Οι μαρκαδόροι είναι χοντροί για να μπορούν με ευκολία να τους πιάνουν στο χεράκι τους και να ζωγραφίσουν. Ατσαλες γραμμές, κουκκίδες… Κυρίως μουντζούρες. Δεν χρειάζονται πολλά χρώματα. Επ’ ουδενί. Κόκκινο, το αγαπημένο των παιδιών, μπλε, μαύρο, πράσινο. Οι αποχρώσεις είναι για όταν μεγαλώσουν περισσότερο. Αντίστοιχα και οι «αποχρώσεις» στα συναισθήματα ή και στην φρασεολογία τους. Γι’ αυτό και όλα τα χωρίζουν σε καλά ή κακά. Και τους ανθρώπους ακόμα, σε καλούς ή κακούς. «Αυτός είναι κακός». «Αυτή είναι καλή». Εκτός κι αν είναι ο μπαμπάς ή η μαμά οπότε, «η μαμά μου είναι η καλύτερη μαμά του κόσμου» και «ο μπαμπάς μου είναι ο καλύτερος μπαμπάς του κόσμου».
Πάμε τώρα στον Θανασάκη (για όσους τον ξέρουν από μικρό). Θανασάκη Καρτερό. Αρχισυντάκτης του «Ριζοσπάστη», τότε. Η Σοβιετική Ενωση είναι καλή. Ολοι οι Ρώσοι είναι καλοί. Ολοι οι άλλοι είναι κακοί. Οι Ρώσοι κάνουν μόνο καλά πράγματα. Το Τσερνόμπιλ; «Τι, το Τσερνόμπιλ;». Κατά τον Θανασάκη Καρτερό, Τσερνόμπιλ δεν υπήρξε! Απλούστατο! Και με αυτή την πεποίθηση είχε αρθρογραφήσει τότε, διατυμπανίζοντας ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα και όλα ήταν «αντισοβιετική προπαγάνδα της Δύσης». Της παλιοκακιάς Δύσης!
Παρεμπιπτόντως, και την εφημερίδα «Αυγή», τότε, την είχε στους κακούς. Αργότερα ανέλαβε τα ηνία της (για να την προκόψει) και την άλλαξε θέση στους καλούς.
Να σας θυμίσω και κάτι από την αρθρογραφία του Θανασάκη στην «Αυγή»; Οταν ο κακός Κυριάκος Μητσοτάκης εξελέγη πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας το 2016, ο καλός Θανασάκης τσαντίστηκε και χτυπώντας τα ποδαράκια του στο πάτωμα έγραψε ένα άρθρο στην καλή «Αυγή» και έβαλε τίτλο «Σας γαμώ τα Χάρβαρντ», το Χάρβαρντ είναι κακό, και σημείωνε για τα κακά παιδιά που φοίτησαν εκεί ότι «αυτό που φοβάται ο Κυριάκος είναι η ορμητική είσοδος στην εκλογική σκηνή των νεαρών λύκων της Γκράβας και της Καισαριανής, συντριπτικά υπέρτερων από τα παιδιά του Κολεγίου και των ευάριθμων καλών σχολείων…».
Προφήτης, ο άτιμος! Τα καλά παιδιά ήταν τα λυκάκια της Γκράβας και της Καισαριανής, τα κακά παιδιά ήταν του Κολεγίου. (Αυτά άκουσε και ο Παπαδημούλης και τα όρμησε τα παιδιά για τον κορονοϊό).
Και φτάνουμε στις μέρες μας. Ο Σωτήρης Τσιόδρας είναι το πρόσωπο των ημερών και χαίρει εκτίμησης. Είναι όμως επιλογή του κακού Κυριάκου Μητσοτάκη. Αρα, και ο Σωτήρης Τσιόδρας δεν μπορεί παρά να είναι κακός. Και «για να μάθει!, αυτό το κακό παιδί», ο Θανασάκης Καρτερός το κορόιδεψε, ότι «τι περιμέναμε; Δεν εκπροσωπεί τους ανθρώπους της πρώτης γραμμής, ούτε τους παραπεταμένους από το σύστημα, ούτε βέβαια – ύπαγε οπίσω μου- πρόσφυγες, τους Ρομά, φυλακισμένους και απόκληρους. Την κυβέρνηση της Δεξιάς εκπροσωπεί. Τον Μητσοτάκη εκπροσωπεί. Αυτός τον τοποθέτησε εκεί. Αυτός τον λιβανίζει ως τεχνοκράτη μεγάλου βεληνεκούς»… Το παλιόπαιδο!
Αυτά τα έγραψε στην «Αυγή». Πόσα φύλλα πουλάει η «Αυγή»; Δεν έχει σημασία! Γιατί, όπως και να έχει, δεν είναι κακή η «Αυγή», αλλά οι άνθρωποι χαζοί και κακοί που δεν αγοράζουν «Αυγή». Εν ολίγοις, αγαπητοί αναγνώστες μου, και αν τυχαίνει να είστε γονείς το αντιλαμβάνεστε καλύτερα, ο Θανασάκης κατά καιρούς κάνει και μια «αταξιούλα», καμία «ζημιούλα», να όπως τώρα που έγραψε εναντίον του κακού Τσιόδρα (ζηλείτσες), για να γράψουμε όλοι εμείς εναντίον του Θανασάκη και να χαρεί ότι τον παίξαμε. Σ’ αγαπάμε, μωρέ! By the way, πόσο χρόνων είναι ο Θανάσης Καρτερός;