Έως και προσφάτως στο Μαξίμου προτιμούσαν είτε να σιωπούν για τις αιχμές του Αντώνη Σαμαρά, είτε να επαναλαμβάνουν μονότονα τα θεωρητικά περί του δικαιώματός του να λέει ό,τι θέλει (κατά βάση για τα Ελληνοτουρκικά) και περί της ιδιότυπης πολιτικής του αυτονομίας.
Αυτά ανήκουν πλέον στο παρελθόν. Ο ίδιος ο Μητσοτάκης προ ημερών άρχισε να απαντά αυτοπροσώπως και μίλησε για «πατριώτες της φακής», λέγοντας ότι δεν υπονοεί τον Σαμαρά, αλλά δεν το πίστεψαν και πολλοί.
Από την Τετάρτη φαίνεται ότι άρχισαν να πέφτουν και τα στοιχειώδη προσχήματα, κατά τη διάρκεια της προ ημερήσιας διάταξης συζήτησης στη Βουλή.
Εξηγώντας, ως μη όφειλε, αλλά με προφανή στόχευση, την επιδεικτική του αποχώρηση όσο μιλούσε ο επικεφαλής της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκος Παππάς, ο Πρωθυπουργός σημείωσε στη δευτερολογία του: «Δεν αναγνωρίζω ως εκπρόσωπο της αξιωματικής αντιπολίτευσης έναν πολιτικό καταδικασμένο 13-0 για παράβαση καθήκοντος από το Ειδικό Δικαστήριο. Ούτε θα συνομιλήσω μαζί του, ούτε θα χαριεντιστώ μαζί του». Προ ημερών, ο Αντώνης Σαμαράς ήταν εκείνος που συνομίλησε και (περίπου) χαριεντίστηκε δημοσίως και επί ώρα με τον υπηρεσιακό επικεφαλής της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, σβήνοντας «με σφουγγάρι», όπως ο ίδιος συνηθίζει να λέει, τα όσα έχουν προηγηθεί και την καταδίωξη που υπέστη από τον ΣΥΡΙΖΑ των Τσίπρα — Παππά, μέσω της σκευωρίας της Novartis.
Η επιλογή των λέξεων του Πρωθυπουργού στη Βουλή προφανώς και δεν ήταν τυχαία· αντιθέτως, ήταν σκοπίμως αιχμηρή και επιτιμητική. Όχι όμως μόνο για τον Παππά, αλλά και για τον Σαμαρά, ίσως και κυρίως για εκείνον.
Αυτό άλλωστε επιβεβαιώθηκε από την σχεδόν άμεση απάντηση του πρώην Πρωθυπουργού, μέσω «συνεργατών»: «Είναι προφανές ότι ο κ. Μητσοτάκης επιτίθεται στον κ. Σαμαρά όχι επειδή χαιρέτησε τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης που έτυχε να καθίσει δίπλα του σε δημόσια εκδήλωση… Άλλωστε η δήλωση του κ. Σαμαρά για τη σκευωρία Νοβάρτις, ότι θα πάει όλους τους υπεύθυνους “μέχρι τέλος”, ισχύει στο ακέραιο. Ο πραγματικός λόγος βρίσκεται στα «ήρεμα νερά» με την Τουρκία που διαταράσσονται καθημερινά πλέον, μέσα από αλλεπάλληλες προκλήσεις. Οπως αυτή μόλις τώρα, με τη νέα Navtex της Τουρκίας. Που μας ανακοίνωσε ότι όχι μόνον η Κάσος, αλλά ούτε η Λέσβος ούτε και η Χίος έχουν υφαλοκρηπίδα! Ας ασχοληθούμε λοιπόν με τα σοβαρά, στα σύνορά μας. Χωρίς άλλους επικίνδυνους πραγματικά χαριεντισμούς, βραχύβια “σύμφωνα φιλίας” και υποκλίσεις».
Μεταξύ Σαμαρά και Μητσοτάκη επικρατεί πλέον μόνιμο βαρομετρικό χαμηλό και αναμένεται επιδείνωση. Και σε αυτές τις συνθήκες θερμοκρασίας και πίεσης, υποθέτει κανείς βασίμως ότι ο πρώην Πρωθυπουργός μπορεί και να ενστερνιστεί περιστασιακά το δόγμα «ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου», όσο αδιέξοδο και αν είναι και όποιος και αν είναι ο «εχθρός».
Το σενάριο για τα επόμενα επεισόδια της δρομολογημένης ρήξης γράφεται, αν δεν είναι ήδη έτοιμο. Και μπορεί να έχει περισσότερο ενδιαφέρον απ’ ό,τι φαινόταν μέχρι τώρα.