Μία κυρία κάποιας ηλικίας έστειλε SMS με το οποίο δήλωνε ότι εξέρχεται της οικίας για σωματική άσκηση. Πέρασε να αφήσει ένα λουλούδι από το Πολυτεχνείο. Και ήταν το ακριβότερο λουλούδι που πουλήθηκε χθες στη χώρα, ίσως και παγκοσμίως, καθώς της κόστισε 300 ευρώ. Όλα και όλα, οι αστυνομικοί δεν σήκωναν κουβέντα.
Τη στιγμή που η κυρία έπαιρνε τη λυπητερή από το χέρι του αστυνομικού, μπροστά στην αμερικανική πρεσβεία ελάμβανε χώρα το αγωνιστικό χάπενινγκ του ΚΚΕ, παρουσία του γενικού γραμματέα. Τα μέλη του κόμματος που συμμετείχαν στο δρώμενο, είχαν στείλει μήνυμα με κωδικό επίσκεψης σε γιατρό ή σε φαρμακείο. Κακώς. Κάτι τέτοιο πλήττει το αγωνιστικό προφίλ. Ένας επαναστάτης δεν συμπεριφέρεται ως κουτοπόνηρη αστική κυριούλα. Ενδεχομένως, σε περίπτωση ελέγχου, να δήλωναν ότι εκεί που πήγαιναν για τον Ευαγγελισμό (ή το Αιγινήτειο…) είδαν κάτι γνωστούς και σταμάτησαν, τηρώντας πάντα τις απαραίτητες αποστάσεις.
Δεν χρειάστηκε κάτι τέτοιο καθώς ουδείς έλεγχος ασκήθηκε. Η Αστυνομία καθόταν και τους χάζευε να παραβιάζουν τρεις περιορισμούς: την απαγόρευση της πορείας, των συναθροίσεων και της άσκοπης κυκλοφορίας λόγω πανδημίας. Η κυρία στο Πολυτεχνείο πλήρωσε 300 ευρώ, τα μέλη του ΚΚΕ απόλαυσαν ασυλία λόγω πολιτικού ακτιβισμού. Αξιοποίησαν, δηλαδή, την ελαστικότητα ενός πολιτεύματος που, για να είμαστε ειλικρινείς, δεν τους ενθουσιάζει και τόσο. Χρησιμοποίησαν την ανεκτικότητα που, μεταξύ μας, δεν είναι και το ισχυρό χαρακτηριστικό των καθεστώτων που αγαπούν. Όμως, εντάξει, αυτό είναι το ΚΚΕ, δεν θα συστηθούμε τώρα. Το θέμα μας είναι η Αστυνομία.
Αν αύριο μαζευτούμε εκατό άτομα, δηλώσουμε «συλλογικότητα» και εμφανιστούμε με πανό σε δημόσιο χώρο, στην καλύτερη περίπτωση θα γυρίσουμε σπίτια μας φτωχότεροι κατά 300 ευρώ. Στη χειρότερη, θα περάσουμε και από τη ΓΑΔΑ για να γνωριστούμε καλύτερα. Με το ΚΚΕ δεν συνέβη κάτι τέτοιο. Λογικό. Είναι το ΚΚΕ. Ναι, δείχνει (και είναι) εξοργιστικό να αντιμετωπίζονται τα μέλη του ΚΚΕ διαφορετικά από την κυρία στο Πολυτεχνείο, αλλά ελάτε και στη θέση της Αστυνομίας. Φαντάζεστε να τους έκοβε πρόστιμα; Θα ξημερώναμε με το πανό του ΠΑΜΕ στην Ακρόπολη και συλλαλητήριο για την υπεράσπιση της Δημοκρατίας. Βέβαια οι δημοκράτες οφείλουν να σέβονται τους νόμους, αλλά, ας πούμε ότι αυτή είναι μία συντηρητική αστική προσέγγιση του θέματος.
Το θέαμα, που έγινε και πιο άγριο, συνεχίστηκε στο κέντρο της Αθήνας, εκεί που σκίστηκε και το πουκάμισο του βουλευτή Παφίλη. Και τότε θυμηθήκαμε ότι το ΚΚΕ θα είναι είτε εκτός νόμου, είτε υπεράνω του νόμου αν και στον πυρήνα του παραμένει βαθιά συστημικό. Και πιστοποιήσαμε ότι πολύ συχνά η Ελληνική Αστυνομία κινείται έξω από τη σφαίρα της λογικής. Διότι από τη στιγμή που τους επιτρέπεις να κάνουν συγκέντρωση έξω από την πρεσβεία, τότε είναι κομματάκι δύσκολο να τους απαγορεύσεις να διοργανώσουν και άλλο χάπενινγκ στο κέντρο.
Ωστόσο το μείζον δεν βρίσκεται στη στάση της Αστυνομίας, αλλά στη σκοπιμότητα από την οποία εκπορεύτηκαν οι κινήσεις του ΚΚΕ και οι γραφικότητες του αγωνιστή της Δημοκρατίας Βαρουφάκη. Βρήκαν ευκαιρία για να λαϊκίσουν αγωνιστικά, παρεμπιπτόντως να ξεμουδιάσουν και λίγο τα παλικάρια του ΠΑΜΕ. Πήραν τη δημοσιότητα που ήθελαν, αφήστε που ορισμένοι θα θεωρούν ότι κόλλησαν και επαναστατικά ένσημα. Ασφαλώς προσέβαλαν όλους τους πολίτες που δεν γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια τους περιορισμούς και τις συνθήκες της πανδημίας. Καμία έκπληξη. Όσο λιγότεροι γίνονται, τόσο μεγαλύτερο θόρυβο θα κάνουν.