Φυσικά και δεν περίμενα να δω στην ΔΕΘ έναν Τσίπρα στραπατσαρισμένο, ηττημένο. Δεν του ταιριάζει αυτό το προσωπείο. Άλλωστε ο Αλέξης γεννήθηκε νικητής. Αυτό δεν έλεγαν μέχρι τον Ιούλιο; Συνεπώς, ακόμα κι αν μια προσωρινή (άνευ σημασίας) ήττα διέκοψε προς στιγμήν την θριαμβική πορεία του, η τελική κρίση της Ιστορίας θα επιβεβαιώσει τον τίτλο του «άχαστου». Ήδη ετοιμάζεται για την επάνοδό του στην εξουσία, γι’ αυτό άλλωστε έβαλε και τον υπερδραστήριο Γιώργο Σταθάκη να φτιάξει το νέο κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ.
Στη νέα αυτή νικηφόρα πορεία που ήδη έχει ξεκινήσει, ένθεν κακείθεν της λεωφόρου θα παραστέκονται οι λαϊκές μάζες. Που στην συζήτηση και στην ομιλία του αποκοιμήθηκαν κομμάτι από τον πιο υποτονικό Τσίπρα που έχουμε δει ποτέ, αυτό όμως δεν λέει τίποτα. Η μαχητική ενεργοποίηση των μαζών δεν είναι δουλειά της Αριστεράς αλλά της δεξιάς πολιτικής, η οποία με το που θα εφαρμοστεί θα βγάλει τον κόσμο στους δρόμους. Σημασία έχει να υπάρχει καθοδηγητής όταν αυτές θα κινητοποιηθούν. Ε λοιπόν ο Αλέξης είναι πάντα έτοιμος. Φάνηκε και στην ΔΕΘ.
Εξάλλου, η βέβαιη επάνοδός του στην εξουσία δεν είναι και τίποτα πρωτότυπο. Το ‘χει ξανακάνει το ίνδαλμά του, ο Ανδρέας Παπανδρέου. Που όταν ετοιμαζόταν να κάνει το δεύτερο σάλτο του προς το Mέγαρο Μαξίμου, τους ίδιους ακριβώς ανθρώπους είχε από κάτω να τον χειροκροτούν στις ΔΕΘ. Τον Τζουμάκα, τον Ραγκούση, τη Μαριλίζα, τον Μωραΐτη, τη Τζάκρη και όλα τα υπόλοιπα παιδιά. Άρα ο Αλέξης δεν χρειάζεται να ανακαλύψει ξανά τον τροχό, απλώς θα πάρει την περπατημένη που όμορφα και ωραία θα τον βγάλει στο ξέφωτο της εξουσίας.
Παραλλήλως, η σαρωτική (μέχρι σημείου αυτομαστιγώματος) αυτοκριτική του, εξασφαλίζει ότι αυτή η πορεία και η καινούρια εξουσία του, θα είναι οριστικά απαλλαγμένες από τα λάθη του παρελθόντος. Τα είπε καθαρά ο άνθρωπος: «Δεν ήμασταν όσο τολμηροί θα ‘πρεπε και δεν σπάσαμε τα παράκεντρα.» Τι άλλο θα ‘πρεπε να πει δηλαδή για να συνειδητοποιήσουμε ότι έχουμε μπροστά μας έναν άλλον Αλέξη Τσίπρα; Να αυτοπυροβοληθεί μπροστά στις κάμερες;
Όχι βέβαια. Καθότι είναι και ο μόνος μέσα στον ελληνικό πληθυσμό που κατέχει το πελώριο μυστικό της μείωσης των πλεονασμάτων με μια απλή λογιστική εγγραφή. Παίρνει πέντε δισ. απ’ αυτά που ήδη έχουμε στην άκρη, τα μεταφέρει σ’ έναν διπλανό λογαριασμό που ονομάζει «καταπιστευτικό» και, ως δια μαγείας, το πλεόνασμα που απαιτούν από μας οι δανειστές είναι δύο δισ. λιγότερα. Ποιος άλλος μπορεί να το κάνει αυτό; Κανένας.
Γι’ αυτό σας λέω: Είθε ο καλός Θεός της Ελλάδας να κόβει μέρες εξουσίας από τον Κυριάκο για να τις δώσει στον Αλέξη να μας σώσει. Που όλα τα ‘χε σκεφτεί κι όλα ήταν έτοιμος να τα κάνει, αλλά τα παράκεντρα του τα ‘κλεψαν μέσα απ’ τα χέρια και τα ‘δωσαν στον Μητσοτάκη για να κοκορεύεται τώρα με τα δικά του «έτοιμα». Ο οποίος Μητσοτάκης μοιράζει φοροαπαλλαγές στις μεγάλες επιχειρήσεις και δεν τα δίνει ως επιδόματα στον φτωχό κοσμάκη.
Διότι είναι γνωστό ότι η οικονομική ανάπτυξη και οι θέσεις εργασίας δεν έρχονται όταν επενδύονται τα κέρδη των επιχειρήσεων, αλλά όταν κάθε Μάη (κατά προτίμηση προεκλογικό) παίρνουν ένα τρακοσαράκι οι συνταξιούχοι και το επενδύουν στο χαρτζιλίκι των άνεργων εγγονιών τους. Αλλά πού να ξέρει ο Κυριάκος ότι «δεν φέρνει η ανάπτυξη την αύξηση των μισθών, αλλά η αύξηση των μισθών φέρνει την ανάπτυξη». Δεν το ‘πε τυχαία αυτό ο Αλέξης στη ΔΕΘ. Το ‘χε ακούσει προ τριακονταετίας από έναν Μαοϊκό στην κατάληψη του σχολείου του, ρώτησε πρόσφατα και τον Τζουμάκα ο οποίος του επιβεβαίωσε ότι είναι 100% σωστό.