Καλά θα κάνουν εκεί στη Χαριλάου Τρικούπη να χαμηλώσουν λίγο τα ντεσιμπέλ της θριαμβολογίας, μην και στη συνέχεια βρεθούν στο κενό. Καλός κι αγαθός ο (μέγας) αριθμός των 179.005 ψηφισάντων, πλην θα ήταν φρόνιμο να λείψουν οι γραμμικές αντιστοιχίσεις του με το μελλοντικό εκλογικό αποτέλεσμα. Και ο Γιώργος είχε πάρει ένα εκατομμύριο ψήφους το 2004, αλλά εκλογές κέρδισε το 2009. Ως τότε, όπου τον έβρισκε ο Κώστας Καραμανλής, τον κέρδιζε, κι ας είχε γίνει πρόεδρος από ένα συνέδριο 4.000 ατόμων. Αρα, η πολιτική πρόταση και η προοπτική μετράνε, οι αριθμοί λένε ό,τι τους πεις να πουν.
Δεύτερον, καλό θα είναι να αναρωτηθούμε τι ήταν αυτό που κινητοποίησε ξάφνου 179.005 ανθρώπους όλων των ηλικιών και των κοινωνικών τάξεων να προσέλθουν στις κομματικές κάλπες, κάποιοι από αυτούς περιμένοντας στην ουρά μία και δύο ώρες. Οι άσχετοι περί τον χώρο και τις διαδικασίες του, θα υποθέσουν ότι έτρεξαν για να διαλέξουν όνομα και σήμα. Ελάτε τώρα. Οτι θα κέρδιζε το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ με τον πράσινο ήλιο ήταν ευθύς εξαρχής πιο δεδομένο κι από την εναλλαγή μέρας-νύχτας. Δεν πλανιόταν η παραμικρή αγωνία επί του θέματος στην ατμόσφαιρα. Ούτε καμιά επιχειρηματολογία αναπτύχθηκε υπέρ της μιας ή της άλλης επιλογής. Σαν τρενάκι πάνω σε ράγες τού πήγε το πράγμα.
Αλλη νεκρανάσταση υπήρξε στη διαδικασία αυτή, κι άμα θέλετε το πιστεύετε. Μέσα από διπλοκλειδωμένα και αραχνιασμένα γραφεία Τοπικών και Νομαρχιακών Οργανώσεων που είχαν χρόνια να λειτουργήσουν (προς τι άλλωστε;) εμφανίστηκε ξανά η προαιώνια φιγούρα του μικροπαράγοντα Πασόκου, ο οποίος όρμησε για να κερδίσει μια θεσούλα στη Συντονιστική και στη Νομαρχιακή Επιτροπή. Δεν ξέρει τι θα την κάνει, πάντως όρμησε με νύχια και με δόντια για να την πάρει.
Οι διπλο-τριπλο-τετραπλοψηφίες πήγαν σύννεφο. Κεντρικό σύστημα καταγραφής και αντιπαραβολής δεν υπήρχε, εγώ θα μπορούσα να πάω να ψηφίσω σε επτά κάλπες. Εγινε κατά κόρον. Σε ένα από τους νομούς της Κρήτης, μια σειρά από παλιά ιστορικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ βγήκαν στις τοπικές εφημερίδες και διαχώρισαν τη θέση τους, καθώς μια υποψήφια με εξήντα αποδεδειγμένους οπαδούς πήρε επτακόσιους, αφού περιέφερε την εξηντάδα της από κάλπη σε κάλπη σε όλα τα εκλογικά τμήματα της πόλης.
Ξέρω τουλάχιστον δύο δημάρχους του Λεκανοπεδίου που, κινητοποιώντας τους δημοτικούς μηχανισμούς τους, κυριολεκτικά κατέλαβαν τις Τοπικές Οργανώσεις με δικούς τους ανθρώπους. Γιατί; Μα για να τις χρησιμοποιήσουν στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές. Το αστείο είναι ότι κανένας τους δεν δηλώνει ΠΑΣΟΚ σήμερα. Ο ένας είναι ΝΔ-Πασόκος, ο άλλος είναι ΣΥΡΙΖΟ-Πασόκος. Υπήρξαν εκλογικά τμήματα στο Λεκανοπέδιο όπου απέξω έγιναν κανονικές συρράξεις.
Θα μου πείτε, «μεμψιμοιρείς». Ενδέχεται, δεν συκοφαντώ πάντως. Θα μου πείτε, «μειώνεις το πολιτικό νόημα της επανεμφάνισης αυτών των ανθρώπων». Ενδεχομένως, αλλά αν η πολιτική θριαμβολογία εστιάζεται στον αριθμό των συμμετεχόντων και μόνο, τότε καλό είναι να γίνει μια αποκάθαρση των αριθμητικών δεδομένων. Οχι τίποτε άλλο, για να μην πέσουν από τα σύννεφα οι νεοεκλεγμένοι σύντροφοι του πράσινου ήλιου.