώ). «Οταν το είδα πρώτη φορά το 2009, δεν το πίστευα, έλεγα υπάρχει αυτό στην Ελλάδα; Τόσο μίσος;» είχε αναρωτηθεί μιλώντας με ψυχραιμία ακόμα και για σχόλια που τον ήθελαν κρεμασμένο στο Σύνταγμα.
Και φτάνουμε στην 14η του Μαΐου και τον τελικό του 66ου διαγωνισμού τραγουδιού της Eurovision που διεξήχθη στο Τορίνο. Παρουσιαστής και πάλι ο Γιώργος Καπουτζίδης. Κάποια στιγμή αποφασίζει να απαντήσει σε κάποιο από τα ομοφοβικά σχόλια που για άλλη μία φορά έκαναν τον γύρο του Διαδικτύου. Ανοίγει το μικρόφωνο: «Κάποιος μου έγραψε ότι είμαι κακιά αδερφή. Αδερφή είμαι, αλλά είμαι καλή. Κι όμορφη και έξυπνη και επιτυχημένη. Και μη σοκάρεστε, αυτά πρέπει να τα συζητάμε και να τα συζητάμε ανοιχτά».
Κάπως έτσι ο Γιώργος Καπουτζίδης αποφασίζει, δεκαέξι ολόκληρα χρόνια ύστερα από εκείνο το «χιουμοριστικό» βίντεο του Γεωργίου, να βάλει ένα τέλος στον «ελαφρύ» αλλά πάντα ρατσιστικό, χαβαλέ της «Αννούλας». Με λόγια απλά, με πηγαίο χιούμορ και τεράστια ψυχραιμία, αντιμετωπίζει την ανώνυμη χυδαιότητα του Διαδικτύου και την ομοφοβία του καφενείου.
Ενα γενναίο «…είμαι καλή αδερφή, αυτά πρέπει να τα συζητάμε» ως ταφόπλακα μιας εποχής τοξικών virals.